''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

20 yaşında bir genç kız. Acıyla büyümüş, nefretle büyümüş. İçinde saklanan bir çocuk var, asla yaşayamadığı çocukluğu var. Hayatı boyunca babaannesi dışında kimse tarafından sevilmemiş bir kız bu. Sevilmemesinin nedeni topal olması. Ya da annesinin onu dünyaya getirirken hayatını kaybetmiş olması. 23 yaşında bir genç adam. Şımarık, her şey istediği gibi olan bir adam ama onun da içi çocuk. Onun da annesi onu dünyaya getirirken vefat etmiş ama o çok sevilmiş. Ailesi onu çok sevmiş, çevresi onu çok sevmiş. Ne isterlerse yapmışlar ama bir kez istediğini yapmamıslar ve bu şımarık adamı o kızla evlendirmişler. Adam ondan utanmış, yanına yakıştırmamış, kız kırılmış, çok kırılmış. Adam onu istememiş, kız gitmiş. * Şiddet, küfür ve olumsuz ögeler içerebilir. * Spiritüel - 1

Ve mutluluk Rabb'ini andışında başlar

Başımın üstünde yerin var🌹

İki zıt kutup . Yetim bir kız. Hayata annesi'nin dizlerinin dibinden bakan , sevgiye alışık ama küçük yaşta babasını kaybetmesiyle büyük bir acıyla sarsılmış babasının gidişiyle imtihan olmuştur . Herşeye rağmen deli dolu , ve birazda suratsız bir kızdı. Siyahlarla boyalı bir adam. Sevgiye , şefkate muhtaç bir adam. Annesi ve babasını küçük yaşta kaybetmişti. Kötülükle iç içe yaşayan , soğuk ve tehlikeli bir adamdı.. 25/10/2016 yayım tarihi!!!

Hışımla kafamı ondan tarafa döndürdüm." Ben böyle doğmadım Aden hiç bir çocuk günahkar olarak doğmaz. Günahkar olur, ama günahkar doğmaz." dedim sinirle. Çünkü böyle olmak benim seçimim değildi. Kafasını yavaşça benden tarafa çevirdi. Ölümün yansıması olan mavi gözleri beni alayla süzdü." Emin misin? Çünkü ben doğuştan günahkarım. Benim tohumum günah." • • • Gözlerimi onun yeşil gözlerine diktim." Sana niye güveneyim ki Uraz?" dedim vereceği cevabı fazlasıyla merak ediyordum. Biraz düşündükten sonra baş parmağını dudağının kenarına götürdü. " Çünkü sana doğruyu söylüyorum Ayza." diyip duraksadı ve yüzüne yine o yamuk sırıtışını yerleştirdi. " Ama ben olsam bana güvenmezdim."

❎Gruba istek alımı kapanmıştır.....kimseyi almıyoruz✖ beni de ekle diye mesaj at mayın...❎ 😊 whatsap grubu gibimsi 😂 Boş değil Allah'ın kelamı ❤

YÜREKLERİYLE SEVENLERİN HİKÂYESİ İki kız kardeş ve birbirlerinden habersiz gönül verdikleri adam. Hastane koridorları belki aşk denilen şeyi görmüştü ama böylesine hiç tanık olmamıştı. Yüreğindeki sesin yankısını, meslektaşının yüreğinden duyacak mı Aslı? Yoksa bedenini iyileştirdiği gibi yüreğindeki yarayı da saracak mı doktoru Canan'ın? Doğru ya bir kalpte iki aşk taşınmaz ki. Acaba aşk mutluluk tınısını kimin kulağına fısıldayacak?Bir aşk hikâyesi hiç bu kadar çekmemişti okuyucuyu içerisine. Kitabı okurken bazen acının, hüznün, kaybedişin gözyaşlarını dökerken bazen de mutluluk damlalarının verdiği sevinci, umudu yaşayacaksınız.

KİTAP OLACAĞI İÇİN İLK 5 BÖLÜM HARİÇ, DİĞER BÖLÜMLER KALDIRILMIŞTIR ! HERDEM YAYINLARI. *** Kar taneleri şiddetini artırdığın da kafamı göğsünden çekerek bakışlarımı, mavi gözlerine çevirdim. ''Mavi umuttur, umut ise gökyüzü.. Ey mavi gözlerine vurulduğum adam, gel şu sevgiline bir ilahi oku da buz tutan kalbim erisin.. Gel beni güzel bir şekilde gönder en sevgilinin yanına.. '' Salih güçlükle yutkunduktan sonra bir süre sustu. Suskunluğunda bile bahar kokan adam.. Ey her güldüğünde kalbimi daha canlı kılan, can hışırtısı.. Şah damarıma dayanan varlığın eli, vaktimin geldiğini daha çok anımsatıyor bana senin kollarındayken.. Öyleyse güzel bir söz söyle de, ömrümden düşen tuğlaların her bir parçası sükunete bürünsün. ''Ne söyleme mi istersin ? '' Ellerimi boynundan çekip sağ yanağımın altına koyup, kafamı kalbinin hizasına yasladım. Böyle daha iyiydi, en azından huzurla uyuyacaktım.. ''Gidemedim ya o kutsal topraklara.. Alamadım ya gül kokusunu Medine'de.. Diyemedim ya Lebbeyk Allahümme Lebbeyk diye Kabe'de.. Öyleyse söyle güzel sevgilim, Medine'ye varamadım ilahisini söyle. '' Salih bana sıkıca sarıldıktan sonra çenesini hafifçe kafama koydu. Sanki soğuktan güç almak istercesine derin bir nefes alıp bir süre öyle bekledi, ardından kuvvetlice dışarı doğru üfleyip çatallaşmış sesine yön verdikten sonra dudaklarını araladı. ''Medine'ye varamadım, Gül kokusu alamadım, Ben Resule doyamadım, Yaralıyım, yaralıyım.. *** Kabe'nin örtüsü kara, Açtı yüreğime yara, Bulunmaz derdime çare, Yaralıyım, yaralıyım.. *** Rabbim nasip eyle ne var ? Hasreti kalbimi dağlar, İki gözüm durmaz ağlar, Yaralıyım, yaralıyım.. ***

Çogumuzun vardır hafızasında bu sureler , büyüklerimiz oku dese hemen başlarız hatta okumaya. Ama anlamından haber ver deseler kalırız orta yerde çünkü merak edip bakmadik ki hiç... Ama bilmiyoruz ki bu sureler de hikmetler var bizim için . Maalesef anlamını bilmeden de okumanın faydasını göremeyiz bakın ne güzel demiş Mehmet Akif: İbret olmaz bize her gün okuruz ezberde Yoksa hiç mana aranmaz mı bu ayetlerde Lafz-ı muhkem yalnız anlaşılan Kur'an'ın Çünkü kaydında değil hiç birimiz mananın Ya açar nazm-ı celilin bakarız yaprağına Yahut üfler geçeriz bir ölünün toprağına ... Evet bu kitabı okuduktan sonra tefekkur etmeye var misin o halde muamma sizler için konuşuyor...