"Δεν θυμάμαι να είμαστε μαζί για να σε νοιάζει τι κάνω." είπα τσαντισμένη και χτύπησα το πόδι μου στο πάτωμα. "Ούτε το όνομα σου θα θυμάσαι σε λίγο." απάντησε και πριν προλάβω να απαντήσω όρμησε άγρια στα χείλη μου. Η Έλλη είναι μια κοπέλα 17 χρονών και πηγαίνει δευτέρα λυκείου. Είναι πολύ αγενής, και η αυτοπεποίθηση...
'Και από εδώ ο γιος μου ο Στέφανος! Εύχομαι να τα πάτε καλά αυτούς τους τρεις μήνες.' γυρίζω το κεφάλι μου με περιέργεια προς τις ξύλινες σκάλες για να δω το αγόρι που τις κατεβαίνει. 'Δεν είναι δυνατόν.."λέω τρομοκρατημένα σχεδόν από μέσα μου για να μην με καταλάβουν.Κάποιο κρύο αστείο πρέπει να είναι. Ναι ένα αστεί...
Κάθε μέρα την έβλεπε να κάθεται μοναχή της στο ίδιο παγκάκι.Αυτός και οι φίλοι του της έκαναν τη ζωή κόλαση με την πρώτη ευκαιρία... Και γιατί;Επειδή απλά μπορούσαν.. Την θεωρούσε ξενέρωτη και βαρετή μόνο και μόνο επειδή ήταν διαφορετική.Η τουλάχιστον έτσι νόμιζε στην αρχή. Γιατί εντελώς ξαφνικά αρχίζει και την βλέπ...