Hayatı uykularından kaçmakla geçmiş yalnız bir kız geçirdiği trafik kazası sonrası hastanede uyutulduğunda rüyasında gördüklerini aklından çıkaramaz. Bir katil, bir kurban ve bir cinayet... Kendi geçmişinden kaçmaya devam mı edecek yoksa kırık bir aynanın kendisine yansıttığı rüyasındaki o adamı kurtarmak için yola mı çıkacak? İnsanın kim olduğunu kabullenmesi her zaman kolay değildir, özellikle içinizde açığa çıkmak için sabırla bekleyen bir canavar varsa. Polisiye, suç ve bir aşk hikayesi. . "Sana söylemiştim. Bir gün öyle bir hale geleceğim ki, bileğime taktığın kelepçe bile yeterli gelmeyecek. Zihnimi kelepçeleyemezsin. Vücudumu bir odaya kapatsan bile, bu zihnin içinde insanlar ölmeye devam edecek." . Gözünü kapatırsan, görmezsin. Görmezsen, değiştirmek zorunda hissetmezsin. Ta ki uyuyana kadar. Sen aynasın. İnsanların, yaşamların ve ölümlerin aynasısın. Şimdi o insanları ölümden kurtarmak da, kurtarırken öldürmek de senin elinde. -HER CUMA YENİ BÖLÜM- -Kitap içerisinde şiddet ögeleri bulunmaktadır. Çok genç zihinler için uygu değildir.- Bu güzel kapak için @zeynepizem 'e teşekkürler! ❤️

Mühür taşı gerçek mührüne kavuştuğunda kıyamet kopmalıdır. Her kıyametin sonunda, yitirilen hayatlar olur. Bu şeref hangimize ait? •Parmağımı dövmesinin çemberinde dolaştırdım bir tur. "Hissediyor musun?" diye sordum acıyla. "Tam burada kocaman bir işaret var." Cesur konuşsa damga derdi büyük ihtimal. Ya da lanet. "Görmüyorsun ama hissediyorsun. Tam burada. Seni sarıp sarmalayan bir ip." Diğer elim Cesur'un kolundan aşağı kaydı ve parmaklarım parmaklarına dolandı. "Her şeyi birbirine bağlayan bir ağ," dedim dövmesine hayranlıkla bakarken. "Tıpkı benim gibi." • Not: Merhaba! Eğer sağlıklı bir ilişki arıyorsanız bu hikaye size göre değil. Bu hikayede toxic bir ilişkideki iletişimsizliği ve bu iletişimsizliğin sonuçlarını göreceksiniz. Sabrınız için teşekkürler, keyifli okumalar.

Mafya kitabı

Kapkara gözleri dikkatle kısılıp üzerimde durdu. Şiddetle yutkundum, oydu. "Tanımıyorum." Beni baştan aşağıya süzdükten sonra dudakları bir gülümsemeyle gerildi. "Ama tanımak isterim." Sınıfta kopan şamata ve kızaran yüzümle hala lisede gibiydim. Ama değildik. Sadece bir kaç mevsimde on yaş büyümüştüm. Etrafımı kara bir kış kaplamıştı. Sert ve çetin geçeceği belli hayatımın, onu tekrar gördüğümde yeşereceğini bilemezdim. Not - Klişelere inat bir hikayedir... Kapak @gumusprenses - 20.01.2018

O bir melekti ama kanatları, Beyaz değildi siyahtı. İyi değildi kötüydü. Masum değildi tehlikeliydi. Çatışmaları başlatan ve bitiren o melek, Bir koruyucu melekti.

Kitabın telif hakları bendedir. Herhangi bir durum karşısında gerekli işlemler yapılacaktır. (NOT: Başlangıçta ''Revenge'' adıyla yayınladığım hikaye. Adını değiştirdim.) Gecenin Yaratıkları Serisi 1 İNTİKAM Tür; Mitoloji, Aşk, Fantastik Yalanlarla dolu Dünya da yaşayan bir kız... Rebekah Diana Blackwood... Ailesini bir gün içinde kaybetti. Anne ve babasını aynı gün içinde kaybetmenin acısı yeterince zorken bir de gerçekler kanattı onun yaralı kalbini. On sekiz yıl boyunca yaşadığı hayatın tamamen sırlar ve yalanlar üzerine kurulduğunu öğrendi. Anne ve babası sandığı kişiler tarafından kandırıldı. Artık tek başınaydı ve etrafı kabuslarında gördüğü yaratıklarla çevriliydi. Kabuslarından ve korkularından kaçan Rebekah her şeyin başladığı yere gitti. Ama felaketler onun peşini orada da bırakmadı. Büyük bir savaş yaklaşıyordu ve bu savaşta herkes tarafını seçmişti. Olimposlu Tanrılar bile... Gerçek Dünyanın kapıları aralanıyor... Sırlarla dolu bir Dünya... Kayıp Prensesin hikâyesine hazır mısın?

sadece bir kaç aptalla arkadaşım bu yüzden anormal olabilirim bu benim sorunum değiil! * mezar taşına o gün beynini evde unutmuştu yazın lan *sevgi güçsüzlük demektir sevme ki gözünü kırpmadan vurabilesin * kan mideni bulandırmıyorsa , ölümden korkmuyorsan , vicdanın yoksa gel beklerim * senin doğmuş olman bile büyük bir hata! * silahsızdım köpeğim boğazından kesilmişti ve ben tek başıma dağdaydım biri beni kurtarsın * bakma öyle define görmüş çulsuz zenci gibi *portakal sevmeyen ben onu görünce aşık olmuştum portakala * oh yurttan sesler korosu mübarek altıma yapmamı istiyorsanız benim için sorun yok * elma dediğin armut olmasın *seni seviyorum taş çocuk * çok tövbe her şey için tövbe subhaneke dinimiz amin * valla o fizikçide sorun var bizde değil biz derste uyuyan güzeli canlandıran , tenefüste küçük mömölerden notları alan , sınavda kopya çeken uslu öğrencileriz yani *... hatta ve hatta kerem melihin dudaklarına yapışsa bu kadar şaşırmazdım *haklısın ve sanırım haklı olmandan nefret ediyorum * şerefsiz müdür mikrafonu açık unutmuş her şey duyuldu *ay bi an alayınızı s**** diyecek sandım lan *hödük mü tıtıtıtı ayyıp çok ayıp ben sana anasını yediğimin evladı diyor muyum? at kafalı *pardon buna şaşırmamam lazım nasıl olsa hepiniz p** önde gidenisiniz sadece bir ş****lik yaptınız o kadar *kıymetlim kırıldı galibaaa! *hayat siyah beyazsa neden renkler var abi? niye kırmızı yeşil turuncu var o zaman bizle gönül mü eğlendiriyor lan hayat

Ö(Sessizce)"Niye bu kadar safsın ki? Hem bu kadar saf olup, hemde bu kadar güzel olmak zorunda mısın? Ama sen bilmiyorsun ki beni geldiğin ilk gün kendine aşık ettiğini...Biri bana 1 ay önce gelip 1 ay sonra 'zorla biriyle evlendirilip o kıza aşık olacaksın' dese gülüp geçerdim, ama kim bilebilirdi ki böyle olacağını...Ara sıra düşünüyorum 'acaba o'da bana karşı bir şeyler hissediyor mudur?' diye...Acaba sende bana karşı bir şey hissediyor musun?" Defne duydukları karşısında şaşıp kaldı. Uyanmıştı ama Ömer konuşurken uyuma numarası yapıp onu dinlemişti. Acaba ona bende sana karşı bir şeyler hissediyorum dese ne derdi? D"Ömer?" Ö"D-defne " Dedi panikle. Acaba dediklerini duymuşmuydu? D"Ömer sen..." Ö"Defne bi dinle..." D"Ömer bende senden hoşlanıyorum..." Ö"Nasıl yani se-" Ömer in sözünü kesen Defne'nin öpücüğüydü. Ömer çok şaşırmış bir o kadar da sevinmişti. Sevdiği kadın o'nu seviyordu. Ömer de Defne nin öpücüğüne karşılık verdi. Ayrıldıklarında ilk Defne konuştu. "Seni seviyorum." "Seni seviyorum." //////////// Bu onların hikayesi... Bu Defne ve Ömer'in hikayesi... //////////// Başlangıç~01.01.2016~ Bitiş ~ 25.08.2016~ Kapak Şahsıma Aittir!

#1 suç #1 mafya 28 Kasım NOT; Bu hikaye tamamlandığında genel kurgu aynı kalmak üzere yapısal değişiklikler yapıp tekrardan yazacağım. Eylül'de sınavım olduğu için tekrar yazmam bu tarihten sonra olabilir. Karakterleri neden ve nereden yola çıkarak yazdığımıda ekleyeceğim. "Sen hiç bir katille aynı masada yemek yedin mi? Ben hergün bir katile hizmet ediyorum, aynı sofrada yemek yiyorum, aynı yatakta uyuyorum." Kapkara gözlerin hüzünle kısıldığını gördü ilk defa. Sanki konuşsa Sima'nın tüm acılarından daha çok acı çekiyor gibiydi ama susmayı seçiyordu. Purosunu dudağının kenarına iliştirip pencereden dışarıyı seyretmeyi... " Karanlıktan korkardım. Kalbimdeki karanlık odamdaki karanlığı geçtiğinde korkmamayı öğrendim." Sima yedi yaşındayken ailesi hiç tanımadığı kişiler tarafından katledildi. Uzun yıllar acılar içinde geçen hayatının ardından gelen umut ışığının peşinde koşmayı seçmişti. Ailesini öldüren kişileri bulmak için İtalyan asıllı bir ailenin yanında çalışmaya başladığında herşey istediği gibi devam ediyordu. İnandığı gerçekler kendini yüz üstü bıraktığında bulabildiği her şeye tutunması... Sima aşkı ile buz dağından daha soğuk dediği Benedetto'nun kalbindeki buzları eritebilecek mi? ~~~~~~~~♡~~~~~~~~

Ali ve Zeynep peşpeşe girdiler odaya. Ali hazır olan Zeynep'in yatağını göstererek : - Ben burada yatacağım. Dedi Zeynep ise : - Ama orası benim yerim. -Yine de burada yatacağım. - E ama .. -Zeynep! -... -Seninle uyuyacağım. Zeynep'in kalbi pır pır atıyordu. Ne diyebilirdi ki. Hala kendisine ketum bakan gözlerin içine bakmaktan alamıyordu kendini Zeynep.