Hayat Denemeleri
"Ar" ' ımdan çıktı "Ar" ' sızlığım , " küfür" de boğuludu "ihanet" ' im. "Ön" ' yargı ile doğudum , " son" yargıyla öldüm. İnsanlığım yaşasın diye uğraştım ama dünya kirliydi. " BAŞARAMADIM"
"Ar" ' ımdan çıktı "Ar" ' sızlığım , " küfür" de boğuludu "ihanet" ' im. "Ön" ' yargı ile doğudum , " son" yargıyla öldüm. İnsanlığım yaşasın diye uğraştım ama dünya kirliydi. " BAŞARAMADIM"
"Sen ..." dedi adam boğazındaki acı tortuyu bastırmaya çalışarak; "Sen benim en karanlık odalarıma girip, hiç sevilmemiş saçlarıma dokundun." Sigarasını içine bir kez daha çekerken; kısık gözleri kızın beyaz, küçük, kemikli ellerine kaydı. "Ve ben bu elleri hiç bırakmayacağım."
İçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdeki çocuk. Mutluluk dedi, mutluluk ince iş. En incesinden hem de. Varlar...