Hayatta birçok şeyi seçimleriniz doğrultusunda yaşayabilirsiniz. Peki ya kaderinizdeki kişiyi? Her zaman onu seçebilir misiniz? Bazen hayatın tepetaklak olması, kökünden değişmesi için gereken sadece küçücük, kısacık bir andır. Tek bir an... Asya belki de o gün kafeye gitmeseydi o adamla göz göze gelmeseydi sıradan yaşamına devam edebilirdi... İhtimaller sonsuz olsa da kaderin önüne geçilmeyeceğini o da zor yoldan öğrenecek. Kaba saba, kendi naif bedenini korkudan titretecek kadar heybetli ve baştan aşağı dövmeyle kaplı olan o adamla. Ali'yle... ~~ Argo, küfür ve +18 içerik vardır! ****** Hikaye 22 Haziran 2019 tarihinde yazılmaya başlanmıştır. Hikaye 16 Eylül 2020 tarihinde tamamlanmıştır. TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR! HERHANGİ BİR ÇALINMA VEYA KOPYALANMA DURUMUNDA LÜTFEN BENİ HABERDAR EDİN ZİRA O KİŞİ VEYA KİŞİLERE YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR! ******** #onsekiz kategorisinde 1. Sırada 🌟 #kitap kategorisinde 2. Sırada 🌟 #nefret kategorisinde 3. Sırada 🌟

ASKIDA / Hani her insan kendi hayatının baş rolüdür diye bir söz var ya. Her insan kendi yalanlarının baş rolüdür. Hayat doğru yazılır. Yanlış yaşanır... \/\/\/\/\/\/ "İsmini neden sevmediğini anladım Hifa." dedi önümde diz çökerek. "Neden?" diye sordum. Bu kadar yakınımda olması tuhaftı. Hep mesafe olurdu bizim aramızda. "Doğduğunda ismini kulağına fısıldamamışlar sana. Benimsememişsin. Kabul etmemişsin bu güzel ismi. Ezan okumamışlar sana fısıltıyla. " Saçlarımı geri attı ve kulağımı ortaya çıkarttı. Hayır.. hayır. Bu kadar yakın olmamalıydı. Bana göre sorun değildi ama o, sorun olurdu onun için. Dudaklarını kulaklarıma yaklaştırdı. Yumruklarımı sıktım. "Allahu Ekber, Allahu Ekber." diye fısıldadı. Gözlerimi yumdum ve yutkundum. "Selim?" diye fısıldadım. Dinlemedi devam etti. En sonunda, "Hifa." diye fısıldadı. "Hifa." "Hifa." "Senin ismin Hifa, güzel kız."

...Aslında her şeyi başlatan küçücük bir işaretti. Sonra ise kader her şeye rağmen kendi mucizesini çizmişti... Onların hikayesi, Sare'nin Çınar'a ait bir bilekliği bulmasıyla başladı. Ani bir cesaretle atmaya başladığı mesajların ardından, kaderin bir cilvesi gibi onları bir araya getiren planlarla ise iş çığırından çıktı. Tesadüfler silsilesi peşlerini bırakmazken hayatın içindeki sürprizler ise planda olmayan bir sonu onlara sundu. Ama günün sonunda olması gereken oldu. "Son sayfası yırtılmış bir romanın kahramanlarıydık biz. Bir dolma kalemin mürekkebi dökülmüştü geleceğimize, bitememiştik. Oysa... Küçücük bir mucizeyle başlamıştı bizim hikâyemiz. " Lise #2 (14/08/2020) Liseaşkı #3 (20/04/2020) Kısahikaye #2 (15/05/2020) Mesaj #1 (15/05/2020) Merak #1 (13/06/2020) Bileklik #1 (15/11/2020) Anonim #1 (04/09/2020) Bilinmeyennumara #1 (17/12/2020)

Y: küsme ama (16.20) küsersen üzülürüm (16.21) üzülürsem sana dadanırım (16.21) her türlü senden başka bir yere gidemiyorum yahu (16.21)

Yorgun kahveleri gözyaşları ile parlayan açık kahveler ile buluşurken genç adam derin bir soluk daha aldı. Sakin adımlarla odayı arşınlayıp da kızın yatağının başında durduğunda onun duvar dibine büzülmüş küçük bedenine baktı önce , daha sonra bakışları kızın yatağın başlığına zincirlenen incecik bileğine kaydı. Kızarmıştı. Kaşları hafifçe çatılırken , "Sen yine mi ağlıyorsun ? " dedi. Bu cevap beklemediği ve öylesine sorulmuş bir soruydu . Genç adam yorgun bir şekilde bakışlarını sadece bir masa , bir yatak , bir dolap ve bir kaç kitaptan ibaret olan boş odada gezdirdi . Ve gözleri tekrar o ürkek , yaşlı kahvelerle buluşurken , "Ağlama . " diye mırıldandı. "Çünkü serçeler ağlarsa ölür " ♣♣♣ "Bir serçenin ömrü gözyaşını dökene kadardır . "

#1 hatırla #2 doktor Her şey bir iddiayla başlamıştı... Ya da çevresindekiler öyle söylüyordu... Önemi yoktu çünkü genç kadın hiçbir şeyi hatırlamıyordu! Peki bu iyi miydi, yoksa kötü mü? Her şeye yeni bir başlangıç yapmak isteyen genç bir adam için hiç kuşkusuz ki iyiydi... Peki ya genç kadın bir şeyleri hatırlamaya başlarsa? Bunu göze alabilecek miydi?

💝 Bedirhan ALEMDAR - Ebrar ÇETİN 💝 Bedirhan... Yaşadıklarıyla her şeye küsen ve sadece bu hayatta yaşama sebebi olan engelli oğlu Samet' e bağlı mükemmel bir genç adam... Babalık duygusuyla oğlunu yalnız bırakmayan ve onu kendinden çok seven fedakâr adam... Ebrar... Yüzünden gülümsemesi hiçbir zaman eksik olmayan genç kız. Ne yaşarsa yaşasın, asla hayata küsmeyen, yaşamı boyunca tüm renklere yer veren genç bir kız. Bu yeni kurgumda beni yalnız bırakmazsanız sevinirim. Yayınlanma Tarihi: 01.01.2016

Mafya kitabı

Bilmediğin bir şeyi asla ısırma. Sonunda ne olacağını bilemezsin.

"Hasta'nın yakını mısınız?" Mehmet doktorun sorduğu soruya hiç düşünmeden aklından geçen cevabı verdi. "Evet. Eşiyim. Karımın durumu nasıl?" doktor'un yüzü üzüldüğünü belirten bir hal alırken Mehmet'in kaşları çatılmıştı. "Çarpmanın etkisiyle eşinizin beynindeki kayıt bölgesi ciddi hasar almış" "Ne demek istiyorsunuz Doktor Bey?" "Organik Amnezik Sendromu yani beyin hasarına bağlı hafıza bozukluğu dediğimiz bir durum oluşmuş. Eşiniz uyandığında bir çoğu şeyi hatırlayamaya bilir" "Bir çoğu şeyi derken?" "Bunu uyandığında anlayabiliriz. Belki bir kaç yıl belki de bütün geçmişini unutmuştur. Ama başta da söylediğim gibi beyindeki hasar ciddi bir boyutta... Kendinizi her türlü duruma hazırlayın" doktor başka bir şey söylemeyip uzaklaştığında Mehmet derin bir nefes alarak elleriyle yüzünü sıvazladı. Adımlarını Meleğin kaldığı odaya doğru ilerletip camdan içeriye baktı. Genç kızın kan kaybından dolayı solgun bedeni mavi bir pikenin altında yatıyordu. Etrafında olan kablolar insana ölümü düşündürürken Mehmet'in aklında olan tek şey hafıza kaybı meselesiydi. Bir süre öylece orada durarak kıza bakmaya başladı. Aldığı kararın bencilce ve bir o kadarda tehlikeli olduğunu bilsede vazgeçmeye niyeti yoktu. Bu kızı hayatında istiyordu ve hayatında da olmasını sağlayacaktı. Sonuçları ne olursa olsun. .. Yalanlarla inşa edilen aşkın gerçeğe dönüşmesinin hikayesi... Bu sefer Aşk, yalanın misafiriydi.