Hayatımızı ilk başlarda ailemiz yönlendirir sonra büyüdükçe ipleri elimize alırız. Her yaralanmada her acıda o iplere daha fazla sıkı tutunuruz buna tecrübe denir bence. Büyürken bazı şeylere göğüs germezsek. Yani tecrübe etmezsek. Bir yetişkin olduğumuzda bu gibi şeyler bir dağa dönüşür. Belki de Giray bu yüzden böyle. Büyürken belki hiç sıkıntı çekmedi. Belki de o yüzden diğerlerini anlamak istemiyor. Ya da diğerleri onu anlamak istemiyor. Hatalı olan diğer insanlar mı? Yoksa Giray mı? Belki de hatalı olan yazardır. Bunu öğrenmek için...

Bir bilim insanı olarak yaşayan ama bir türlü kendi kararlarını alamayan Yüsra. Bilim insanın beşik kertmesi mi olur abi ya? Olur Yüsracım belki biraz zorlanırsın ama kim bilir bekli sonunda... O cümleyi tamamlama Edyamin. Ben o egoistle evlenmem. Yüsra gül gibi çocuğa egoist deme. Neyi var sanki? Yakışıklı, kara kaşlı, kara gözlü, uzun boylu. Çocuğun hakını yedirmem sana. Ben evlenmem o egoistle.

Hayat denilen yer bazen kötü olabilir. Belki bir belki birden fazla engelle karşılaşabiliriz. Yasemin yetimhanede büyüyen çift kişilikli olduğunu zanneden. Hayatın zorlukları ile hep tek başına savaşmış. Ailesini bulduğunda ise bazı gerçeklerle baş etmesi gerekebilir. Beklenmedik şeyler. Tek başına yaşamaya alışan Yasemin'in etrafında bu kadar insan olması umarım onun için iyi olur. Umarım bu karmaşa içinde kendini kaybetmez. Hâlâ kendini bulmuş değilken...

"Gel gel korkma." "Yazgı yumuşak davran baksana şuna çok tatlı bir okuyucu o." "Buraya girerken benim gerçek yüzümü bilerek girmeli değil mi?" "Öküz mü senin gerçek yüzün?" "Kibar bir insanım ben." "Evet evet öylesin." "Değil miyim?" "Bu arada hoş geldin. Maceramız ortak olduğun için teşekkür ederiz." "Bir süre bizimlesin iyi geçirelim." "Olur." Yıldızlar okumalar havalarda uçsun inşallah.

Güçlü olmak hiç bu kadar zor olmadı. Güçsüzlerin yanında değil de yerinde olmak bu kadar cazip gelmedi. Gücüm bana zarar vermeye başlarsa... Gücümü kontrol edecek güce sahip miyim?