Bir dönem hikâyesidir. ** "Sen karanlığın bile örtemediği bir zümrütsün. O kadar gençsin ki ne bilir kalbin henüz sevmeyi" Karısının ölümünden sonra yapayalnız kalan bir adamdı Mahir Diğer tarafta ise çocukluğundan beri Mahir'i seven bir kadın olan Pınarın imansız sevdası. ** "Yeniden yaşamak değil. Sen hala ölmüş biriyle yaşayan birisin." derken gözyaşlarım yanaklarımın kenarından akıp gidiyordu. Onu böyle kabul etmiş olsam da dayanmak bana azap veriyordu. "Hayır" dediğin de başını kaldırdı ve havaya baktı. "Lanet olsun ki hayır" diyip gözlerini yumdu hemen. "Onunla değil seninle yaşıyorum."

Beni Sana Hapsettiler üçlemesinin ilk kitabıdır.

"Ben de Riva Aşiretinin Hanımağası Gece Riva isem seninle evlenmem, konağınada kuma gelmem!" dedim öfkeyle bağırarak, artık hiçbir şey dayanılacak gibi değildi. Üzerime daha da eğilip beni cam ile arasında kıstırırken aynı öfkeyle bana dişlerini sıkarak karşılık verdi, "Bende Asparşah aşiretinin Ağası Boran Ağa isem seni konağıma gelin getirir, altıma alıp inlete inlete bağırtırken bunları sana hatırlatırım!" sözleri ile dumura uğrarken midem ağzıma geldi, hiçbir kuvvet beni durduramazdı onunla evleneceğime kendimi öldürürdüm daha iyiydi. Öfke ateşi ile harlanıp kaynayan kanım ile başımı dikleştirdim, "Konağını başına yıkacağım, zerre kadar huzur bırakmayacağım sana! Benimle evlendiğin güne lanet ettireceğim seni, duydun mu Boran Ağa!" Kehribar rengi gözleri dudaklarımdan çıkan her kelimeyle daha da kararırken sertçe yutkundu, bakışları dudaklarıma kaydığında hızla kaçırdı ve yavaşça burnunu boynuma eğdi, ondan kaçabilmek için cam ile birleşmiştim ama ondan kaçmaya çalışmak nafile çabaydı. "Ben senin kokunda şimdiye kadar tatmadığım huzuru tatmışken, sen bana nasıl seninle evleneceğim güne lanet ettirebilirsin ki, Gece'm." dedikleri beynimde uğuldatma yaşatırken yine ve tekrar adımı baskın bir fısıldamayla kulağıma boğuk bir sesle söylemesi kalbimi zorladı nefesimi zaten zor alırken kesti. Ama Asiliğim ve öfkem yine tüm duygularımı bastırdı. "Sen Asparşah, sen gözlerimin içine her baktığında yanacaksın, benim gözlerimde kendi ölümünü her defasında izleyeceksin ve her dakika pişmanlıklarla kavrulup yok olacaksın. Çünkü karşında Bir Riva var Gece Riva ve ben seni yok etmekten zevk alacağım. Seçim senin beni kuman olarak mı alacaksın, yoksa benimle birlik olup töreye karşımı geleceksin." Şimdi karar Boran Ağa'nındı. 27/03/2022 RİVA ve ASPARŞAH SOYADLI TEK KİTAP. ÇALINAMAZ! VE KOPYALANAMAZ!

*yaş farkı mevcuttur. *asker-köy kurgusudur. *+18 sahneler bulunacaktır ona göre okumanız önerilir. İnci & Hatem Bir iki saniye sonra şah damarımın yakınlarında küçük bir öpücük hissettim. İki yanımda hareketsiz duran ellerim heybetli omuzlarına tutundu. Destek almak istercesine... Yüzünü sonunda boynumdan çekip yüzlerimizi aynı hizaya getirdi. Aramıza mesafe koymadan dudaklarımızın arasında milimler kala sesini işittim. "Nadide bir çiçeksin... Kokun da kendin de öylesin...orada yalnızken kokunla teselli bulmak istedim ama bu kokuyu hep arayacağım ve daha çok duyumsamak isteyeceğim aşikar." Kendimde değildim. Böyleyken cevap nasıl verilirdi? !!! Modern köy romanıdır. Olaylar günümüze yakın bir tarihte gerçekleşmektedir. Başlama tarihi: 7 Ağustos 2023

❗️ YETİŞKİN İÇERİK ❗️ Köyün en güzel kızlarından biri olan Gül, köyün bakkalı Ali ile bir evlilik yapar. Mutlu başlayan bu evlilik karşılaştığı sorunlar karşısında güçlü kalmayı başarıp bir yuvaya dönüşebilecek midir?

Kendine çekti, sıkı sıkı tuttum nefesimi, "İntikam he?" kulağıma fısıldamasıyla sesim içime kaçtı cevap veremedim "Hep böyle cadı mıydın sen, yoksa ben bazı şeyleri yeni mi fark ediyorum?" burada ima ettiği şeyin ne olduğunu anlamamış olsam bile heyecanlandım. Gözlerini görmek istiyordum, tam şuan. Yüzümü ona döndüm, elleri hala sıkı sıkı tuttuğu belimdeydi. Bakışları çok değişikti o an isim veremedim, konuşmamamla devam etti "Makyaj yakışmış." yutkundum, bakışları bu sefer yutkunmamla hareket eden boğazıma indi. "Teşekkürler." sesim neredeyse duyulmayacak kadar kısıktı. Bir süre sadece birbirimize baktık, tam bir şey söyleyeceği sırada duyduğumuz sesle yerin dibine girdim. "Napıyorsunuz siz?" **Sevda Mahallesi adında yazılmış ilk kitaptır. ** Eylül 2021'de yazılmıştır :))

Eski bir köy kurgusudur. İnsanların bilinçsiz ve cahil olduğu "dönem" kurgusu olduğunu unutmadan okumanızı rica ediyorum. Bu bir kitap, gerçek hayata dair, geçmişe dair içinde yüzlerce düşünce barındırıyor. Yazılanlar 'yazarın' düşüncesi değildir, içine büründüğü karakterin o döneme uygun düşüncesidir. Her karakter ile onun düşüncesini savunuyor anlamına gelmez bu. İyi bir tipleme yazarken iyi, kötü bir tipleme yazarken nasıl ki bizde kötü olmuyorsak, yazdığımız şeyler de istediğimiz şeyler olmadığında, kendi fikirlerimiz ya da düşünce yapımız olmadığında bir karaktere büründüğümüzde, saygı göstermeyi bilmeliyiz. ☠︎︎⚠︎⚠︎⚠︎☠︎︎ *YAŞ FARKI İÇERİR *BİR ANDA DEĞİL ZAMANLA GELİŞECEK BİR KURGU BARINDIRIR. *SAYGISIZ VE OKUDUĞUNA ÇAMUR ATMAYI SEVEN İNSANLAR RİCA EDİYORUM BAŞLAMASIN. Keyifli okumalar...

"Leyla!" Günlerin yer değiştirdiği o saatlerde, gecenin en karasında, bir ruhun kilitli kalmış sokaklarındaydık. "Burada ne arıyorsun?" Başkası için kül olan bir yüreğin yeniden yanacağını düşünmezdim ona kadar. Sigaranın külünün düştüğü zeminde ayağının ucuyla geçmişin izlerini sildi sanki. "Seni tanıdığım o günden beri açılan kapıların, çıktığım yolların sonu hep sana varıyor." Bir tebessümün kıyısında var olup orada yok oldum. "Belki benim de çıkmazım sensin. Leyl'im, Leyla'm, gecemin karanlığı, çıkmazım..." Onun kurduğu anlamların benim cümlelerimin üzerini örttüğünü hissettim. O çıkmazda onunla kalmaya gönüllü gibi "Benden ne istiyorsun?" Diye sordum. "Seni." Dedi. ... Leyl... Leyla... Gece saçlı güzel kadın...

*Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı "Ah be küçük kız. Beni peşinden koşturmayı çok seviyorsun," dediğinde soluklanmak için durduğu kısa saniyede kaslı göğsü sertçe yükseldi. "Koşma o zaman!" Aramızdaki mesafeyi tek adımıyla kapattığında belimin arkasına avcunu yaslayıp esir aldı ve bedenimi kendine sertçe çekti. Göğsüm göğsüne çarptığında soluğum kesilerek başımı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım. Bakışları alev almışçasına yanıyordu. "Dikkatimi hiç çekmemeliydin," diyerek sırtımı arkamdaki duvara yaslayarak gözlerimin önünü düşen saçımı çekerek kulağımın arkasına sokup yaklaştı. Dudaklarımızın arasında tek nefeslik yer vardı. "Bensiz bir hayatı unut. Seni almasına asla izin vermem!" AŞK ONLARI ÇOK HABERSİZ VURACAK

Beni terk eden ailemin mahallesine taşınmıştım en fazla ne olabilirdi ki... Zümra Altun ~ Kayahan Yıldırım