Yine hergün olduğu gibi o günde pastaneye doğru yürüyordum. Arkamdan gelen adım sesleri ile yavaşladım, korku içimi sarmıştı içimden gelen arkaya bakma hissiyle, adımlarım hızlandı pastaneye girmiştim üstümü giyinip kasanın önüne geldim . Tam önlüğümü takacaktım ki bir şeyin kırılma sesi ile kafamı kaldırdım hemen karşımdaki masa'da 20 li yaşlarda bir adam durmuş öylece kısılan gözleriyle bana bakıyordu başımı yerde kırılmış olan fincana gözlerimi kaçırdım bakışları o kadar ifadesiz, o kadar korkunç tu ki hemen ordan uzaklaşmak istedim. tıpkı ilerki günlerde ondan kaçıp, ölmek isteyeceğim gibi. . . KARANLIK RUHLU ÇOCUK Bu isimli watpad'daki ilk ve tek kitaptır!!!