Mahi, savcı sandığı babasının aslında kafes dövüşlerinin en iyi organizatörü olduğunu öğrendiğinde on dokuzdu. Her şeyi bırakıp başka bir hayata başladıkları sırada babası tekrar karşısına çıktığında artık yirmi üç olmuştu. Bu gelgitli döngüden çıkmaya çalıştığında duyduğu tek ses "Kutsal! Kutsal! Kutsal!" nidalarıyla sallana devasa, kanlı dövüş ringiydi. Kutsal, Mahi'yi bilmediği sulara getirip babasının karşısına dikmiş ve en güçlü duruşlarıyla ona karşı beraber bir savaş açmışlardı. Fakat Mahi'nin bilmediği büyük bir sır vardı... Zehirleniyordu...

1948 kışı. Hiçbir şey Melancholy'de yolunda gitmemişti. Ve sokaklar kimsenin görmek istemeyeceği bir karanlığı yaşıyordu. Evlerin duvarları kanlarla, salonları cesetlerle dolmuş, sokaklar ölülerle. Havada parçalanmış kafalar uçarken, İnsanlar, aslında çok önceden delirmiş insanlar kaçıyorlardı. Yaptıklarından, görüp sustuklarından, bencilliklerinden dolayı, başlarına gelen o şeyden; Kıyametin getireceği ölümden kurtulmak için tekrar ahlaksızlık yapacaklardı. KİTABIM 2019'DA BİTMİŞ, 2024 YILINDA BASILACAKTIR. OKUDUĞUNUZ BU HİKAYEDEN HERHANGİ BİR CÜMLEYİ, PARAGRAFI İZİNSİZ BİR ŞEKİLDE PAYLAŞTIĞINIZ YA DA KONUSUNU KULLANDIĞINIZ ZAMAN HAKKINIZDA HUKUKSAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR. Kapak tasarımı @golgehayaller 'e aittir.