"Ζήσε τη ζωή σου,είσαι ελεύθερος να το κάνεις αυτό,ελεύθερος να ξεχάσεις". #8 Μικρού Μήκους (19/8/15)

Paradise Lost is an epic poem in blank verse by the 17th-century English poet John Milton (1608-1674). The first version, published in 1667, consisted of ten books with over ten thousand lines of verse. A second edition followed in 1674, arranged into twelve books (in the manner of Virgil's Aeneid) with minor revisions throughout and a note on the verification. It is considered by critics to be Milton's major work, and it helped solidify his reputation as one of the greatest English poets of his time. The poem concerns the biblical story of the Fall of Man: the temptation of Adam and Eve by the fallen angel Satan and their expulsion from the Garden of Eden. Milton's purpose, stated in Book I, is to "justify the ways of God to men".

Έχετε ακούσει ποτέ για ανθρώπους όπου βιντεοπαιχνίδια τους ώθησαν να σκοτώσουν τα αδέλφια τους; Για ξηλωμένα κουδούνια που χτυπάνε μόνα τους χωρίς να είναι κανείς στην πόρτα; Ή για φωνές μέσα από τενεκεδάκια αναψυκτικού και πίσω από φθαρμένα παντζουρόφυλλα, φωνές που ίσως σου προκαλούν ένα σφίξιμο στο στομάχι και σε παρακινούν να ελέγξεις την προέλευσή τους. Αυτή η συλλογή διηγημάτων αφορά τον απρόσμενο τρόμο, όχι αυτόν που κρύβεται κάτω από το κρεβάτι και μέσα στην ντουλάπα. Οι λέξεις που συνέθεσαν αυτές τις ιστορίες, αφορούν τον τρόμο που μπορεί και να κρύβεται σε μέρη όπως την κουκκίδα αυτής της τελείας. Σύντομες αυτοτελείς ιστορίες για βροχερές νύχτες, όταν ο άνεμος ουρλιάζει και εσύ βρίσκεσαι μόνος στο σπίτι, σχεδόν μόνος...

Στη μεγάλη, χρυσή καρέκλα του θρόνου ο Δίας φαίνεται τεράστιος, έχει τα χείλη του σφιγμένα και δίπλα στην κλειστή γροθιά του, κρέμεται η φαρέτρα με τους κεραυνούς. Θα πρέπει να είναι προσεκτικός μαζί τους τώρα, σκέφτεται ο Απόλλωνας χαιρέκακα. Τεντώνει τους ώμους. Περιμένει οργή. Όχι, δεν την περιμένει απλώς, την επιθυμεί. Η αίθουσα όμως μένει σιωπηλή για απίστευτα πολλή ώρα: ο Δίας να τον κοιτάει, ο Απόλλωνας να κοιτάει πίσω. Κρατάνε τα βλέμματα τους και ύστερα ο πατέρας του μιλάει. «Θα κατέβεις στη Γη», λέει και αγγίζει τη φαρέτρα με τους κεραυνούς, τρίβει έναν ανάμεσα στα δάχτυλα του, τον επεξεργάζεται. «Για ένα χρόνο. Θα δουλέψεις ως υπηρέτης σε κάποιον θνητό», λέει και ύστερα προσθέτει: «Ως θνητός». Ο Απόλλωνας κοντοστέκεται. Ως θνητός. - Ο Απόλλωνας σκοτώνει τους Κύκλωπες. Ο Δίας τον τιμωρεί. Οι άνθρωποι έχουν πάντα κάτι να διδάξουν στους θεούς. - Content Warnings (περιέχουν spoilers): βία, αίμα, τραυματισμός, θάνατος ζώου, θέματα σχετικά με το θάνατο γενικότερα, θέματα σχετικά με το σώμα, γέννα, μη περιγραφικό σεξουαλικό περιεχόμενο

"The Purloined Letter" is a short story by American author Edgar Allan Poe. It is the third of his three detective stories featuring the fictional C. Auguste Dupin, the other two being "The Murders in the Rue Morgue" and "The Mystery of Marie Rogêt". These stories are considered to be important early forerunners of the modern detective story. It first appeared in the literary annual The Gift for 1845 (1844) and was soon reprinted in numerous journals and newspapers. Cover by the lovely @KatrinHollister

Η ιστορία αυτή την φορά, είναι εμπνευσμένη από το θρυλικό studio Ghibli που έχουμε όλοι αγαπήσει. Η ταινία "When Marnie was there" είναι μια από τις καλύτερες ταινίες που έχουν κυκλοφορήσει από αυτό το στούντιο, ο βασικός σκοπός της ταινίας είναι να διδάξει τους ανθρώπους να είναι πάντα χαρούμενοι και να κοιτάνε με ένα διαφορετικό "μάτι" την ζωή! Σε αυτή την ιστορία όμως, θα συμβεί κάτι διαφορετικό. Οι φιλία μεταξύ δύο ατόμων τις περισσότερες φορές είναι πάρα πολύ δυνατή, ένα νεαρό αγόρι ο Άλεξ ο οποίος ζει με την οικογένεια του στα κεντρικά μιας μεγαλούπολης αποφασίζει να πάει να ζήσει σε ένα παραθαλάσσιο χωριό προκειμένου να μείνει με ένα ζευγάρι ηλικιωμένων. Εκεί θα γνωρίσει τι θα πει πραγματική φιλία και πως είναι να σε αγαπούν πραγματικά.

Αν αφαιρέσει κανείς από την ποίηση τη μελωδία, τον ρυθμό και το μέτρο, αυτό που μένει γίνεται κάτι άλλο ή πεζός λόγος . ~Πλάτων~ Να γιατί γράφω. Γιατί η ποίηση αρχίζει από κει που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος . ~Οδυσσέας Ελύτης ~ Ποίηση είναι όταν ένα συναίσθημα έχει βρει τη σκέψη του και η σκέψη έχει βρει τις λέξεις .~Ρόμπερτ Φρόστ , Αμερικάνος ποιητής ~

Είναι μόνος. Ζει την απόλυτη εξαθλίωση, ώσπου, μια μέρα, ένας "άγγελος" εμφανίζεται από το πουθενά. Και πλέον, όλα αλλάζουν.

Τελικά, όντως κάθε ανθρώπινη ζωή έχει αξία; Σε τι δικαιούται να πιστεύει ένας Βραζιλιάνος γκάνγκστερ, καταδικασμένος σε ισόβια; Fanfiction on Undisputed 3: Redemption A tribute to Lateef Crowder dos Santos

Μια ιστορια για την αγαπη και τους δυσκολους ερωτες,την εξαπατηση και τη βια,την αφοσιωση και τη προδοσια,για τα αλυτα αινιγματα και την αναπαντεχη εκδικηση