Bu hikayenin tüm telif hakları yazarın şahsına ait olup, izini dışında çoğaltılması ya da ticari bir amaç uğruna kurgunun kullanılması kesinlikle yasaktır. Böyle bir durum ile karşılaşılırsa, gerekli mercilere ulaşılacaktır. 18.10.2013 - 02.07.2014 -------------- Daha 18 yaşında öksüz, yetim bir genç kız.. İnsafsız bir üvey baba.. Üvey Babasının ünlü bir şirketi zarara uğratması sonucu, kendi hatalarının karşılığı olarak onu satmasıyla hiç bilmediği bir yolun başındaydı Lara. En saf, temiz duygularıyla bir adamın önüne fırlatılmıştı. Tek kadın, bir imza.

Geceyi dinliyordu Onur. Cırcır böceklerinin sesi her yerden geliyor, hafif bir esinti yüzünü yalıyordu. Deniz'in kokusu burnuna geldi ve derin bir nefes çekti. İnsan böyle bir yerde ölene kadar yaşayabilir diye düşündü. Şehrin kargaşasından trafik gürültüsünden uzakta geçirdiği bu gece bütün duyularını açmış gevşetmişti Onur'u... Balım'a baktı göz ucuyla. Oda kendisinden farklı değildi. Gözlerini gökyüzüne çevirmiş şehirde göremediği yıldızlara bakıyordu. Bir süre daha sessizce geceyi dinlediler. Sessizliği bozan Onur oldu. "Yarın benimle gelecek misin?" "Anlaşmayı imzalarsan neden olmasın." "Herşey tamam da son madde sence de biraz ağır değil mi?" "Dedim ya sen bilirsin. Kabul etmemekte özgürsün." Bir süre daha düşünen Onur kararsızlık içinde başını sağa sola salladı. Denemeye değerdi. Şayet yapamazsa bırakırdı. Bakışlarını karşısında ki sandalyede oturan kadına çevirdi. Turuncu saçlarını serbest bırakmış, omuzlarına aldığı şala sıkıca sarılmıştı. İşte bu da gecenin suçuydu. Çünkü kadın cennetten bir manzara gibi görünüyordu...

Aydeniz.. Annesinin ölümü ile kendini kaybeden babasının, şiddetine maruz kalan, okuduğu üniversiteyi bitirmesiyle kaçmak zorunda bir kız.. Daha genç yaşında omuzlarına kaldıramayacağı yükler yüklenmişti. Ama o ayakta kalmak zorundaydı, annesi olsa öyle isterdi. Araf.. Atalarından kendine bırakılan Kurtbey aşiretinin varisi.. Mardin'in ağası, Kurtbey Lokantalarının kurucusu.. Aynı anda hem ağa, hem kurucu olmak çok zordu ama o başarı ile altından kalkıyordu. Başarılı olmak için 'AŞK' gibi duygulara kapalı olunmalıydı. Kendini tamamen hayatın rutinine kaptırmış olan Araf, daha genç yaşında oldukça yaralar almış Aydeniz ile bir araya geldiğinde her şey değişecekti. 'AŞK'ı tanımaya çalışırken aslında ona ne kadar geç kaldığını fark edecekti Araf.. Yüreğindeki ve bedenindeki yaralar henüz bu kadar tazeyken bu adamı sevebileceğini anlayacaktı Aydeniz.. Peki AŞK her şeyin üstesinden gelebilecek miydi? Başlangıç Tarihi : 11.09.2018 Bitiş Tarihi : 16.05.2019

Eyy Aşıklar , Sizin de gözünüz kör ,gönlünüz kor oldu mu ben gibi? Ölüm diyorlar ya hani, diriyken de ölümü tadan , duyan oldu mu ben gibi? Ey hasretiyle ölümü yaşatan ,ey bakışıyla yürekleri dağlayan, Kaç kişinin canını yaktın ben gibi? ...Artık sende biliyorsun ki ben sandığın kadar güçlü değilim. Seni kaybetmekten,ölmekten ve geceleri tek yatmaktan korkuyorum. Susuz kalmaktan, Yaşlanmaktan,kaybetmekten korktuğum gibi. Sıyrıldım hem geçmişimden, hem geleceğimden, Bana açılan kapıdan aşka yürüyorum, İlk defa bu kadar tereddütsüz, İlk defa bu kadar kendinden emin, Hakka yürüyorum. #### Harabat ehlini hor görme Şakir , Defineye malik viraneler var... Hep böyle olurum ben. Kışın ayazında güneşi gördüm mü bahar geldi sanırım... Yalvarıyor mavi gözlü kadın. Gözlerinden boncuklar dökülüyor. Ağzından,burnundan akanlar karışıyor birbirine . Alnında ki damar beliriyor. Naif elleri bağrımı dövüyor. Ayrılık, demir çubuk gibi sallanıyor havada Çarpıyor yüzüme yüzüme Sersemledim Kaçıyorum ayrılık kovalıyor beni Yolu yok elinden kurtulmanın Dizlerim kesildi, yıkılacağım... Ayrılık, zaman değil, yol değil; Ayrılık, aramızda bir köprü... Kıldan ince, kılıçtan keskin. Kıldan ince, kılıçtan keskin; Ayrılık, aramızda bir köprü. Seninle diz dize otururken de.. ### Başlama tarihi ARALIK ,2016