Kana kan, yalana yalan, düşmana düşman. Her şey akışta yaşanır; bazıları bu akışa yön verir bazıları ise boğulur. Mania, bana sonradan verilen isimlerden yalnızca biri. Baş kaldırışımın ardından geçen zamanda yaşanan çırpınışlarımın dile getirilişi. Çarptırıldım, olmadığım şeylerle itham edildim ve hepsinden öte düşman olarak seçildim. Çünkü iyi olduğunu kanıtlamak için bir düşmana ihtiyacı vardı. Kendi kötülüklerini normalleştirmeli ve köleleştirmeliydi tüm varoluşu. Tapınılmalıydı ona güçlenebilmesi için. Sonucunda Tanrı dendi ona, bana ise Şeytan. Gerçek Şeytan ben miydim? Hayır. Ve artık herkes bunu öğrenmek zorundaydı. Devir değişecek, gerçek Şeytan tüm varoluşça öğrenilecekti. Bunun için yaşanabilecek her şeye hazırdım. Savaş şimdi başlıyordu.

Bu hikaye ücretli olarak dreame uygulamasına yüklenmiştir. Okumak isteyenleri oraya beklerim.💙 İnsanları zar gibi sağa sola sallayıp çalkalayarak yere vuran hayat, ruhlar içinden imece usulü seçiverip aynı enerjiyi soluyan iki yaşamı, fütursuzca bir araya getiriverir. Olmaz denilenler bir bir olurken imkansızlar bile bir ruh eşi oluverir. Biz de onunla zarlar gibi dağınıkça yerlere saçıldıktan sonra aynı rakamları gösteren kalpler oluverdik ve eşleştik. Oyun taşları gibi çevremizi, sıcacık saran dostluklar ve bağlar ediniverdik.

"Sıradaki haber bir KADIN CİNAYETİ. 2 aydır aranan 28 yaşındaki 2 çocuk annesi Feyza Keskin'in cansız bedeni ormanlık alanda bir varilin içinde bulundu. Varilin etrafındaki kibrit çöpleriyle canice yakılarak öldürülen Feyza Keskin'in katili henüz bulunamadı." demişti soğuk ve bet sesiyle haber spikeri. Elimdeki su dolu sürahi yere düşerek tok bir ses çıkardı. Yine bir KADIN CİNAYETİ ama diğerlerinden tek farkı ölen kişi bu sefer benim kardeşim. Üstelik benim kardeşim 2 ay önce öldürülmesine rağmen katili elini kolunu sallayarak hala daha dışarıda dolaşıyordu. Daha fazla ayakta duramayacağımı anladığım sırada yerdeki parçalanmış cam kırıklarına aldırmadan televizyonun karşısındaki berjere oturdum . Karşımdaki televizyonda bana gülerek bakan kardeşimin fotoğrafını gördükçe sanki biri boğazımı görünmez ellerle sıkıyormuş gibi hissediyordum. Her geçen gün o katilin, o caninin, o şerefsizin yaşaması bir SUÇTU ve o hala daha dışarıdayken bedeni kül olmuş kardeşimin fotoğrafına bakmak bana HARAMDI. Feyza; hayat dolu, sevecen, kendiyle barışık, güler yüzlü bir öğretmendi. Sevdiği adamla evlenmiş ve dünya tatlısı 2 çocuğu olmuştu. Leyla ve bana anlattığına göre çok mutlu bir yuvası vardı. Peki, benim kardeşimden ne istemişti CANİ KATİL? Ya da şöyle sormalıyım. Biz kadınlardan ne istiyorlar? Her geçen gün kadın cinayetleri tükenmek bilmiyor, daha çok artıyordu. Bugün belki de bu cinayetlerin çoğalması , kardeşimin ölmesi belki benim de suçum. Çünkü diğer güzel kadınları koruyamadığım gibi kardeşimi de koruyamadım. 🥀 BİR KADIN CİNAYETİ HİKAYESİDİR... ⚖

Ardından şu cümleyi kurdu. " Gözlerimin ,Şeytandan bana bir armağan olduğunu ve sarı harelerine lanetler üflendiğini söyledin fakat öğrettiler." Gözleri kalabalık içinde beni buldu. " Şeytan'ın armağanı değil, güneş parçaları ile donatıldığını , yüzümü ışıltıları ile süslediklerini öğrettiler... "

Hediye almayı sever misiniz? Peki ya aldığınız hediye kutularının içinden eski sevgililerinize ait kalpler çıkmaya başlarsa? Hâlâ hediye almayı sevdiğinizden emin misiniz? Öldürdüğü adamların kalplerini hediye kutusuyla gönderen psikopat bir katil, onu yakalamaya çalışan yakışıklı bir polis ve tüm bu koşuşturmacanın ortasında kalan yalnız bir kadının hikayesini okumaya hazır mısınız? "Senin için atan bir kalp artık senin için atmıyorsa, koparılmaya mahkumdur..." +18 şiddet ve vahşet içerir

Onu öldürmek isteyen bir adamdan kaçarken kaza geçiren Gece, gözlerini açtığında hafızasını kaybettiğini farkeder. Kendini bir anda sindirilmiş bir kaosun ortasında bulduğunda ise zihninde yavaş yavaş canlanan anılar ona kendini koruması gerektiğini hatırlatır. Peki hafızasını kaybetmesine sebep olan bu olay gerçekten kaza mıydı? "Zihnimizdeki yaşanmışlıklar bize doğruyu ve yanlışı öğretirdi. Peki ben nasıl yaşayacaktım? Zihnim kayıptı benim, hatıralarım benden alınmıştı."

Sevdiği kişiden intikam almak için ölmesine bile izin vermeyen takıntılı adam ve 4 gücün savaşını anlatan bir kitap düşünün. Bu güçlerden biri de ruh gücü. Ruh gücü her şeyin bir başlangıcı mı sonu mu olacak? "Hiçbir şey bitmedi güzelim her şey yeni başlıyor. Acıların sona mı erecek daha çok mu artacak? Bunu oyunu nasıl oynadığına göre belirleyeceğiz."

Tesadüf mü? Kader mi? Hangisinin gücüne inanırsınız? Bir ölüm bir karşılaşma. Her son bir başlangıçmıdir yoksa bir bitiş mi? Adalet arayan bir avukat bir katile mi dönüşüyordu? Herşey tek bir ölümle başladı... Ve geçmiş yeniden tekrar etti... Hayat nedir? Bir bilmece hiç bilmediğimiz bir yolda yürüyoruz. Böyle düşünüyordu. Hayatı hiç bilmediği bir şekilde değişen kendisini adalet için adayan sırf bu yüzden avukat olan bir kadın. Kendini sorumlu tuttuğu bir cinayet, hayattan yediği kazık,ihanet,reddilme hepsi üst üste gelirken bir gün herşey değişti. Bir ölüm sonrasında başına gelen olaylar geçmişi tekrar hatırlatırken izleri asla silinmiyordu. Bilinmeyen bir numara gizemli mesajlar geçmiştiki sırlar herşey ortaya saçılmıştı.Tek bir görüntü tüm geçmişi gözümüzün önüne sere bilir miydi? Öyle olmuştu. Eski arkadaş grubu hiç bilmediği bir olayın ortasında bulmuştu kendini. Peki avukat olması hisselerinin önüne geçe bilecek miydi? Bir ölüm... Bir karşılama... Eski bir aşk... Bilinmeyen bir numara... Peki katil kimdi?