Yağız ve Hazan hikayesidir

Deli dolu ve etrafı varlığıyla aydınlatan bir kız. Soğuk ve duygusuz, olduğu ortamda korku doğuran bir adam. Hiç beklemedikleri anda ve mekanda kader onları karşı karşıya getirir. Ve işte o zaman kıyamet kopar! Yağız Egemen ve Hazan Çamkıranın "Aşk ve Gurur" uygulamalı macerasını birlikte izlemeye ne dersiniz?

İçinde kabul edemediği yönlerini bastırmaya çalışan Yağız Egemen, Amerika'ya gittiği tatil döneminde, tedavi olmak adına bir psikologa danışmak ister. Fakat olaylar beklediği gibi gelişmez, aksine kendisini zora sokacak bir tehdit unsuruyla karşı karşıya kalır. Hayatını, sırlarını ele geçiren kendisine takıntılı bir kadının ağzını kapalı tutmak adına, yok sayar. Her şey üst üste gelirken, İstanbul'u beşik gibi sallayan bir deprem tüm dengeleri alt üst eder. Kurtulduğunu zanneden Yağız, en az onun kadar ağır bir psikolojik savaşın içerisine düşer. Nefreti büyüdükçe kendisine kalkan olur, beklenmedik bir duyguya, beklenmedik bir kadına kucak açar. Geçmişi peşini bıraktığını sanarken, keşfedemediği derin girdapların içerisinde bulur kendini. Kaçacakken, takılı kalır bir kadının ruhuna. Daha da tutsak, daha da güçsüz...

"Senin beyazlığına geçemeyecek kadar karanlıktım. Ama seni kendi bataklığıma çekecek kadar gözüm kararmıştı. Ben aydınlamazdım ama sen batabilirdin. Biz ayrılamazdık ama sen ölebilirdin."

Yeni bir YağHaz hikayesidir.Kurgu bana ait. Hatıralar sayfa sayfa Kalbimde sen parça parça -Gökhan Özen-

"Ben seni hiçbir bahar çiçeğine değişmem, Yaprak." Bir yanda sonbaharın hazanı olan, baştan aşağı hüzne bulanmış Kuzey; diğer yanda tüm olumsuzluklara rağmen hazana gönlünü kaptırmış, onun çekimine karşı koyamayan Yaprak... Kuzey'den gelen sert rüzgârın, umut dalına tutunan narin bir Yaprak'a etkisi ne kadar olur? *** Ben O'na sıkıntılı güz günleri içinde Yedi renkli yaz yağmurları dilemiştim. Şükrü Erbaş

ne nefret sırtına böylesine ağır bir yükü alırdı, ne sevgi. aşık olmanın kaçınılmaz büyüsüne kapılmış ruhu her zorluğa ben buradayım diye bağırabilecek tek kahramandı adam için. yeşil gözlerinin hüznü ruhuna sindiğinden, her güldüğünde yok olurdu sızısı göz bebeklerinden. yol alırdı içine içine. bu yüzdendi sessizliği. bu yüzdendi parmak uçlarına dahi kusursuzca işlenmiş sevdasını bir türlü göremeyişi. yağız egemen'in dünyası, ne zamanki haz dolu bir hazana denk geldi, öyle katlanılabilir oldu gündüzler. dünya ancak o zaman kabullendi sabahları ayın kayboluşunu.

Bittiği yerde başlayan bir öykünün başlangıcı...

"Ne kadar aşıksan , o kadar tutsaksin!" Gökyüzüne aşık bir kiz ✈, ve çocukluğuna küskün bir adam..Kim bile bilir?

"Bana yalan söyledin. Tanıştığımız ilk günden beri paylaştığımız anların kaçı doğruydu?" "Sütten çıkmış ak kaşıkmışsın gibi konuşma. Sen de tanıştığımız andan beri yalanlar söyledin." "Ben sadece..." "Sen sadece beni kandırabileceğini sandın ama sandığın gibi değilmiş, değil mi? Ava giderken avlanmak buna diyorlar." "Ben sadece bize şans tanımak istemiştim." "Biz diye bir şey yok. Bunu anla ve ne yapacağına öyle karar ver." "Umursuyor musun ki? Bana ne olacağıyla neden ilgileniyorsun?" "Gerçeği bilmek ister misin? Zerre kadar umrumda değilsin."