"korkma bişey yapmam sana" "böyle olmasını ben istemedim hicran benden sana koca olmaz ama elimden de bişey gelmez benim bir hayatım var bu hayatta sana yer yok" "bilirim ağam benim senden bir beklentim yok beş sene öncede yoktu şuanda yok merak etmeyesin hayatına girmeye kendimi sana zorla kabul ettirmeye gelmedim erva abla istediği için geldim bundan önce olduğu gibi hayatına gölgem daha düşmez" Hikaye argo küfür şiddet cinsell barındırıyor...

Buse, ıssız bir yolda karşılaştığı uzun boylu simsiyah gömleğinin içinde muhteşem gözüken adamın sert bakışlarının onu etkilemesini istemiyordu. Hem de ilk konuşmalarında azarlanmayı beklemiyordu. Adama sana ne demek istese de onun yardımına ihtiyacı olduğunu biliyordu. Yine de kendini tutamamıştı. İlk temasında hissettiği duyguları unutmalıydı. Cenkay, kendini sorgularken karşılaştığı kadına önyargılı davranmak istememişti. Ancak bir ceza avukatı olarak geçmişte yaşadıkları yüzünden temkinli olmuştu. Kadını bıraktıktan sonra kadına olan tavırlarına kızsa en doğrusu bu demişti. Merve, üç yıl boyunca platonik sevdiği adamın onu hiçbir zaman fark etmeyeceğini bilerek uzaktan sevmeye devam ediyordu. Öyle bir an gelmişti ki konuşmaya bile cesaret edemediği adamla ilk görüştükleri gece birlikte olmuştu. Bu yaşına dek edindiği bütün değerleri çiğnediği için pişmandı. Birkaç saatlik mutluluk sevdiği adamın onu kovmasıyla sonlanmıştı. Onu kovan adamı değil ama kendini asla affetmeyecekti. Tüm suç iradesiz davranan kendindeydi. Ali Buğra, Merve'nin onu sevdiğini anladı. Annesinden kaynaklı asla evlilik düşünmüyordu. Ancak Merve'nin masumluğu onu etkiliyordu. O geçinemeyen aileleri boşamasıyla ünlü aileden zengin bir avukattı. Onun için iyi yürekli masum kadın yoktu. İstekleri için bütün iğrençlikleri yapacak kadınlar vardı. Hayatının en güzel sevişmesinden sonra duyduğu iki kelimeyle asla bırakmayı düşünmediği kadını nasıl kovduğunu anlamadı. Beş dakika geçmeden pişman olmuştu. Ama son pişmanlık fayda etmiyordu. Cenkay&Buse ve Ali Buğra&Merve çiftlerimizin zorlu aşklarını okumaya ne dersiniz? Wattpad'te bu isim ile yayınlanan ilk ve tek hikayedir... Kopyalama yada çalınma durumunda adlı mercilere başvurup yasal işlem başlatılacaktır....

Zaman her şeyi değiştirir. Catherine'in sıradan olan ve sıradan devam etmeye mahkum hayatı Marcus Thorne'la karşılaştığı andan itibaren değişmişti. Tanıştıktan bir gün sonra onunla nişanlanmış, bir ay sonra evlenmişti. Hiçbir zaman toz pembe düşleri olmayan bir genç kız olmasına rağmen, Catherine bile, ondan nefret eden bir kocaya sahip olacağını asla düşünemezdi. Marcus Thorne, geleceğin Thorne Markisi olarak bir gün evlenmesi ve tıpkı babası gibi unvanı için geriye bir erkek evlat bırakması gerektiğini biliyordu; ancak acelesi yoktu, hiç yoktu. Buna rağmen acele bir evlilik yaptı. Sevgili karısının bir markinin karısı olmak için her şeyi yapabilecek kadar hırslı olmasını affedebilirdi; yalancı olmasını ise, asla! Mecburiyet ve ölümle başlayan, ölüm ve acıyla devam eden, ihanetle yoğrulan bir evlilik daha ne kadar sürebilirdi? Catherine, bedeli ne olursa olsun, artık işkencesinin sona ermesi gerektiğine karar vermişti.

Ya bildiğin tüm gerçekler aslında koca bir yalansa?

Efnan Koca taş duvarlı konağın önünde demir kapının açılmasını bekledi. Kapı ağır ağır açılırken karşısında gördükleri elindeki bavulunun sapını dahada sıkmasına sebeb olmuştu. Kaçarak gittiği bu konağa şimdi kendi isteğiyle tekrar dönmüştü , aşiretin kabul etmesi hiç te önemli değildi , şimdi karşısında Fıraz tüm endamıyla duruyodu. Arkasında saklanan kız elini korkarak karnının üzerine koydu. Efnan bakışlarını kocasının arkasındaki kıza sabitledi. Korktuğu olmuştu, Fıraz artık ona ait değildi. Şimdi ne yapıcaktı ya arkasına bakmadan tekrar gidicekti yada kalıp bu defa sevdası için çabalıcaktı....

Kabul edilmediği bir yerde yaşayan Kathleen Anderson ölümün ucundan döndüğünde artık görünmeden yaşayamayacağının farkına varır zorda olsa. Edward MacKenzie ise hiç tanımadığı bu kadını koruması altına alırken hayatında neler değişeceğinin henüz farkında değildir.

Miran ağa öleceğini düşünürken bir karar verdi kardeşi Diyar'ı en yakın arkadaşına emanet etti . İnsan'ın öleceği gün alnına yazılıdır ve bizim şer gördüğümüz kazalar belki de hayıra vesile olur . Peki Miran'ın yaşadıkları ve verdiği karar sonucu neler olacaktı. AŞK SERİSİ I

Evlilik için zorlanan iki genç.. Babasının zoruyla sevmediği bir kızla evlenmek için tamam demişti Gökalp. Ama unuttuğu bir şey vardı. Zeynep.. Genç kız liseyi yeni bitirmiş, üniversite sınavına girmek için heyecanlıyken evlilik konusu açılmıştı. Babasının en yakın arkadaşının oğlu.. Gökalp! İkisi de bu evliliği istemiyordu ve kurtuluş yolu Gökalp'in gitmesiyle sonuçlandı. Genç adam, hem Zeynep için hem de kendisi için gitti. Giderken arkasında Zeynep'in kalbini de götürdüğünden habersizdi.. ******* Sertçe yutkundu Zeynep. "Ben beni sevmemenden korktum adam. O kadar imkansız geldin ki bana. Seni sen yokken sevmeye o kadar alıştım ki, sen gelince bocaladım. Sen gelince hissettim ben yüreğimin ateşini. Bilmezdim ben sevmeyi. İlk sevdam, ilk kıskançlığım, ilk acım, ilk özlemim hepsi sensin . Şimdi gel istediğin kadar vazgeç de kalbime. Umursamaz ki. O beni, seni severken umursamadı ki sen vazgeç dediğinde senin dediğini umursasın. " Söyledikleri birer mızrak gibi battı adamın kalbine. Karşısındaki karısının sözlerine inanmak istiyordu ama.. Aması vardı işte. Ona yalan söylemesi ve arkasından iş çevirmesi aklına gelince sustu genç adam. Tıpkı bir zamanlar Zeynep'e ' Susma, konuş' dediğinde sorduğu sorulara cevap vermeyen ve ondan her şeyi gizleyen kızın sustuğu gibi..

Hadi şimdi bir dürüstlük oyunu oynayalım. Doğru söyleyin beyler, hiç dostum dediğiniz birine ihanet ettiniz mi? Ya da siz kızlar, abinizden gizli saklı işler çevirdiniz mi? Hatta şöyle söyleyeyim hiç abinizin en yakın arkadaşına aşık oldunuz mu? O, oldu. Karşılıksız kalacağını düşünüp onu unutmak istemekse hayatının en büyük hatasıydı. Ama yaptığı bu hatadan onu kurtaran yine İMKANSIZ aşkıydı. "Ne istiyorsun?" diye sordum. Zavallı sesim titremişti. "İstek hakkımı 3 ay sonraya saklıyorum." "Saçma. Erteleme gibi bir hakkın yok. Ne istiyorsan şimdi iste." Zaten bu lanet olası iddiayı neden kabul ettiğimi hâlâ bilmiyorum. "İsteyeceğim şey için henüz hazır değilsin. En azından 18'ine kadar." Sesi her zamanki gibi ciddiydi. Ne düşünmem gerektiğini bilmiyordum. "B-ben." Ağzım açıldı ama beceriksizce kapandı. Kendimi topladığımı sandığımda sesim yine titremişti. "A-anlamadım. Ne demeye çalışıyorsun?" Yanaklarım alev alevdi. Kulaklarımdan ateş çıkmak üzereydi. O benim aksime gayet rahattı. Bakışları önceki gibi değildi. İçime işliyordu. "Benim isteğim senin hediyen olacak Fındık. Doğum gününde benden alacağın en özel hediye ve senden isteyebileceğim en güzel istek." Dostum dediği insanın kız kardeşi için böyle duygular hissetmemeliydi. Hatta hiçbir kız için. Uzak durdu... kaçtı. Zaten yaralarla dolu bir çocukluk geçiren Yeşim'e karşı bir şeyler hissetmesi hiç doğru değildi. Yeşim'in korkulu rüyası gün gelip tekrar karşısına çıktığında ise Bera için hiçbir şey kolay olmayacaktı. Ama kader onları hiç ummadıkları bir anda birleştirecekti. Bunu ikisi de değiştiremezdi. Sadece vuslatı uzatabilirlerdi. YAYIMLANMA TARİHİ (10.11.2017) Kapak tasarımı @dowofficial (@mayneymishera)

Herkesin vardır korkuları sevmek ister sevilmek imkansızı ister bazen yürek efsun için imkansızdır sevmek yada sevilmek sevdi sevdiği bir ailesi oldu ama gittiler çok uzaklara bir daha geri dönmemek üzere ya tüm sevdikleri böyle mi olacaktı gidiceklermiydi kapattı bütün gönül kapılarını çünkü korkar oldu taki yüreğinin kıpırtılarını farkedene kadar kapattı diye düşündü düşündürdü işin zor olan tarafı farketmeden sevecek efsun hemde hiç beklemediği hiç ummadığı birini tabiki benim hikayemde yakısıklı ve zengin biri var beyazıt okuyarak ve yorum yazarak benle birlikte hikayemi sürdülerim hepinize iyi okumalar efsunum Efsun: merhaba beyazıd bey Beyazıd: merhaba efsun Efsun: bişey mi oldu acaba Beyazıd : evet birşey oldu hemde çok kötü bişey Efsun : n--ee oldu ki burağa mı bişey oldu diyince bütün sinirlerim zıpladı ve efsunum kollarında çekip duvara yasladım o daha ne olduğunu anlamadan dudaklarını dudaklarımla birleştirdim . Elimin altında vücudum ona yaslamışken biran ne olduğunu anlamadı sonra çırpınmaya başladı ve öyle davrandığını farkedince dahada sinirlenip daha sert öpmeye başladım kendimi okadar çok kaptırmışım ki bir an ne olduğunu anlayamadan beni üstünden itti ve bana bir tokat attı hemde ne tokat biran feleğim şaşsada ona bakmaya başladım ve o an Efsun: siz ne yapıyorsunuz sapıkmısınız Beyazıd : evet sayende sapık oldum deli oldum akıl mı bıraktın kadın bende Efsun: ben ne yaptım be adam gelipte deli gibi sapık gibi davranan sizsiniz hem siz beni ne hakla öpersiniz Beyazıd: hakmı istiyorsun söyleyeyim sana hakkımı seni o kafede gördüğümden beri aklımdan çıkmıyorsun senin o gülüşünü gördüğümden beri ben gülüyormuydum diyorum bu zamana kadar ve seni o ilk gördüğümden beri bana aitsin anlıyormusun yalnızca bana bak efsun birdaha kimseyi yanında görmeyeceğim görürsem bu senin için çok kötü ol