Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Bir gün, Seversem seni Vazgeçme benden Çünkü muhtemeldir ki, Seni bulduğum zaman Gitmiş olacaksın kalbimden.

''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere verdikleri hayatını tırnaklarının uçlarıyla kazanmak pahasına yaşamak zorundaydı. Ve yaşadı. Çok acıdı, çok acıttı belki ama bir gün o acı bir başkasına karıştı. İşte bu sefer ikisi birden yanmaya başladı. Farklı notalarda tek bir ritim oldu, çünkü artık kalpleri aynı şarkıyı söylüyordu. Bu onlara aitti ve onlar susana kadar bu şarkı hiç bitmeyecekti.

Sevmek ; artık zor geliyor. Bir umut gerekli benim için. Ama yok , herşey gibi oda bitmişti. Ve o çocuk, bir kelimesiyle benim kalbimdeki tüm hayalleri ve umutları bir anda bitirdi. Tek sorun sadece onla da kalmıyordu. O benim etrafımdaki bütün o sert duvarları yıkmıştı. Nasıl başardı bilemiyorum. Onda farklı birşey vardı. Ve o şey her geçen gün beni daha çok ruhuna hapsediyordu. Bu Arya ve Doğuş 'un, Umudun ve Hayellerin hikayesi. ▶11.12.2014

" Ağlama! " " Sen ne konuşuyorsun ya! Babam annem öldükten 6 ay sonra evleniyor. Seni de anneni de sevmiyorum. Hemen çık odamdan, hemennn. " " Ama ben sana ne yaptım? " " Annenin babamla evlenmediği yetmiyor bir kardeşim oldun. Ve şimdi çık odamdan. " " T-tamam. "

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Rüya 19 yaşında Mardinin yıldırım asiretinden güzel bir kızdır abisi kıvancın hatası sonucu ateş karahalıyla evlenme zorunda kalır ateş ise mardini en yakışıklı ağasıdır 22 yaşındadır

aşk ve nefretin birleşimi

Ben Alara 17 yaşındayım. Babam ben daha küçükken bizi terketmiş. Anneme babam neden bizi terketti diye sorduğumda herzaman ki gibi konuyu değiştiriyordu. Anladığım kadarıyla annemi çok üzmüştü veya bir kadınla aldatmıştı. Buyüzden anneme bu konuda sıkıntıya sokmak istemediğimden bidaha bu soruyu sormamaya karar verdim. Annemin bağırmasıyla aklımda ki bütün düşünceler aklımdan kayboldu. "Tatlım kahvaltı hazır" dedi. Geliyorum anne. Diyerek direk kendimi lavaboya attım. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra merdivenlerden ikişer ikişer inerek annemin sandalyede oturmuş bir vaziyette beni beklediğini gördüm. Günaydın annelerin en güzeli diyerek gülümsedim. Oda bana gülümseyerek "Günaydın canım" dedi.

Dersin ortasında kapının çalınmasıyla oraya döndük. Nöbetçi öğrenci " hocam müdür ecrin ve ece' yi çağrıyor" dedi. Hoca bize dönüp çıkabilirsiniz dedi ikimizde kalkıp müdürün odasına gitmeye başladık. Bugünki kavga yüzünden çağardığını biliyoduk ama umursamadık yine azarlayıp gönderir. Kapıyı tıklatıp içeri girdik müdür bize kağıt uzatıyodu anlamayan gözlerle ona bakınca " okuldan kaydınızı aldım yani artık bu okulda okumuyorsunuz" dedi eceyle birbirimize bakıp hocaya döndük " peki ya nerde okuyacağız" diye sordu ece. Hoca gülüp " Etkin lisesi" dedi. Etkin lisesimi dedi? Etkin lisesi. Etkin. Lisesi. Eceyle aynanda " Etkin lisesimi" diye bağırdık.