5 το πρωί. Εισερχόμενη κλήση. Απόκρυψη. Το σηκώνω.Κενό... Μια ανάσα ακούγεται απο την άλλη πλευρά της γραμμής. Εκνευρισμένη οτι κάποιος απλά μου κάνει φάρσα πρωί πρωί πάω να το κλείσω και τότε ακούω απο την άλλη γραμμή.. "μου λειπεις..." ακούγεται μια βαριά αντρική φωνή. Δεν μπορώ να καταλάβω αν το λέει λυπημένα ή χαίρεται. Αλλά αναγνωρίζω αμέσως τη φωνή. "Παλι ήπιες;" λεω με απογοήτευση καθως καταλαβαίνω πως ειναι μεθυσμένος. "Μπορεί..." λέει γελώντας, κάνοντας τα νεύρα μου χειρότερα. "Ειμαι στη μηχανή και..." "Μιλάς σοβαρά τώρα; Είσαι μεθυσμένος και οδηγάς; Τι σκατά σκέφτεσαι; πηγαινε σπίτι σου έρχομαι από κει" του λέω και τον ακούω να γελάει αυτάρεσκα σαν να πέτυχε το σκοπό του... Highest ranking #12 - badboy 5/12/18 #19 - badboy 1/12/18 #1 - dreams 18/1/19 #1 - lost 24/11/18 #1 - broken 11/06/19 Η ιστορία είναι προϊόν μυθοπλασίας.Οποιαδήποτε ομοιότητα σε ονόματα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική. Η ιστορία μπορεί να περιέχει υβριστικό περιεχόμενο ή βία.Διαβάζετε με δικής ευθύνη! Η ιδέα της ιστορία αυτής είναι καθαρά δική μου. Μην αντιγράψετε. Σε περίπτωση που δείτε κάτι παρόμοιο παρακαλώ ειδοποιήστε με. 🥀🥀

-book 1- ❝θα με κρατήσεις, γιατί θέλω να κρατηθώ.❞ © heswriter 2013 - 2015 All Rights Reserved [highest rank: #1 in Fanfiction] *Ενημέρωση* 🥰Ευχαριστώ για την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια! Αυτό το βιβλίο γράφτηκε όσο ήμουν ακόμα έφηβη. Έχει λάθη, παραλείψεις, έντονες σκηνές και περιγραφές που κάποιους μπορεί να ενοχλήσουν. Δε συναινώ με πράξεις και συμπεριφορές των πρωταγωνιστών, μα δεν το σβήνω γιατί δείχνει την πορεία της ωριμότητάς μου ως άνθρωπο και είναι κομμάτι της εφηβείας μου. Θα το διορθώσω, ωστόσο, όταν βρω τον χρόνο. Εάν παλεύετε με την κατάθλιψη, ή αν βρίσκεστε παγιδευμένες/οι σε τοξικές σχέσεις, ίσως αυτή η ιστορία να μην είναι για εσάς. Διαβάστε με δική σας ευθύνη. Και παρακαλώ, αναζητήστε βοήθεια. 🥰

play ▷ Highest; #1 in Horror

Στο μυθιστόρημα αυτό πρωταγωνιστεί μια πενταμελής οικογένεια, με γονείς την Κατίνα και το Σπύρο και παιδιά τη Λωξάντρα, το Φώτη και τον Ηλία. Η οικογένεια Αράπογλου ζει ευτυχισμένη στη Σμύρνη, όταν ξαφνικά ο πατέρας κι ο μεγάλος γιος της οικογένειας, ο Ηλίας, πρέπει να υπηρετήσουν στα τάγματα εργασίας και αργότερα έρχεται η καταστροφή.

Σπάνια προσέχει τα χρώματα πια, εκτός αν τα γεύεται. Όχι τα κίτρινα και τα πράσινα. Τα σκούρα μπλε, τα σκοτεινά κόκκινα. Μερικές φορές το λάθος είναι ότι ξέρουμε. Και κανένα κλισέ δεν θα χαλάσει αυτή την ιστορία. #1 Πνευματική (13/11) #2 Μικρού Μήκους (16/11)

με λενε αμαλια και ειμαι 15 χρονον ζω με τους γονεις μου στη Σύρο εχω μια κολλητη απο το νηπιο που ειμαστε αχωριστες της λεω τα παντα! καθε καλοκαιρι ερχονται στη Σύρο τουριστες απο ολες τις ηλικιες...!! καθως το ομορφο καλοκαιρι περναει και ξερω ολους τους τουριστες (ολους τους εφήβους) ποτε δεν φανταζομουν να προσεχα καπιον απο αυτους ποσο μαλλον το χειροτερο ειδος αγοριου ωσπου μια μερα η μοιρα αλλαζει τα σχεδια μου.... Μια θαλασσα σε τρικυμια γεμάτη λάμψη...τοσο όμορφη και ελκυστική.... τα ματια του.... Μην ξεχνάτε...τα ετερώνυμα έλκονται...