Çok duydum hayatım bir günde deyişti diyen insanları. Bir günde hayatmı deyişirmiş, bu mümkün olmasa gerek diye düşünürdüm hep. Aslında yine öyle düşünüyorum, ama sadece bir farkla. Hayat gerçekten yönünü deyiştirebiliyor insanın, aynı benim yönümü deyiştirdiği gibi. Ama tek farkla, benim hayatımın deyiştiğini bir günde değil, hesaplanamayacak kadar uzun bir süre sonra anladım. Hayat dediğin ne anlamına geliyor ki? Herkez hayatı deyişik yorumlar. Kimisi güzellikle, kimisi nefretle, kimisi de acıyla. Hayatmı insanin ne yaşıyacağını belirler, yoksa insanmi hayatını. Insanmı hayatını deyiştirir, yoksa hayat insanımı? Ama ben hayatın gerçek anlamını, kaderim sayesinde öğrendim...

"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"

"Elimden gelse hâli hazırda kenetlenmiş ellerimizden güç alıp onu bu evden kaçırırdım. Denizi görebileceğimiz bir yere giderdik belki... Hiç konuşmazdık. Dudaklarımız değil, dokunuşlarımız konuşurdu bizim yerimize... Başımı onun geniş omzuna yaslayıp burnumu boynuna gömerdim. Onun o tatlı kokusunu doya doya içime çekip gözlerimi yumardım. İnanıyorum ki birlikte olsak her şey daha güzel olacaktı. Belki daha kolay..." Ailesi, kızkardeşinin tedavisi için Amerika'ya gittikten sonra Balkanlı Ailesi'nin evinde yaşamaya başlayan İde'nin hayatı, bir gün rüyasında evin oğlu Aslan'ı görmesiyle tamamen değişir. Herkese ve her şeye karşı soğuk ve ilgisiz görünen Aslan Balkanlı'ya yavaş yavaş âşık olmaya başlayan İde, tutulmaya başladığı adamın buzlarını eritebilecek mi? Yaralı bir aşkın hayaletiyle boğuşan Aslan ise onu seven bir kadının varlığını kabul edebilecek mi?

Tüm seçenekler aynı yere çıkıyorsa ve siz seçeneklerde kaybolup bir sonuca ulaşamıyorsanız Emir ve Beste'yi çok seveceksiniz.

Yüzünü unutmaya mı başlıyordum? O masum yüzü? Bana 10 yıl önce "Unutmam." diyen küçük çocuk şimdi gözümün önünde silik bir hayalet gibiydi. Hani beni unutmayacaktı, beni bulacaktı? Neredesin şimdi? Hala bıraktığın yerde değilim ama bıraktığın gibiyim. Öylesine çocuk öylesine seni seven... *Tüm hakları saklıdır.*