- O zaman seninle bir anlaşma yapalım. - Söyle bakalım. - Madem ikimizde ailelerimizi sinir edeceğiz. - Biraz yardım fena olmaz demeye mi çalışıyorsun? - Kesinlikle. - Olur ama benim bir kuralım var. Merakla kuralının ne olduğunu bekledim. Nefesini suratıma doğru üfleyerek konuştu. - Bana aşık olmayacaksın. - Seni kim ne yapsın be?! Söylediğim cümlenin ne kadar saçma olduğunu biliyordum. Ona aşık olmak istemiyordum. O belaydı. Kalp kırardı. Kalbimin artık kırılmasını istemiyordum. Uzattığı elini sıktım. Artık ortaktık. Havada patlayan hawai fişeklerle dikkatimiz dağıldı. Aşık olmak yoktu. Söz konusu o olunca bu biraz zor olacaktı

Yalnız başıma bir hayata başlamak zorundaydım artık. En azından ben yalnız olacağımı düşünüyordum. Belki o adı Zayn olan piç olmasaydı. Belki onun küçük kardeşi olmasaydı yeni bir hayata başlamak zorunda bile olmazdım benim küçük Tommo'mun yanında olurdum. Zorundaydım. Yeni bir hayata başlamaya yeni bir düzen kurmaya. Ailem olmadan kimsem olmadan! Yalnız ve mutsuz olarak yeni bir hayat kurmaya mecburdum. Merhabaaa arkadaşlar ben Ülkü buda benim hikayem umarım beğenirsiniz yorumlarınızı ve vote şeysini eksik etmezsiniz! Sizi seviyorum bebeklerim. Takipte kalın ve okuyun ha? :D