0536*****:? (01.01) Karan:Asıl sana ? (01.05) ••• ••• ••• ••• 0536*****:Beni anonim diye kaydetsene? (00.00) Karan:Gece gece nerden aklına geldi? (00.03) 0536*****:Bir kitap okudumda (00.04) 0536*****:Ondan yani (00.04) Karan:Bakarız (00.05) (Karan çevrim dışı) (00.05) ••• ••• ••• ••• Gece:Peki Aslı napıyor? (18.24) Karanaşkım❤️:Bir arkadaşı geldi.Onunla içerde oturuyorlar (18.24) Gece:Hangi arkadaşı? (18.25) Karanaşkım❤️:Bilmiyorum (18.25) ••• ••• ••• ••• Anonim:Bugün okul yokmuş onu diyicektim? (07.30) Karan:Bunu söylemek için arayıp beni uyandırmana gerek yoktu! (07.30) Karan:Ayrıca okul yoksa niye uyandırıyorsun ki! (07.31) ••• Kitabın içinde herhangi bir sosyal medya görürseniz hepsi ya kapalı ya da kullanılmıyor. ~>Başlangıç tarihi:16.12.17 ~>Genç kız edebiyatı içinde #460 :25.12.17 ~>Genç kız edebiyatı içinde #218 :27.12.17 ~>Genç kız edebiyatı içinde #155 :01.01.18 ~>Genç kız edebiyatı içinde #135 :02.01.18 ~>Genç kız edebiyatı içinde #133 :11.01.18 ~>Genç kız edebiyatı içinde #107 :13.01.18 ~>Genç kız edebiyatı içinde #70 :30.01.18 ~>Genç kız edebiyatı içinde #64 :02.02.18 ~>Genç kız edebiyatı içinde #40 :07.02.18 ~>Genç kız edebiyatı içinde #35 :17.02.18 ~>Genç kız edebiyeti içinde #27 :28.02.18 ~>Genç kız edebiyatı içinde #1 :05.03.18 ~>Kısa hikaye içinde #37 :13.03.18 ~>Kısa hikaye içinde #17 :18.03.18 ~>Kısa hikaye içinde #6 :11.05.18 ~> Kısa hikaye içinde #1 :20.07.18 ~>Hikaye bitiş:02.08.18 ♡

Herkesin karanlık bir geçmişi olabilirdi, hem de herkesin. Ama onunki pembe bir geçmişti. Düştün elime PAMUK PRENS! Alya: Elimde çok güzel fotoğrafların var Anıl. Alya: Ve sen onları kimseye atmamam için bana yalvaracaksın.

İkişer üçer çıktığı basamaklar nihayet tükendiğinde göğsü küçük bir serçe gibi hızla inip yükseliyordu. Fakat tüm bunlara rağmen heyecanı ayaza meydan okuyan bir kardelenden farksızdı. Kahverengi ahşap kapıya uzandığı esnada kapıyı aralayıp ay gibi parlayan yüzüyle ona gülecek olan kadının hayali her zamanki gibi ela gözlerinin önüne serilmişti. Fakat hayal gerçekleşmedi. Kadının terliklerinin parkede çıkardığı o ses adamın kulaklarına ulaşmadı. Birbiri ardına kapıyı döven yumruklar bir karşılık bulamadı. Ay yüzlü kadın, kapıyı açmadı. Ve o gece adam hayata küstü, Kadınsa adama...

-Yarım kalmış bir hikâyedir. Bunu bilip ona göre başlamanızı tavsiye ederim. "Belime dolanmış kolları hareket ettirmemeye çalışarak tek hareketle döndüm usulca. Kalbimin kanatları gösterişli bir şekilde çırpındı. Güzel yüzü tam karşımdaydı işte şimdi. Altı yıldır hiç bıkmadan izlediğim, bedensel olarak asla yaklaşmaya cesaret edemediğim.. En acısı da gözlerinin rengini bile bilemediğim adam şimdi yanımda alıyordu en derin nefeslerini. Gece mavileri yanımda kapanmıştı sakince. Oysa ki şimdi gözlerinin içinde dönen her tonu, ara sıra arasına serpiştirdiği siyahları en iyi ben biliyordum. Onun kirpiklerini bile tek tek sayacaktım ben hayatımdaki en büyük uğraş buymuş gibi."

Bazen bir şeyleri gerçekten görebilmek için ambalajın altındakini ya da belki ötesindekini görmek gerekir. Zaten en güzel şeyler hep en garip ambalajlarla gelmez mi önümüze? *Önemli Not*: Bu hikaye, üç kısa hikayeden oluşmasını planladığım Bilimkurgu Kulübü Üçlemesinin ilk hikayesi. Bilimkurgu kulübünün ne olduğunu hikaye ilerledikçe size açıklamaya çalışacağım. Hikayelerin hiçbiri fantastik veya bilim-kurgu türünde değil ama karakterler bu türlerin sıkı hayranları olduğu için bu alanlarda bol bol referans vermeyi planlıyorum. Bu hikayede popüler dizi ve serilerden bahsedeceğim için göndermelerin çoğunu yakalarsınız. Umarım seversiniz. Keyifli okumalar :)

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."