Kontynuacja „Mr.Professor" „Kiedy tylko zamknęłam oczy, widziałam jego twarz. Reece był pierwszym mężczyzną, którego szczerze pokochałam. Dalej go kocham, jednak ta miłość jest niczym, w porównaniu do cierpienia, jakie mi zadał. Podeszłam do okna i wyjrzałam przez nie. Berkeley wyglądało cudownie nad ranem."

„-Thylane, piękne i tajemnicze imię. - spojrzał na mnie zza wielkiego drewnianego biurka. Już wtedy wiedziałam, że uzależnię się od dźwięku mojego imienia w ustach mojego profesora."

Leen Levis to imię od razu kojarzy się z brunetką, która w 5 minut awansowała i stała się osobą, o której każdy mówi w agencji FBI. Jednak nie wszystkim się to spodobało, a w szczególności zielonookiemu brunetowi. Przecież sam zawsze sobie dobrze radził, więc po co mu partnerka?

Drogi Czytelniku... Pozwól, że opowiem ci historię. Historię niczym z najprawdziwszych baśni. O dziewczynie, której serce było czyste i dobre. I o Księciu, który owego serca zdawał się nie posiadać. O ogromnym zamku, mrocznym lesie, okrutnej macosze, złych siostrach i wspaniałym balu. O zgubionym pantofelku, wylanych łzach i złamanym sercu. Sądzisz, że znasz ową historię? Pozwól, że opowiem ci ją raz jeszcze. Tym razem jednak nie usłyszysz kłamstw o miłości niczym z bajki. Tym razem poznasz prawdę. *HISTORIA INSPIROWANA PIĘKNĄ I BESTIĄ ORAZ KOPCIUSZKIEM*

"- Czy tego chcesz czy nie - jego głos sprawił, że przeszły mnie ciarki. - jesteś moja. Należysz do mnie odkąd pierwszy raz się spotkaliśmy. Rozumiesz to? Nie muszę cię hipnotyzować i tak za mną pójdziesz."

Szaleńcy wymyślili miłość. Zwykli ludzie wymyślili obsesję.

Przy stole pedagogicznym siedział młody szatyn. Jego lekko kręcone włosy opadały mu swobodnie na twarz. Był z siebie dumny, że po tylu latach starań w końcu udało mu się objąć posadę nauczyciela OPCM'u. Po ceremonii przydziału, jak co roku Dumbledore wstał, podszedł do mównicy i przywitał się z uczniami. Czekał niecierpliwie aż starzec litościwie zapragnie go przedstawić: -...mam zaszczyt przedstawić wam nowego nauczyciela Obrony Przed Czarną Magią, profesora Tom'a Riddle'a. - Szatyn wstał i niechętnie skinął głową i usiadł. - Mam nadzieję że przyjmiecie go dobrze. A teraz życzę wszystkim smacznego, niech uczta się rozpocznie! -uśmiechnął się i wrócił na swoje miejsce. Dania pojawiły się na stołach lecz troje gryfonów utkwiło swoje tęczówki w Tomie, a ten jak gdyby nigdy nic jadł spokojnie sałatkę, przybijając sobie w duchu piątkę za pomysłowość tego jak tu się tu dostał. Przerażone ale i zmartwione golden trio wpatrywało się w profesora ale gdy minął im pierwszy szok spojrzeli na siebie. Skoro Dumbledore przyjął Riddla na stanowisko to tylko oni wiedzą, że niejaki profesor Tom Riddle to Lord Voldemort. ----------------------------------------------------------- Rankingi: #1 Tomione - 01.07.2020 #1 Zaklęcie - 10.07.2020 #2 tomriddle - 30.07.2020 #3 lordvoldemort - 13.09.2020 #2 profesor - 31.03.2021

Krzyczała kiedy był zbyt blisko. Płakała kiedy był zbyt daleko. Pomimo, że to ona zawładnęła jego ciałem, duszą, resztką sumienia i wszystkim co on - książę piekła - posiadał, zaczęła dostrzegać dobroć, w tym kretynie, który irytował ją do granic możliwości. Pokochała potwora, demona, który skrzywdził ją tyle razy, aż sama straciła rachubę po dwudziestym razie... Ale nikogo to nie dziwiło. Bóg wybrał odpowiednie osoby. Los ukształtował ich charaktery i sumienia. Gwiazdy ich do siebie doprowadziły, a diabeł dołożył swoje pięć groszy. "- Pragnę jej! -Dam ci każdą oprócz niej!" "-Gdzie jestem? -W moim pałacu. -A on jest? - W piekle. " "-Mam na imię Blake i jestem synem szatana. Nie długo obejmę po nim władzę nad złem. - powiedział na jednym wdechu. Tak, bardzo chciał mieć tą rozmowę za sobą. -O cholera. " "Pochylił się ku niej i musnął ustami płatek jej lewego ucha. - Wiele o mnie nie wiesz kochanie, jestem zdolny do różnych rzeczy. Potrafię kochać i zabić. Całować i poderżnąć gardło. Ona pozwoliła mi na zbyt wiele... ty mi na to nie pozwalaj." *** W opowiadaniu występują przekleństwa, sceny 18+ i sceny przemocy *** Opowiadanie nie ma na celu obrazić żadnych wyznań, a wszystkie sceny, które są podobne do okultyzmu i satanizmu są całkowicie przypadkowe. Nie znam się na tych religiach i sama jestem ateistką, dlatego proszę o wyrozumiałość i o dystans do tej książki!

Gdy Mary stała przed tyranem, spodziewała się wszystkiego. Była gotowa na śmierć, która mieszkała w oczach przywódcy. Nie przypuszczała jednak, że stanie się kimś, kogo Tom Riddle zapragnie tak bardzo jak samej władzy. Co do powiedzenia ma młoda dziewczyna na szczeblu marnej sekretarki, kiedy lider magicznego świata chce, aby wszystko szło po jego myśli? Co do powiedzenia ma Mary Bennett, gdy staję się powszechnym obiektem zainteresowań Toma Riddle'a? Opowiadanie publikuje i kontynuuję po raz drugi z drobnymi poprawkami.

Zastanawiało was kiedyś jak cienka jest granica pomiędzy przyjaźnią, a nienawiścią? Jest ona cieniutka jak nitka, którą najmniejsze szarpnięcie może zerwać. Jeszcze cieńszą granice tworzą miłości i nienawiść. "Do zakochania jeden krok" jak to mawiał tekst pewnej piosenki, jednak czy to prawda? Miłość stworzona na bazie nienawiści, nie jest miłością. Jest czymś w rodzaju obsesji. Trochę tak jakby podać komuś Amortencje. A może tak jak w prawie większości romantycznych powiesić, pomiędzy tą dwójką wykiełkuje coś więcej?