II część „Typowych przemyśleń nietypowego pisarza" Sytuacje i przemyślenia, których choć raz doświadczyli czytelnicy. Serdecznie zapraszam i mam nadzieję, iż sprawię, że na waszych twarzach pojawi się uśmiech.

Memy z Harry'ego Pottera.

.

Memy i śmieszne zdjęcia z The Walking Dead

po prostu tłumaczone i wymyślane przeze mnie talksy

*Fragment opowiadania* -I co? Co teraz zrobisz? - wyszeptał mi do ucha, a mnie przeszedł dreszcz. Próbowałam się mu wyrwać. Szarpnęłam się, ale nie było to dobre posunięcie, bo poślizgnęłam się i utraciłam równowagę. A on ze mną. Boże, gdyby ktoś nas teraz zobaczył, z pewnością dostalibyśmy szlaban. Malfoy leżał na podłodze, a ja siedziałam na nim okrakiem i przyciskałam się do jego klatki piersiowej. Jego dłonie znalazły się na moich biodrach, a nasze różdżki leżały parę centymetrów od nas. Uniosłam lekko głowę i spojrzałam na chłopaka, który tylko mi się przypatrywał, nie mówiąc ani słowa. Jezu, jakie to było niekomfortowe. ZNOWU, pragnę dodać. Poruszyłam się lekko i sięgnęłam po swoją własność. -I kto teraz jest w sytuacji bez wyjścia? - spytałam i wycelowałam w niego różdżką. Teraz ja się tego nie spodziewałam. Blondyn szybko przechwycił swoją i przewrócił mnie. Teraz on leżał na mnie, a ja pod nim. -Nadal ty. - uśmiechnął się. Najwyższe notowania - #2 w Fanfiction

Cały świat staje na głowie. W jej życiu pojawia się ktoś nowy, właściwie to wszyscy są tu nowi. 11-letnia Jessica dostaje swój wymarzony list z Hogwartu... Czeka ją ciężka próba pogodzenia dwóch wiecznie skłóconych domów... Okładka: AndyAngel91 ~ Na podstawie opowiadania J.K. Rowling ~ #89 - 17.09.2016r. w ff #54 #34

Biegłam przez ciemny korytarz, nie mogąc złapać tchu... Wiedziałam, że to co mnie goni tak łatwo nie odpuści. Jeśli nic nie wymyśle to źle się to dla mnie skończy, ale nie mogłam zrobić nic... Opowiadanie zawiera wulgaryzmy. Wszelkie podobieństwo do innych opowiadań jest przypadkowe. Okładkę wykonałam sama. Początek może być nudny, z czego zdaje sobie sprawe, lecz gdy zakończę to opowiadanie, będę wszystko poprawiać :) Miłego czytania!

Dom Salazara Slytherina nigdy nie słynął z najmilszych czy najbardziej pomocnych uczniów. Chodząca definicja prawdziwego Ślizgona to między innymi Draco Malfoy, który na pewno nie jest symbolem dobroci. Gdy nadchodzi więc Boże Narodzenie, czas miłości i pomocy, ani on, ani jego koledzy z klasy specjalnie nie rwą się do świętowania - no, chyba że dyrektor szkoły zarządzi wielkie losowanie osób, którym da się prezent. Wtedy nawet zakochany w sobie arystokrata zaczyna interesować się świętami - bo są dla niego szansą... Losowanie u Ślizgonów nie może się obyć bez wszelkich machlojek i podmianek, ale w końcu węże też jakoś obchodzą święta, prawda?

Nikogo nie interesuje. Nikt się o mnie nie troszczy. Nikt o mnie nie myśli. Nikt się o mnie nie martwi. Nikogo nie obchodzę. A jednak.