Küfür ve bazı yerler hafif +18 içerir. "Koyu kırmızı gül siyah ağlıyor." -BATIN TEMİZDEMİR "Saf nefretimle harlanan ruhum, kor olup alevleniyordu gözlerinde." -DEREN ÇAKIR Annesinin ölümünden sonra şafak gibi çöken ama gece gibi doğan bir kızdı o. Her zerresi intikam ve acıyla yoğrulmuşken hep dik duran bir kız... Tüm gerçekleri öğrendiğinde tekrar öfkesine yenik mi düşecekti yoksa aşka boyun mu eğecekti? -- İntikam için çıktığı yolda gerçekleri öğrenen bir genç. O yoldan vazgeçer miydi? Günden güne benliğinin kaydığı kıza kendini affettirebilecek mi ? -- Bu sıradan bir aşk hikayesi değildi. Bu bir aşk değildi, bir hastalıktı.

"Dört yapraklı yonca, onu bulanın şansıdır. Yonca içinse şansızlık; artık dalında olmamasıdır." Dört yapraklı yoncanın dört yaprağını temsil ediyorlardı onlar. Küçüklükten beri popüler olmak hayali kuran bir çete idiler. Bu çeteyi kurmak için çok çabalamışlardı ama bir türlü kuramamışlardı. Ve o zaman fark etmişlerdi böyle bir kural koymaları gerektiğini. Sarp bu kuralı koyarken hiç umursamamıştı çünkü aşık değildi. Evet kural tam da buydu. Aşık olunmayacak, sevgili yapılmayacaktı. Sarp bu kuralın varlığını hiç fark etmemişti ; ta ki Bade gelene kadar. 'Hayaller midir gerçekliği yitiren,yoksa umudumuz mudur yok olan. Katili biz miyiz düşüncelerimizin, yoksa istediğimiz şey için çabalayacak gücümüz mü yok.' Kapak için @_sonsuzsiyah_ 'a teşekkürler :)