Bir mahalle hikâyesidir.

Bade, ince bir iplikle ördüğü hayatının ve geçmişinin yükü arasında dengede kalmaya çalışırken, her şeyin yeterli olduğuna inanıyor. Ta ki Kayra ile karşılaşana dek. Kayra'nın sessiz varlığı, Bade'nin sınırlarını parçalarken tehlikeli bir oyun başlıyor. Hayatına açtığı yarıklardan hem bugününe hem de geçmişine uzanan karanlık sırlar sızıyor. Gerçekler açığa çıktıkça aralarındaki bağ, karanlık bir bağımlılığa dönüyor. Birini anlamak, onunla beraber delirmeyi göze almak demektir. Bazı sırlar ne dile getirilir, ne de unutulur. Bazı sırlar yalnızca kanla mühürlenir. Ve bir bütün olmak için, birlikte parçalanmak gerekir.

༺༻ Bütün hakları saklıdır "Ben geldim" Gülümseyerek ve son harfi uzatarak kurduğum cümle ile o da gülümsedi. Sandalyesini biraz masadan geri çekti. Kollarımı açıp kucağına oturdum. Kollarımı boynuna doladım. O da bekletmeden belime doladı kollarını. Bir eli belimden kayıp kalçamı sıktı. Kendimi biraz daha ona bastırdım. "Günaydın güzelim" "Günaydın" Dudaklarına kısa bir buse kondurdum. Geri çekilecekken alt dudağımı dişleri arasına alıp ısırdı. Odada duyulan mırıldanma ve dudaklarımız arasında çıkan ıslak sesler ile altımdaki sertlik uyarılmama sebep oluyordu. Kendimi ihtiyaç ile ona bastırdım. Bacaklarımı iki yana açıp kendimi ona daha çok bastırdım. Bugün özellikle okul eteğini giymiştim. Normalde etek zorunlu değildi, iki yıl önce bir veli ile yaşanan kavga sonucu zorunluluk kalkmıştı. Ancak forma kuralı hâlâ vardı. Eteği biraz daha yukarıya çekip çıplak kalçama bir şaplak attı. Acı ve tutku bedenimi ele aldı. İnleyerek kendimi öne ittim. İç çamaşırımın kenarlarından tutup yukarıya çekti. Arama giren ve baskı uygulayan kumaş ile inledim. Bir anda sert bir şekilde çekmesi ile daha yüksek bir sesle inledim. Kadınlığım yanıyordu, ıslanmıştım. Beni kucağında ters çevirdi. Sırtım göğsüne yaslıydı. Bacaklarımı masaya uzattı, kucağında oturuyordum hâlâ. "Beni mi istiyorsun küçük kızım" "Yes Dady" Boynumun açıkta kalan yerini ısırdı. Okul formamın eteklerinden tutup üstümden çıkardı. Sütyenimi de açıp masasının üzerine attı. Eteğim ve iç çamaşırım ile kaldım. Dudaklarımın arasına sıkışmış kumaşı kenara çekip orta parmağı ile boydan boya okşadı. "Ne kadar ıslanmışsın kızım" "Ahh..!" İşaret ve orta parmağını ağzına yuvarladı. "Sessiz olman lazım güzelim, yakalanmak istemezsin" Diğer eli ile daha sert okşadı. Kucağında zevkte

izmarit: özür dilerim. (14.20) izmarit: şimdi, senden aldıklarımı, (14.20) izmarit: sana verme vakti sevgilim. (14.20) izmarit: ben seni çok sevdim. (14.20) ‼️ İzmarit 2019 yılında yazılmış texting bir hikâyedir ve o zamana göre yazılmıştır. 2024 yılında kitaplaştığında SİL BAŞTAN bir şekilde yazılmış ve öyle kitaplaşmıştır. Kibrit Wattpad'de hiç yazılmadı, direkt basıldı. Haliyle buradaki formatıyla kitap formatı arasında ne texting ne de düzyazı olarak bir benzerlik yoktur. ‼️

Her karanlığın ardında bir ışık bulunur, her ışık da huzura sürüklerdi insanı. Tıpkı bir mezarlık gibi. Benim karanlığımda aydınlığımda o olmuştu. İyileşmeyi ve yeni yaralar oluşturmayı ondan öğrenmiştim. Eskilerini aşabilmek için çabalamayı da eskilerden vurulmayı da o hayatıma getirmişti. Ona karşı duyduğum korku, gecenin bir vaktinde mezarlıkta yapayalnız kalmak gibi hissettiriyordu. Peki ya, mezarlıkta bir ay çiçeği büyür müydü?

"KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR!" 'KİTABIMDA KÜFÜR ETMEYİN!' Nadide ŞAN. Seyyid Ali YILMAZ. Bir silah, bir kaza, bir ölüm, bir intikam ve tutkulu bir sevda... *** Seyyid Ali, "Birincisi sana dokunmayacağım ve asla benim kadınım olmayacaksın!" Bunu demesiyle Nadide gözle görülür bir vaziyette rahatlamıştı. "İkincisi asla anamın sözünden çıkmayacak ve ona karşı gelmeyeceksin. Her ne derse yapacaksın." dedi Seyyid Ali. "Üçüncü ve sonuncu ise," dedi ve kıza yaklaştı. Kızın buram buram yasemin kokusu burun deliklerine dolmaya başlamıştı. Nefesini tutup, "Aileni unutacaksın!" der demez Nadide'nin kalbi acıyla kasıldı. Böyle bir istek olmazdı, olamazdı. Bu nasıl bir vicdansızlıktı? Mavi gözleri yaşlarla dolmaya başlamıştı. Başını iki yana salladı. "Hayır, böyle bir şeye hakkın yok!" dedi Nadide. Seyyid Ali kızın böyle cesaretle konuşmasına öfkelenmişti. "Senin o it babanın da beni babasız bırakmaya hakkı yoktu ulan!" diye bağırdı. Nadide irkilmiş ve sesli bir şekilde ağlamaya başlamıştı. O tüm bunları hak etmiyordu. "Benim babam... Babam hakkında doğru konuş!" dedi kekeleyerek. Korkuyordu amma söz konusu babası olunca, herşeyi unutuyordu. Sinirden gözü dönen Seyyid Ali ileri atıldı ve kızın omuzlarını tutup, onu sertçe sarstı. "Savunma lan o soysuz iti! Savunma!" demiş ve kızı yere fırlatmıştı. *** "Bu bir sabır ve emek hikayesidir."🌼 90'lar yılında Adıyaman'da geçen, tutkunu olacağınız bir hikaye. Kitapta 'yetişkin unsurlara' yer verilecektir. KURGUM TAMAMEN BANA AİTTİR. HERHANGİ BİR (Ç)ALMA VEYA KOPYALAMA DURUMUNDA GEREĞİ YAPILACAKTIR. Mavili Yazar 💙

Umut, en karanlık anda doğar ve bazı kıvılcımlar, devrimi başlatacak gücü taşır. Kış Gündönümü; robot teknolojisi, nükleer kış ve baskıcı bir rejimin kıskacındaki bir toplumun hayatta kalma ve umudu yeniden inşa etme mücadelesini anlatıyor. Aşk, arkadaşlık ve direnişin iç içe geçtiği bu hikâye, okuru karanlık bir gelecekte bile inancın ve cesaretin izini sürmeye davet ediyor.

05*: Abinin ziyaretine çok güzel giyinip gelmişsin. 05*: Benim ziyaretime de bu şekilde gelsene. | Kitabımın kurgusu tamamen bana aittir. Herhangi bir kopyalama/ benzetme olayında gereken yapılacaktır.|

Sevdiği çocuk yerine yanlışlıkla okulun serserisine yazan Ece, başına çok büyük bir bela aldığını fark ettiği an onu engeller. Fakat her şey için çok geçti... TAMAMLANDI✔️ Yarı Texting 240723✨by CHERRYBERRYMANGO.