Güven ve cesaret üzerine kurulmuş olan bir kurumda hiç beklenmeyen biri hain çıkarsa ne olurdu? YADA Değer verdiğin , uğruna her şeyden vazgeçtiğin,o iyi olsun diye defalarca ölümle yüzleştiğin kişi sana ihanet etmişse ne hissederdin? VE YA Milli Gizli Servis'in şah olarak eğittiği, oyunun kilit noktası , bir anda taraf değiştirip oyunu tersine çevirerek seni şah mat ederse ne yapardın? Cevap açıktı .... Silahını kuşanır, en çok sen zarar görecek olsan da Onun eceli olurdun...

Geçmiş ve geleceğin karanlığı arasında, kibrit çöpüyle aydınlanmış bir hikaye Avcı. Sırların, alınacak intikamların ve her şeye rağmen hayat bulmuş bir aşkın yaşandığı, imkansızlıklarla dolu bir hikaye. Haberdar olmadığı kirli geçmişinin bedellerini ödeyen masum kız değil bir tek acı çeken. Geçmişin intikamı için geleceği verdiği sözlerle yakan bir gencin; bu oyunda temizlenmeyi bekleyen ve ölümün istediği ruhların acı çektiği bir hikaye. Kabuslara sığınmış, özlem duyulan huzurun hikayesi. Bu hikaye, her zerresiyle can yakan Avcı'nın hikayesi. Umutların, kırgınlıkların ve vazgeçmişliklerin keskin kıymıkları benliklerinde en derin yaraları açarken, tüm olumsuzluklara rağmen savaşmayı bırakmayanların hikayesi. Ta ki kendi finallerini yazana dek. Kimi ölü kalplerde, kimi ölü bedenlerde... •●• •İlk yayım tarihi 9Ağustos2014• •●•

Otoriter bir iş adamı (Muzaffer) ve çocukları için her şeyi göze alan (Nefise) bir annenin yalanlarla, sırlarla dolu aşkı.. Bedel.. Herkes üzerine düşen Bedel'i ödeyecek!

# 1 - gençkurgu © © Tüm hakları saklıdır İntikam ateşi yalnızca erkekleri mi yakar? Peki ya bir kadın intakam ateşiyle yanıp tutuşursa neler olur tahmin edebiliyor musunuz? Basit bir kızın çok sıradan hikâyesi. Çünkü o ne çok güzeldi ne çok zeki ne de çok zengin onu güzel yapan tek şey gülüşüydü...Ben, sıradan bir kızın yaşamını yazıyorum. İçinde kendinizi bulmak isterseniz gelin. Çünkü o kız sizsiniz o kız benim!.. 01.06.2018 - 17.06.2018 © Tüm hakları saklıdır

KAFES Kafes'in biri, bir kuş aramaya çıktı.. Ne demişti Özdemir Asaf ; "Aşk, görmekten çok özlemeyi sever. Dokunmaktan çok düşlemeyi.. Ve aşk öyle haindir ki; Nerde imkansız varsa gider onu sever." Aşkı arayan değil aşktan kaçan iki kişinin hikayesi. Aşka inanmayan bir adam ve aşka inancını kaybetmiş bir kadın. Hastalıklı bir aşkın esiri olmuş başka bir kadın. Ve bu üçünün yolunu birleştirip, her şeyi, tanıdıkları herkesi, hayatlarını baştan aşağı değiştirecek bir duygu; AŞK. Ve Kaptan'ın meşhur sözü; "Uçarken görüp uçmasına aşık olduğunu, sevdin diye kafese koyma. Kafes'e koyduktan sonra kuşun kanadı olsa ne yazar. Kafes'ten çıkınca değil, Kafes'i içinden çıkarınca özgürleşirsin.: Kafes.. Muzaffer'in Kafes'i..

Aşktan kaçabildiğin kadar Mutlusun bu dünyada . Ve aşka teslim olduğunda Uçsuz,bucaksız bi duygu Seline kapılırsın. Aşkın pençesine bi kere Takıldıysan işte o zaman Canın Acımaya başlar. Kalbinin ilk defa başkası İçin atışını işte o an hissedersin ... Ve hayat sana aşkı celladın olarak karşına çıkartır... Ve sen nefesini almaya gittiğin kişiye nefes olursun...

Mardin'de yaşayan iki kişinin ilk başta zorla olsada sonradan kendi istekleriyle birlikte olmasının hikayesidir...

"Saçma sapan konuşma canım kardeşim. Bak kardeşim diyorum. Biliyorsun ben Berna ile birlikteyim. İsterse dünya güzeli olsun. Benim onunla karşılaştığımda tek gördüğüm Oz Büyücüsü'ndeki yeşil renki cadı. Hadi yemeğine devam et. Benim de canımı sıkma. İması bile kötü." *** -Vuslat oğlunu tekrar emzirecekken diğerleri odadan çıkarak yalnız bırakmışlardı taze anne babayı. Aras pür dikkat oğlunu izlerken, yüzü son zamanlarda olmadığı kadar keyifliydi. "Oğlumun ismini seçmeme izin vermedin." demişti Vuslat gücenmiş bir şekilde. Yorgunluktan ve kendini doğumda kasmaktan sesi kısık çıkıyordu. "Gerek duymadım."- *** "Deniz ben 36 yaşındayım anlıyor musun 36! Liseliler bile daha cesur. Zaten sürekli ayrı kalıyoruz. Bir de her görüşmemizde abim, babam deyip kaçıyorsun. Ben de kalman zaten hayal. Evlenelim diyorum onu da kabul etmiyorsun. Söylesene neyim ben senin için! İkimizi de bu ilişkiye sen ikna etmedin mi? Nerede o cesur kız?" *** "İçinden ne kadar da hayat dolu, mutlu bir kız diyorsun değil mi? Ama içten içe en çok acı çekenlerin en çok başvurduğu yöntemdir bu. Sana tek bir uyarım var, saramayacağın yaraları kanatma. Eğer yarı yolda pes edeceksen uzak dur. Bu yol öylece yürüyebileceğin güllük gülistanlık bir yol değil. Gülleri olduğu kadar sert dikenleri olan bir yol." dediğinde Hazar derin düşüncelere dalmıştı. Allah biliyor ya o da bazen Zeynep'le konuştuğunda amansız bir kederin varlığı tarafından çepeçevre kuşatıldıklarını hissediyordu. *** Merhaba Saplatım isimli kurgumu hiç okumayı düşünmüyorsanız direkt bu kurgu ile başlayabilirsiniz. Ama ikisini de okumak isteyenler için Saplantım dan spolier içerir.

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

Kanatsız kuşlardı onlar Umut kırıntıları ile beslenen... Taa ki bir gün kader, Kanadı geniş bir kartal çıkarır karşılarına, En yaralı olanlarına derman, Küçüklerine kol kanat olmuş kartal! Kanatsız kuşlardı onlar Yolları mutsuzlukla başlayan, lakin... Sonunda mutluluğa kavuşan, Aşk uçuşunda sonsuzadek kaybolan💫 🕊