Ovela adında bir gezegen. Gezegeni koruyan 4 element savaşçısı. Kötülük doğuyor ve büyüyor... Savaşçılar gezegenin prensesiyle birlikte dünyaya sürgün ediliyor. Güçleri ve hafızaları bir taşta hapis. Her biri bir annenin karnında yeni bir hayata, gerçek benliklerinden ve geçmişlerinden habersiz, gözlerini açıyor. Geri dönebilmek için prensesin bulunması gerek. Prenses bile gerçek kimliğinin farkında değilken bu hiç kolay olmayacak... "Geceye bak sevgilim, sen en çok geceyi seversin." dedi yankılı sesiyle. Sesinde acı vardı. Acının en kadife tonuydu sesi. Tepelerin ardından sızan güneş ışıkları etrafa yayıldı. "Sen gecesin sevgilim; Fakat şimdi güneş doğuyor."

©Tüm hakları saklıdır. Çoğaltılamaz,kopyalanamaz. Yapıldığı taktirde hakkında yasal işlem başlatılacaktır. Sevdiğin adamın sana aşkla bakması kadar güzel bir şey yoktur bu dünyada,değil mi? O adamı öpmek, koklamak, o adamla gelecek hayalleri kurmak; muazzamdır. Peki ya bir gün o aşkla bakışların yerine kin ve nefret alırsa? Kokusunu aylarca hatta yıllarca duyamazsan? Ya da zamanında hükmünün geçtiği teni öpemez,dokunamazsan? En kötüsüde gelecekteki aşkla dolu hayallerin yerine intikam dolu hayaller alırsa?

Sessizlik aramızda ağlarını daha tam örememişken hayranlıkla fısıldadı, "Kokun." Kısılan gözlerimi aralayarak ona bakmaya devam ettiğimde, gözlerinin usulca kapandığını gördüm. "Sadece kahve, kitap ve yağmur sonrası toprak kokusunu sevdiğimi sanırdım." Nefeslerimin hızlanmaya başladığını hissedebiliyordum. "Bir yenisini daha ekledim o listeye, hatta en güzelini." Fazla söze gerek yoktu, ihtiyacım olan şeyi biliyordum. Burası benim ruh çıkmazım, burada ölmek yada yaşamak yok. Burada sürünmek var. Kapak tasarımı designknights' a aittir.