©Tamamlandı "Zengin Fakir Fark Etmez. Ben Seni,Sensin Diye Sevdim. Kişiliğini Sevdim. Kocaman Yürekli Kalbini Sevdim. Ben Seni Çok Sevdim Tahir" Merhaba bu benim ilk kitabım o yüzden yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın. Birde takibe takip yaparım bölümlere yorum bırakmanızı çok istiyorum. Kendi hikayelerinizi de yazabilirsiniz büyük bir zevkle okurum. Neyse çok konuştum yine, hikayenin özeti alt kısımda. Özet: Tahir fakir bir ailenin çocuğudur. Babasını kaybettikten sonra evin geçimini o ve abisi sağlar. Tahir macun satarak ekmek parası toplar. Nefes tahirden macun alırken tanışırlar ve aşk hikayeleri başlar. Not: hikayede hiçbir şekilde halvet yoktur. Tamamen naifçi bir hikayedir. Oyuncular: Kızlar: Nefes Zorlu/İrem Helvacıoğlu Asiye Zorlu/Öykü Gürman Berrak Yılmaz/İlayda Çevik Elif Güzel/Hande Erçel Afet Zorlu/Ece Uslu Selin Zindak/Ege Kökenli Defne Pastel/Elçin Sangu Buse Yaşar/Başak Parlak Erkekler: Tahir Kaleli/Ulaş Tuna Astepe Mustafa Kaleli/Sinan Tuzcu Murat Kaleli/Cem Anıl Kenar Fatih Kaleli/Furkan Aksoy Burak Güçlü/Tolga Sarıtaş Ünal Zorlu/Emre Kınay Batu Kurt/Barış Arduç

Yaralı Bir Geyik Ve onu Koruyan bir Kaplan Geyiği yaralayan ise Soğuk Benizliler " Yaralıyım artık, ait olamam bir başkası tarafından çünkü ona ait oldum artık ben, onun yüzünden bıraktım herşeyi Okumayı, Gerçekleri, Mutluluğu, Sevmeyi, Tahir'imi kısacası ' Nefes Almayı ' bıraktım ben..."

Gül gibi güzel kokuyorsun.... İki genç vardı hiç birbirlerine kavuşamayan hasret kalan... Aşkından yanıp kavrulan iki genç.... Peki bu iki aşık nasıl kavuşacak? Yoksa kader onları hiç kavuşamadan ayıracak mı?

İntikam için her şeyi yapabilirdim sen intikam'ın için sevmediğin o adamla yiyişebilir miydin?

Genç ve namıdeğer İrem Genç ve asla bağlanamayan Ulaş Şimşeğin okul hayatı!..

Nefes ve Tahir çocukluktan beri en iyi arkadaşlar.Kim bilirdiki birgün o arkadaşlığın sevdaya dönüşebileceğini.......

Sonsuza kadar mutlu yaşadılar. Peki ya ayrı ayrı mı?

"Ve siyahtan daha karanlık renkle tanıştım o an. Yenilmişlik rengi." Bir bebek doğar, ağlar. Karnı acıkır, ağlar. Altına yapar, ağlar. Annesini özler, babasını özler ağlar. Korkar, canı yanar, ağlar. Ben de çok ağladım. Bu gece ben de çok ağladım. Kimse gözyaşlarımı görmese de ben de çok ağladım. Ağzımdan çıkamayan kelimeler gözlerimden yaş olarak dökülüyordu. Konuşamıyordum, elimi kıpırdatamıyordum, oysa ağlıyordum. Bir şeye birilerine ihtiyacım vardı... Ağlarsam her şey düzelecekmişçesine ağlıyordum. Gözlerim kararırken duyduğum son cümleler Tahir'in yakarışlarıydı, özür dileyişleriydi, bağırışlarıydı... Oysa ben ondan özür dilemek istiyordum. Onun hayatına girdiğim için, ona lanetli bir şekilde baktığım için, onu güldürdüğüm için, kolları arasında boylu boyunca yattığım için, onun bana aldığı ve bana zorla giydirdiği gelinliğinin kanlar içinde kaldığı için ondan özür dilemek istiyordum. "Sen bunları hak etmedin Tahir!" demek istiyordum, dudaklarım aralanmadı. "Yalvarırım özür dileme!" demek istedim ağzım açılmadı. "Tahir, lütfen ağlama!" demek istedim, nefes alamadım. Nefes Kaleli nefes alamadı...

Nefes ve tahirin anı karşılaşması ve birbirlerine sevdalanmalari :-):-):-):-):-)