Hayran kurgu #1 Ben sadece yeni bir başlangıç yapmak istemiştim. Hayatımın eskisinden daha da kötü olabileceğini nereden bilebilirdim ki?

"Sera, o kadınla öpüştüğümü düşünüyor musun gerçekten?" "Evet!" Alayla güldü ve kafasını iki yana salladı. "O zaman sana gerçek bir öpüşme nasıl oluyor göstereyim."

Mavinin soğuğu temsil ettiği bu yalancı dünyada,mavi ateşin en sıcak ateş olduğundan bihaberdim. 'Madrugada' "Hm?" 'Şafak sökmeden önceki an,gece mi gündüz mü anlaşılmayan o an,portekizcede madrugada demek' Güldüm.En başta deli gibi itiraz edip mızmızlanan kendisi olmasına rağmen filmi benden daha dikkatli izlemişti.Filmdeki kızın sesini taklit edip ona bakarak tekrarladım. "Sabah mı akşam mı anlaşılmıyor,senin gibi.." Kısık sesli gülüşünü bahşedip,yine de gizlenerek başını önüne çevirdi,ardından güçlü ellerini başımın üstüne getirip saçlarımı bir çocuğunkini okşar gibi okşadı,bana seslendiğini bilebileceğim o duyguyla fısıldadı. 'Madrugada' *kapak: dlazaru.tumblr.com

Bu kütüphaneyi ilk defa görüyordum. Kütüphanede sadece vampirler hakkında kitaplar varmış, bu yüzden ismi Vampirler Kütüphanesi olmuş... < Düzenlendi > Vampir #2 / 15.10.17 Vampir #1 / 11.11.17 Vampir #2 / 04.05.22 Rapmonster #4 / 03.05.22 J-hope #2 / 01.01.23

Hayran Kurgu #1 Dokunmak. Her şey böyle başlar bazen. Karşındakinin bedenini görmek, onun tenini hissetmek, keşfetmek... Sonra aniden bir şey olur. Karanlık tarafının aydınlandığını hisseder insan. Artık bir bedene dokunmak yetmez, onun ruhuna da dokunmak ister. Vücudundaki sahip olmak istediği tek yer, Elini göğsünün üstüne koyduğunda atışlarını hissettiği kalbi olur.

Lise hayatımın ilk günü kendi grubumdaki insanlara bakıyorum. Herkes birbirleriyle konuşup anlaşırken O elindeki kitabı sessizce okuyordu yüzünde tatlı bir gülümseme vardı. Buradaki herkesten bağımsız gibiydi, farklıydı buna emindim... Belki de Yeşil Grubun arkasına saklanmış bir MELEZ.

"Hiç kolay olmayacak." Erkek olan iç çekerek konuştuğunda, kız en yakın arkadaşının sesindeki hüzün içinde boğulduğunu hissetti. Kolay olmayacaktı ama bir kere kaderleri yazılmıştı. Birleşen yolları ayıramazlardı, kaderin düğümlerini çözmeye onların gücü yetmezdi. Daha doğdukları anda, boyunlarına kazınmış olan mühür onlarla birlikteydi. Herkes biliyordu, onlar kaderin seçtiği kişilerdi. Kız, düşündü. O kötü biri değildi, hiçbir zaman olmamıştı ama başka bir çaresi yoktu. Kendi türünün devamı için bunu yapması gerekiyordu. Bir melezin katili olacaktı. Derin bir nefes aldı, onların kötü olduğunu biliyordu. Melezler hiçbir zaman iyi olamazdı, eğer olsalardı Ely'ler onları öldürmezdi. Sadece kendini teselli ediyor gibi hissediyordu ama bunu engelleyemiyordu. O, bir meleze mühürlenmişti. Daha doğduğu anda, bir katil olacağını biliyordu. Hayran kurgu #1

Zıtlıklar her zaman uyumsuzluk getirirdi. Mesafeli, idealist ve kalbi buz gibi bir kız, onun aksine sıcacık kalbi ve çocuk ruhuyla gülümseyen bir erkeğe sadece yadırgayarak bakardı. Birbiriyle alakasız iki insan, el ele olamazdı. Soğuk eller, ellerini tutana kadar böyle düşünüyordu. Onu bekleyen kimse yok sanıyordu, deli olduğunu düşündüğü çocukla, bir sabah karşılaşana kadar. Zıtlıklar uyumsuzluk getirirdi ama aşkın gözü kördü. Kız, bunu kalbi çocuk tarafından kör edildiğinde anlamıştı. Kim Taehyung

"Sana kalbimi ve ruhumu vermenin bir yararı yok, çünkü sen zaten bunlara sahipsin. O yüzden sana bir ayna getirdim. Kendine bak ve beni hatırla..."

"Hayatımın en güzel yıllarıydı oysaki... Şimdi hayatımı neden zindan ediyorsun ki? Suçum neydi ki böyle bir şeye kalkıştım?" "Bu sorunun cevabını sen çok iyi biliyorsun MİN hanım..." Tamamlandı ✔️