Ryan nie jest w typie Teddie: zbyt arogancki, pyszałkowaty, głośny, otwarty i imprezowy, o usposobieniu typowego playboya. Teddie nie jest w typie Ryana: zbyt zachowawcza, trochę nudna, mało przebojowa, o dobrym charakterze i silnym instynkcie macierzyńskim wobec mieszkającej w jej domu dziewczynki. Ryan nie wie, że Teddie ukrywa przed nim prawdziwe powody jej zainteresowania jego osobą. Teddie za to wie doskonale, że Ryan nie ukrywa niczego i chce ją tylko zaciągnąć do łóżka. Gra między nimi może nie skończyć się dobrze dla serca któregoś z nich. Złamane serce będzie jednak najmniejszym problemem, gdy na horyzoncie pojawi się prawdziwe niebezpieczeństwo. I wtedy wszystko już może zależeć od tego, czy tej dwójce uda się dogadać. TEKST JEST DRUGĄ CZĘŚCIĄ "PO GODZINACH", MOŻNA GO JEDNAK CZYTAĆ BEZ JEGO ZNAJOMOŚCI. Okładka: @jennhills

III część Trylogii Royal

❝Mam już swój wymarzony romans. I wcale nie jest taki tragiczny❞ Czyli co by było, gdyby Gilbert Blythe nie wyjechał w podróż, gdyż miał zbyt wiele powodów, by nie wyjeżdzać. A najważniejszym była pewna rudowłosa marzycielka. Duża dawka (mam nadzieję) śmiechu, klubu shirbert, gry w butelkę, całowania w deszczu i tragicznych romansów. • 15.06.2019 - 30.06.2019

Roxanne Sherwood rok temu miała nadzieję na nagrodę Pulitzera. W tym roku ma nadzieję nie paść ofiarą płatnego zabójcy. Po tym, jak naraziła się pewnym wpływowym ludziom, FBI wysyła Roxie do Luizjany, gdzie do czasu procesu ma się zaszyć w niewielkim miasteczku pod okiem przebywającego chwilowo na zwolnieniu agenta. Belleville to wspaniałe miejsce do życia: spokojne, z niewielką liczbą przestępstw i pełne życzliwych ludzi. Zupełnie nieodpowiednie dla dziennikarek śledczych takich jak Roxie. Wkrótce jednak okaże się, że Belleville ma swoje tajemnice, które wścibska Roxie oczywiście postara się odkryć. Może tym ściągnąć kłopoty nie tylko na siebie, ale też na ochraniającego ją mężczyznę... Okładka: @jennhills

"Najgorsza w życiu jest bezradność ... zaraz po niej samotność ..." - tak właśnie uważa główna bohaterka. Czuje się samotna i bezwartościowa, mając wrażenie, że jej życie wypełnia pustka. Gdy jednak na jej drodze stanie niespodziewanie tajemniczy przyjaciel z pociągu, pyskata nastolatka oraz arogancki szef, wszystko wywróci się do góry nogami i z pewnością nie będzie ona miała już więcej czasu na to, by zastanawiać się, czego brakowało w jej życiu. Jest to książka w stylu romans biurowy, choć przeplatają się tutaj także inne wątki. < Książka może zawierać śladowe ilości treści przeznaczone dla osób pełnoletnich > Powieść była już publikowana na moim profilu. Obecnie staram się ją poprawić i udostępnić ponownie.

Małgorzata wraca po burzliwym romansie i w ciąży do Polski. Chce całkowicie odciąć się od spraw pozostawionych w NY. Martin jednak nie odpuszcza jej i nie daje świętego spokoju. Początkowo wysyłane tylko smsy, maile zamienia w osobiste poszukiwania. Jednak jak się okazuje nie będzie to takie proste. Kobieta bardzo ciężko przechodzi ciążę. Musi też na nowo zorganizować sobie życie, ale determinacja i zawziętość jakie ja cechują sprawiają, że ze wszystkim daje sobie radę. Oczywiście pomocny okazuje się tutaj Igor, który po amerykańskiej klęsce Bruneta widzi swoje miejsce u boku Meg. On tez jednak obciążony jest mrocznym sekretem. Który z mężczyzn odniesie sukces w walce o serce dziewczyny?

30 letnia Adrianna wylądowała właśnie w centrum Kolumbii. Zakochana w Ameryce południowej, w hiszpańskim i po łódzkiej filmówce, przyleciała odebrać nagrodę za scenariusz do teledysku rodzimej gwiazdy muzyki latino, jaką miało być asystowanie przy jego kręceniu. Do tej pory utrzymywała się z całkiem nieżle płatnych scenariuszy do reklam, ale miała o wiele większe ambicje. Chciała połączyć pasję scenarzystki z marzeniami o pełnometrażowym filmie. Póki co nie liczyła na więcej niż nowe doświadczenie, niezapomniane wspomnienia i kolejny wpis w obszernym cv. I co się dzieje w takich momentach? Zwala się na głowę miłość... KOCHANE - pomijam parytety płciowe do momentu pojawienia się TU jakiegoś Faceta :-) Wrzucam Wam jesienny antydepresant. To krótki oddech przed powrotem do historii Martina i Meg. Sądzę jednak, że ciekawy:-) Udanej zabawy;-***

PSYCHIKA... Niepoznany i nieskończony byt ludzkiego jestestwa. Twierdzenie "mózg" to już za mało dla określenia źródła naszych pragnień, motywacji i tego co zwiemy początkiem. Chcąc poznać to wszystko, chcąc poznać samą siebie, lub co najmniej zbliżyć się do trafnej definicji tego kim jesteśmy i co jest za to najbardziej odpowiedzialne, zostałam psychologiem. Jednak życie będące dalekie od ideałów i posiadające swoją szarą prozę, nie pozwala mi na rozmyślanie nad tym wyłącznie w wygodnym pluszowym fotelu. Na co dzień jestem psychologiem więziennym dla kobiet w Toronto, a po godzinach prowadzę prywatną praktykę dla zbłąkanych dusz. I w zasadzie ta druga część mojego dnia pozwala mi na wygodne życie w jednym z najbogatszych państw świata z biednymi obywatelami w tle. Nie pochodzę stąd. Jestem Amerykanką z Nowego Jorku, która po samobójczej śmierci matki musiała szybko odnaleźć swój spokój. Potrzebowałam zrezygnować ze wszystkiego co posiadałam, aby w obliczu tego doświadczenia dostrzec, że w moim życiu pozostało równie wiele istotnych spraw. Równie ważnych jak matka, która umarła. Po co? By żyć... Julia Vasco, z domu Hawk ...

Dostępny rozdział, reszta usunięta ze względu na planowane wydanie. Rozdział w wersji surowej/przed poprawkami. Amy próbuje ułożyć sobie życie na nowo i gdy już wszystko idzie ku lepszemu, los na jej drodze znów stawia Barry'ego. Chłopak jest do niej wrogo nastawiony, choć przecież to raczej ona powinna mieć do niego żal. A co jeśli komuś bardzo zależy na tym, by wyalienowana rysowniczka i wytatuowany skater nie pałali do siebie uczuciem? Jedno jest pewne - ona i on są na siebie skazani, a podbramkowe sytuacje i tajemnice mnożą się jak ślimaki po deszczu. "Bo tak właśnie jest. To właśnie teraz robię. Ktoś musi to robić. Piekarze pieką chleb, dziwki dają dupy, a ja ratuję ślimaki. I świat się jakoś kręci." * Opowiadanie to ciąg dalszy historii Amy i Barrego. Jeśli chcesz cokolwiek z tego rozumieć, przeczytaj Destroy Me. Będzie mi bardzo miło😊 Ślimak nie zapomina. Może wybaczyć, ale nigdy nie zapomni o przeszłości. Każde draśnięcie, każda rana, zostawiają ślad na jego skorupie, która robi się coraz grubsza i grubsza. Im częściej się w niej chowasz, tym rzadziej chcesz ją opuszczać. Słońce mogłoby dla ciebie nie istnieć. Udajesz przed innymi, zgrywasz twardziela i w gruncie rzeczy, zaczynasz wmawiać sobie, że nie potrzebujesz nikogo do szczęścia. - Mogliby o mnie zapomnieć. To byłoby takie wygodne.- mruczysz do siebie, kuląc się w swojej ciemnej kryjówce. Pamiętaj tylko o jednym- ślimak zostawia za sobą śluz. Ślad. Po którym ktoś, komu na zależy, trafi i pewnego dnia zapuka do twojego ślimaczego domku. A wtedy co zrobisz? Będziesz mieć jaja żeby wyjść i zmierzyć się z przeszłością? Odwagi, oślizły przyjacielu! Przeszłość to nowy początek. OPOWIADANIE TYLKO DLA OSÓB PEŁNOLETNICH.

Na twarzy kobiety malowała się ciekawość. Jej fotel odwrócił się, a ona spojrzała na śpiewającą osobę. Następnie przeniosła wzrok na siedzącego obok mężczyznę. -Czy ona ...? - spytała zszokowana. Harry skinął głową, po czym schował mokrą od łez twarz w dłoniach. Praca bierze udział w Konkursie literackim "Splątane nici" organizowanym przez @glnozyce. Okładka przygotowana przez: @elziix01