16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

İçimden beni kovalayan köpeğe ve kendime lanet ederken göz göze geldiğim çocuk usulca bana yaklaşmaya başlamıştı bile. Issız sokağın karanlığına gömülürken içimde sadece buradan sapa sağlam gitme isteği vardı. Ruhum daha fazla kırılmadan kaçıp gitmek istiyordum hayatımdan. Gözümden bir damla yaş akarken kaderimin bana oyunuyla bir kez daha başa çıkmam gerektiğini anlamam uzun sürmedi. Hızla yerde geri doğru çekilmeye çalıştığımda çocuğun ağzından dökülen kelimeler kanımı dondurmaya yetmişti. "Bu gece ki eğlencemizi bulduk." ------------------------------ "HAZIRDA BEKLEYEN GÖZYAŞLARINIZI VE TAVAN YAPACAK MERAKINIZI ORTAYA ÇIKARTACAK BİR HİKAYE."

Fantastik'de#26. Notata adında ki ilk ve tek kitaptır. Ailesinin yıllardır yaptığı meslekte kendi payını almak için sıra bekleyen Anoc, babasının yasaklarına uymaya çalışarak yaşamaktan sıkılmıştı. Kimse onu korsan olmaktan alıkoyamazdı. Babası dışında. Yolda karşılaştığı genç çocuğun getirdiği lanetle işaretlenen Anoc farkında olmadan hayallerine ulaşmıştı bile. Küçük bir şeyi hesaba katmamıştı. Eğer lanetin koşullarını yerine getiremezse lanetin sonu, onun da sonu olacaktı. ''Ve bir korsan, daima korsandır!'' 10 Ocak 2018'de başlanmıştır.

Gizli bir hayran,intikam yemini etmiş belalı eski sevgili, deli bir stalker veya yapayalnız bir kaçık gibi görünmenizi sağlayacak iki şey vardır. Birincisi; Karla gibi, eski sevgilinizi ölümcül mesajlarla korkutmak! İkincisi ise nefis çikolatalı sandviçin üzerine ketçap dökmek! Ve Hayır.... ölmüyorsunuz! Bu bir mucize! Elbette en önemli altın kuralı atlamamak gerekir! Porsuk saldırısına uğrasanız bile, Sakın yakalanmayın! -"İçinden bir pencere açar mısın Marcus? Nefes almalıyım.." 💫

Geçmiş zamanlarda verilen bir savaşta bir düşmanın yükseldiği yankılanmıştı diyar diyar her yerde. Öyle kirli bir oyunun içine girmişti ki bu düşman, yaptıklarının bedelini bir çok kişi çekmek zorunda kalmıştı. Başta yıkım ve ölüm kokan canlar verildi, sonrasında bir çok kişi hapis ve sürgün edildi. Düzen bozuldu adaletin terazisi ters yönde akmaya başladı. Seavelondor sularının masumluğu kan dehşetine dönüştü. Öyle bir dönem başladı ki küçük taşların arkasına saklanmış olan kötülük dağ olup büyüdü. Ve tek bir kişi herkes üstünde hüküm sürmek üzere korkunç bir büyü yaptı. Anlatılanlar ve tarih alıp yürüdü yıllar geçti, fakat kötülük yok olmadı sadece uykuya daldı. Tüm bunlardan habersiz yaşayan, kendi küçük dünyasının aslında ne kadar büyük olduğunu bilmeyen birileride vardı elbet. Bir kurtarıcı mı ? Yoksa bir aptal mı ? Başına geleceklerden habersiz uyuduğu hastanede odasında uzun bir aradan sonra tekrardan gözlerini açtı. *** ''En karanlık sırlar bile insanı ne kadar karanlık yapabilir ? Sahiden benliğinden kaybolabilir mi insan ? Yoksa gerçekler mi yeni benliğe kavuşturur bizi.'' Oysa ki o da bilmiyordu henüz başına gelecekleri, gözlerini açtığı hastane odasında onu bekleyen muhteşem maceradan o da habersizdi. Basit bir yaşamı vardı belkide sadelikler içinde bir yaşam..Fakat o ne kadar istemese de kader vakti geldiğinde onuda oyununun içine aldı. Tanıdığınız insanların aslında sizlerle yalanlar üstüne kurulu ilişkileri olduğunu öğrendiğinizde nasıl bir tepki verirdiniz ? Yaşadığınız dünyanın bile yalan üstüne kurulu olduğunu ? Peki ya işlerin içine fantastik olaylar girerse neler olabilir ? Arya için bunlar yeniydi ama bilmediği şu vardı ki her şey henüz yeni başlıyordu. Mahfi Serisi 1. Kitap Başlangıç

Tanrıça Serisi-1, devamı Buzdan Cehennem'de. Avcı ve element kullanıcıları olmak üzere ikiye ayrılıyorduk. Ben ikisine de dahil olamıyordum çünkü avcıların aksine bir element kullanabiliyordum ; Ruh. Element kullanıcılarına dahil olamayacak kadar hızlı ve çeviktim. Ben bir Tanrıça Çocuğuydum hatta bundan da fazlasıydım. Hades'in ihaneti sonucu yıkılan tahtına ben geçmiştim , ben Son Tanrıçaydım. Titanlar ve onlarla birlikte olan tanrılara karşı , Olimpos'u son nefesime kadar koruyacaktım. Sevdiğim kişilerin yaşamaları için ; ya ölecektim ya da öldürecektim. Fantastik'te #4

Yazmış olduğum ilk kitap olduğundan kusurları olabilir. (1. Bölüm ingilizce tercümesiyle beraber. Çeviri rabianur365 tarafından yapıldı.) #KURTADAM İÇİNDE 1 Daha ne olduğundan habersiz albino bir kız.. Kendini bu kızı korumaya adamış ve aşık olmuş güçlü bir kurt adam... Bir gün karşı karşıya gelir ve işte o zaman başlar tüm bunlar... Tek yapması gereken madalyonu teslim etmesiydi. Bunun için ise yardıma ihtiyacı vardı... Düşmanlar... Büyük Savaşlar ve Dostluklar... #Wattys2015 En İnteraktif Hikaye

Bukalemun Serisi 2.Kitabı... **** Yaman ona sonsuzluğu vaat ediyordu.... Gözlerinde öyle bir anlam vardı ki; yeryüzündeki hiç bir kelime bunu açıklayamazdı. Sanki başka bir boyuttan bakıyordu Alaz'a. Kapkara gözlerinin içinde oynaşan pırıltılar dünya üzerindeki hiç bir ışıkla boy ölçüşemezdi. Öyle parlak, öyle berrak, öyle canlı, öyle yakıcıydı o pırıltılar...

Tuhaf bir soğukluk yayıldığında bedenim sarsıldı. Yaşıtım olduğunu düşündüğüm çocuk dişlerini istemsizce gıcırdatıp gözlerini üstümde gezdirdi. Gerçekten kusursuz bir buruna sahipti. Burnunun hemen iki yanındaki çöküntüler biraz önce çıkardığı gözlüğünün izi olmalıydı. Bir ses içeride yankılandığında bilinçaltım bu sesi hemen tanıdı. Sesi duyar duymaz demir tabakadan çıktığını anladım.Karşımdaki çocuk oldukça gergindi bu sesi ilk duyduğunda neredeyse oturduğu tabakadan düşecekti.Gözlerimiz tekrar buluştuğunda alnı terlemişti. İnce uzun koridordaki kapı aralandı, genç bir kız hüngür hüngür ağlayarak adımlarını bekleme salonuna yönlendirdi.Resmen sesiyle tüm salon yankılandı.Göz yaşları sel olup akıp gitti; nefesi kesildi. Korkudan yükselen nefesiyle soluklanmaya çalıştı. Ama hala göz pınarları nemliydi ve damlalar süzülüyordu. Beyaz bir bez parçasına hınkırdı. Midesi düğümlendiğinde ızdırap vericiydi; yanakları bir kez daha göz yaşıyla lekelendi. Etrafımı saran banyo duvarları, yüksek buharla puslandı. Bu şekilde burada beklemek ürkütücüydü. İnce bir sızı halide damlayan suyun dışında, herhangi bir ses duyamıyordum. Buradaki varlığım verdiğim nefeslerin yankılarıyla , istemsizce ağlarken çıkardığım iniltiyle ve derin iç geçirişlerimle belli oluyordu. Liderimiz Aras sesimi duymuş yanıma gelmiş, üstünü bana vermişti. Yere çömelip dizlerimi karnıma doğru çekmiş bir halde olduğumdan onun yüzünü kafamı kaldırdığımda fark edebilmiştim ancak. Sonra ıslak saçlarımı gözümün önünden çekip bana bakarak ''Hiç bu kadar güzel olduğunu fark etmemiştim.'' dedi. ''Ağlayınca daha da güzelleşiyorsun.'' diyerek gülümsemişti. O dışarıdan ne kadar sert gibi gözükse de kalbi melek gibiydi. Sanırım ona o gece âşık olmuştum.

"Hiçbir yenilgi böylesine görkemli, hiçbir zafer böylesine acınası olmamıştır!"