#koşulsuz seven Gölge'min anısına TAMAMLANDI! Çirkin ve güzel masalı aniden gerçekleşti! Efdal Şensoy Ukala ve Kibirli bir iş adamı *Yaptığı kötülükler sonrası bir büyücü ona küçük bir ders verdi* İki yıl boyunca... Bir sarhoşun... Kedisi Olacaktı Ama işler ters gitti, Ve yanlış kapı açıldı. Fantastikte #1 2019 Mart 28 Mizah da #4 2019 Mart 18

8 ay. Tam 8 ay takip etti onu adam. 8 ay. Tam 8 ay yaşadı o korkuyu kadın. Kavuştu. 8 ay sonra o gün kavuştu kadınına. Arttı. Tam 8 ay sonra arttı o gün korkusu. Koskoca MAFYA VARAN İSFENDİYAR aldı kadınını sonunda çatısının altına. Kız artık koskoca MAFYA VARAN İSFENDİYAR'ın çatısının altında. Ne mi olucak bundan sonra? Bunu ikiside bilmiyor... *** Dilara Şahin

Sokağın karşısında duran Aksel miydi? "Aksel!" "Gül güzeli." Kollarını açtığında güldüm şaşkınlıkla. Gerçek miydi bu şu an? Gerçekten gelmiş miydi? Ama daha az önce geleceğim demişti babam demişti nasıl olurdu? Sokaktan araba geçip geçmediğine bile dikkat etmeden karşıya geçtim. Yüz yüze kaldığımızda gülümseyip kollarını belime sarınca fark ettim gerçek olduğunu. O dönmüştü. Aksel dönmüştü. Karşı apartmana taşınan komşu Akseldi. "Döndün." "Döndüm güzelim, döndüm. Seninle aynı şehire aynı okula aynı sokağa döndüm." AMARE 3 ŞU AN YAYINDA!❤️

"Mustafa Kemal Anadolu Lisesi öğrencileri yeni dönem hepimize hayırlı olsun beni delirtmeyeceğiniz sakin bir yıl diliyorum." *AMARE adındaki ilk kitap* AMARE üç kitaptan oluşan bir seridir. *Kurguda, paragraflarda, her türlü çalıntı durumunda gereken yapılacaktır çünkü tüm hakları bende saklıdır*

Siz hiç sevgilinizden bir mesaj, e-posta ya da daha kötüsü bir post-it ile ayrıldınız mı? Ben az önce yaptım! Üstelik üstümdeki giysiye rağmen. Ne mi giyiyorum? Gelinlik! Ah evet doğru duydunuz ben az önce nişanlıma bir post-it üzerinde ondan ayrıldığımı ilan ettim. Şimdi düşünüyorum da belki daha duyarlı birkaç söz yazabilirdim. Özellikle de aşağıda bekleyen yaklaşık bin kişiye gelinin onu yüzüstü bıraktığını açıklamak zorunda kalacağı, daha doğrusu açıklayamayacağı düşünülürse... Peki ben ne yaptım? "Üzgünüm, yapamayacağım. Umarım bir gün beni bağışlarsın... Not: Seni sevmiyorum!" * Bu yaz post-it'lerin nelere kadir olduğunu daha iyi anlayacaksınız! Not: Sizi Seviyorum

"İyi" deyip telefonu kapattı. Ya da kapattığını sandı. Çünkü hala sesler geliyordu telefondan. " Bu oyun nereye kadar sürecek diyordu " bir ses.. Bu ses tanıyordum. Bu Karan'ın en yakın arkadaşı , Buğranın sesiydi. "Ömür bana aşık olduğunu itiraf edene kadar " " Ya itiraf etmezse, kızdaki inat ,sende bende yok , işin çok zor, hele evliliğin düzmece olduğunu öğrenirse seni kör kuyulara atar üzerine de beton döker" Ah canım benim beni çok iyi tanıyordu ama , allah aşkına bu adam ne saçmalıyordu ? "Öğrenmeyecek " dedi Karan. Boğuk sesi kulağımda yankılanırken , sinirle telefonu kapattım. Gözlerim aynadan Esrayla kesişti. "Bana spor ayakkabılarımı getir dedim. Hiç soru sormadan kutudan ayakkabıları çıkarıp önüme koydu. Annemin şaşkın bakışları altında , giydim ayakkabılarımı.. Bu arada kuaförde duvağımı takmıştı.. Tek kelime etmeden çıktım oradan. Sinir tepeme çıkmış , gururum ayaklar altındaydı. Demek bana oyun oynuyordu. Aynı öfkeyle gelinliğin eteğini toplayıp koşmaya başladım.. Ne bana deli görmüş gibi bakan insanlara aldırdım ne de yerlerde sürünen , leke olan gelinliğime.. Yıllar öce bir yerlerde aşkın tarifini okumuştum.. Rüzgar tenimi yalarken o geldi aklıma.. 1 Tatlı kaşığı romantizim. 3 Yemek kaşığı güven. 1 çay kaşığı paylaşım. 1 Pinçik şefkat. 1 çimdik eğlence 1 Kilo uyumluluk. Yarım su bardağı sabır.. Sabırdı , en son malzemesi , ve Karan tüm kotasını doldurmuş , başıma geleceklere hazırım diyerek bana hayatımın kazığını atmıştı.. Madem oyun istiyordu , o zaman oyun benim kurallarıma göre olacaktı... Önce işe şu sahte nikahı gerçek yapmakla başlayacaktım -

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

"Kurallar mı??" Yere bakarken pis pis sırıtıyordum. Kızlara hareket etmeleri için başımla işaret ettim. Giriş kapısına yaklaştığımız sırada çocuğun sesini tekrar duymamla durakladım. "Bu okulun kuralları var ve kim olursanız olun, bu beni ilgilendirmez. Herkes bu kurallara uymak zorunda." Benim duraklamamla kızlar da duraklamıştı. Geri döndüm ve çocuğun yanına yavaş adımlarla ilerledim. Kızlarda beni takip ediyordu. Çocuğa iyice yaklaşmıştım. Çocuğa doğru döndüm ve konuşmaya başladım. "Biz, bizden başkasının kurallarına uymayız. Eğer ki bizi kurallarınıza uymaya zorlarsanız işte o zaman kendi kurallarımıza göre oynarız ve bu sizin için hiç iyi olmaz." Tekrar hareketleneceğimiz sırada bir başkası konuşmaya dahil oldu. " Neymiş sizin şu kurallarınız??" "Birinci kural: Bu çeteye asla bulaşma..(!)" --- Ada, Pamira, Yankı ve Gece dört en yakın arkadaş Hepsi birbirinden farklı ama onlar daima birbirlerine bağlılar Peki bilinmeyen gerçekler ve büyük sırlar bu güzel arkadaşlığı bozabilir mi?

4 kız birbirinden samimi, birbirinden tehlikeli. 4 erkek birbirinden psikopat, birbirinden yakışıklı. Bu 8 kişi bir araya getiren şey tesadüf mü ? Kadermi? siz kara verin. Hikaye 4 kız tarafından yaziliyor