İki ayrı bedende olmaları, ruhları ve kalbinin bir olmasını engelleyemedi, engelleyemezdi de. Gece bu ruhu bir, iki insana sahip çıkacaktı. Her ne kadar hayatta kalmaya çalışsalar da acı onların hep sonu olacaktı. Bir gece yarısı loş bir sokak lambasının altındaki kimsesiz 2 gölgenin hikayesi..⚡🌒

Okumak isterseniz burda bir EyFet hikayesi vaaar???

Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...

Korkudan hep arkanıza bakmanız gerekicek çünkü onlar arkanızda gizlenmeyi sever....

''Şimdi sen seç Güneş'' Babama boş gözlerle baktım. ''Neyi baba?'' ''Hayatımızın her yerinde olan bir şey seç istiyorum'' Aklıma tek bir şey geliyordu. ''Kamera, buldum baba kamera istiyorum''