@yeis: yüksek müsaadenizle bayım, @yeis: sizi sevmeye geldim. *Kısa Hikaye #1 (10.02.2020) *Genel Kurgu #1 (21.05.2020) *Romantizm #1 (14.08.2020) *Mizah #1 (09.11.2020)

On sekizinci yaş gününde tanımadığı numaradan gelen mesaja cevap veren bir garip genç kızın hikayesi. Mesajı atanın kim olduğunu ve neler yaşanacağını öğrenmek ister misin? Öyleyse okumaya başla! *Mizah #1 (14.04.2018) *Kısa Hikaye #1 (28.08.2018) *Romantizm #1 (17.06.2020)

Çok çok nadir dertlenen bir erkek ve onun derdini almak isteyen anonim bir kız. Onların eğlenceli dünyasına ortak olmak ister misiniz? Öyleyse buyurun, Ketçap ile Mayonezle tanışın! *Wattpad'de yayımlanan Derdimi Alan isimli ilk hikayedir.

"Biz her gün şarkılarda buluşuyoruz. Şarkılar içimizden geçen düşüncelere yeterince tercüman olmuyor mu sence de?" *Wattpad'de yayımlanan Şarkılarda Buluşuruz isimli ilk hikayedir. *Kısa Hikaye #1 (17.08.2020)

Ayrılan iki kişi tekrar bir araya gelir mi? Yoksa ex'ten next olmaz mı? *Wattpad'de yayımlanan Polar isimli ilk hikayedir. *Mizah #1 (06.02.2020) *Kısa Hikaye #1 (15.02.2020)

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Duru ve ikizi Deniz, liseye giden yaşıtlarıyla benzer sıradan problemlere sahip iki kardeştir. Büyüdükleri şehirde, yıllardır tanıdıkları arkadaşlarıyla gayet mutlu yaşamaktadırlar. Ama her şey yolunda giderken, okullarının açılmasına çok az bir zaman kala ebeveynlerinin verdiği ani kararla küçük bir kasabaya taşınmak zorunda kalırlar. Bu kasabada tanıştıkları insanlar ve karşılaştıkları tuhaf olaylar kardeşlerin hayatlarını tümden değiştirir. "Doğup büyüdüğü yerden ayrılmak zorunda kalmak herkes için zordur. Hele en yakın arkadaşı ve aşık olduğu kişi geride kaldıysa..." "Gerçekler asla göründükleri kadar basit olmazlar." Hikaye paylaşımının başlangıç tarihi: 17 Nisan 2018 Hikayenin telif hakları tümüyle bana aittir, izinsiz kullanılamaz. İzinsiz kullanıldığının tespiti halinde yasal işlem uygulanır.

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."