"Bizim yıldızımız kayarken kuyruğunu kalplerimize düğümlemişti. Bu yüzdendi birbirimizden vazgeçemeyişimiz..." Şan, şöhret, para, ün... Kısacası sahip olduğunuz her şeyi bir anda kaybetseydiniz ne yapardınız? Aksel Aras, hayallerin de ötesinde bir hayata sahipti. Karizmatik duruşu, güzel sesi, kariyeri... Onu zirveye taşıyan birkaç unsurdu sadece. Ama hayatı suratsız menajerinin ona ayarladığı gereksiz röportajlar, katalog ve dergi çekimleri birde sıkıcı toplantılardan ibaretti. Soylu bir ailenin veliahdı olmasından mütevellit köklü bir holdinginde sorumluluğu omuzlarında taşıdığı bir yığın yükten sadece biriydi. Ama bir gün bir şey oldu, Aras ailesi iflas etti. Yani herkesin hayran olduğu adam bir anda tüm mal varlığını ve ününü kaybetti! Şimdi İstanbul'un kuytu kenar mahallelerinden birinde, sobalı bir gecekonduda, eski ultra lüks yaşamından kilometrelerce uzakta hayatına devam etmek zorundaydı. Ve yıllardır kimseye tek bir kez bile muhtaç kalmadan yaşayan Aksel Aras'ın yeni hayatındaki sorunlarla mücadele edebilmesi ve eski hayatına geri dönebilmesi için bir kenar mahalle kızına ihtiyacı vardı! Kapak tasarım: @sepuoia Eski ve ara verilmiş bir hikayedir. Eğer bu hikayeyi Wattpad harici bir platformda okuyorsan, kötü amaçlı yazılım saldırısı riskinde olabilirsin. Eğer bu hikayeyi orjinal halinde ve güvenli bir şekilde okuyorsan lütfen, Wattpad'deki "@aleynaozgul1" isimli profilimden oku. Teşekkür ederim.

Elini göstererek "Bu elleri kimsenin eli değmedi" Yanaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" Dudaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" "Yani birisinin senden beni alabilmesi için çok önemli ve özel olması lazım ama bu okulda çok zor. Kimse kusursuz değildir Hira. Bunu unutma ben senin her zaman hayatının her anlamında yanında olmaya çalışacağım. Ne olursa olsun sende benim merkezimdesin bunu unutma olur mu? Sonra birden hafif suratı asıldı. "Sende bir erkek arkadaş bulduğun zaman beni hayatından ne olursa olsun çıkarma olur mu? Böyle konuştuğunda gözümden damlayan yaşlara engel olmadım. Ona kelimelerim o kadar kifayetsiz kalıyordu ki itiraf edemiyordum bir türlü aşkımı. Sen demek istesemde hep siz diyerek çoğullaştırıyordum her şeyi. Seni seviyorum diyemiyordum mesela sanki ağzıma kırbaç vurmuşlar gibi susup kalıyordum karşısında. Şuan karşımdayken seni seviyorum demek istiyordum ama yok olmuyordu bir türlü. Sonunda ne olacağını bilsem hiç acımadan söyleyeceğim. Seni seviyorum bu kapıdan içeri girdiğin andan itibaren seni kabullendim, Seni benimsedim sana yan gözle baktım ve daha nicesini kelimelere dökmek için can atıyordum ama olmuyordu. Gözümden akan diğer damlayıda silerek hislerimi söyleyemesemde birkaç itrafta bulunmaya karar verdim. Aynı onun gibi "Elimi göstererek "Bu elleri kimsenin eli değmedi" "Dudaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" "Yanağımı göstererek "Ama burayı bir kişi öptü" Pat diye sorduğu soruyla irkilmeden edememiştim. "Kim öptü ?" Bakışları anında sertleşti ve kaşları çatıldı. Sorusu karşısında gülmek istesemde bunu isteğimi bastırmaya çalıştım ama başarılı olamadım ve birden gülmeye başladım. Safa kaşları çatık bir şekilde bakmaya devam etti. Sorunun cevabını almak için beklentiyle suratıma bakıyordu. Parmağımla onu işaret ederek 'SEN' dedim. Sadece sen öptün."

O kadar ihtiyaç doluydu ki gözleri, beni bir şoktan alıp yenisine sokuyordu. Birkaç dakika öylece dikildik orda. O bana baktı, ben ona. Daha fazla bekleyemedim. "Siz, iyi misiniz?" O saniye öyle bir şey oldu ki, gerçekten bende bağlantı koptu. Sağ kolumu tuttuğu gibi, hızla kendine çekti. Öyle bir sarıldı ki, nefesim kesildi... Öyle bir nefes çekti ki içine, beni bu kadar sevmesine hayret ettim... 13 Temmuz 2018'de yazılmaya başlandı.

sivrisinekler de aşık olur. 27.08.18

"İmkansız bir aşkta, imkan yaratmak için bu kadar acı çektiniz mi siz de ?"

Bu kapının arkasında kaderi vardı... "Evet kabul edildiniz" dendiğinde hayat onu alıp mutluluğa mı taşıyacaktı yoksa derin elemlere mi? .... Peki kendisi buna hazır mıydı...Etrafındaki elit giyimli insanlar ve o bakışlarla yapabilir miydi... ... Ne demişti annesi "Olduğu kadar; olmazsa kader" Ama Zülal biliyorduki her bir evet onun yeni yolu olacak, yeni umudu ve masalı.... .... Ahh Deniz,ne bilsin masasında otururken odasının kapısının arkasında kendini bekleyen kaderi... Hem de ne kader :)) 'Hikayede geçen tüm kurum ve kuruluşlar ile kişiler tamamen hayal ürünüdür.'

- Kerem. - diye başladı Ama bitirmesine izin vermedim. Onu kapıya doğru ittim ve kalçasından tutup kaldırdım. Kollarımın arasında mahsur kaldı. Ellerini korkuyla omuzlarıma koydu. - Beni yere in...- Onu ilk gördüğümden beri yapmak istediğim şeyi yaptım. Sertçe dudaklarını öptüm. O masumiyetin en beyaz noktası olan dudaklarını. Cennet kokan dudaklarını. √Tamamlandı√ • Başlama tarihi: 30 Nisan 2015• •Bitiş tarihi: 30 Nisan 2017•

"Bence bu anlaşma senin içinde çok kârlı olacak, iyi düşün." "Hayır ben istemiyorum. Düşünecek birşey yok." "Söylesene. Bu hâlde hemde kucağındaki bebekle ne yapmayı düşünüyorsun?" "Bu sizi ilgilendirmez." "Bebeğin babası nerede?" "Bebeği terk etti." "O zaman ben o bebeğe çok iyi bir baba olurum..."deyip bebeği kucağımdan çekti. Genel Kurgu #10

Duru kazandığı üniversite için İzmir'e taşınır. Hala unutamadığı ilk aşkı ile ona oldukça yabancı olan bu şehirde karşılaşacağını tahmin edemezdi. Bir insanı her gördüğünde ona BİR KEZ DAHA aşık olabilir misin? (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Onları Koruyacağın ..Melis..