Psikolojik bir çöküşün öyküsü. "O ev bir cennet, Taehyung, ben ise Adem'im." diyorum, gözlerim koyu irisleri arasında mekik dokuyor. "Bir kez tadıp pişman olmadığım yasak meyveyi benden koparıp alamazsınız."

çınlar kulağımda müziğin, yeniden doğuşum olur notaların. slow update.

o gün dediklerini hatırlamadığını söylüyorsun ama uçmamıştın, ayıktın berceste taehyung. bana seni ezmemi söyledin. dokusu olağanüstü bir kağıt olmayı ve benim de kullandığım kalemlerden biri olup senin üzerinden insafsızca geçmemi istedin. başımı döndürdün ve sonra kendi nefesini kendin kestin.

Güneş ışınlarının ağaç dallarının arasından süzülüp yarattığı ışık hüzmeleri. Yaşadığını hissetmek için elinden geleni yapan müzisyen Jeongguk bir gece hayatını altüst edecek dövmeci Taehyung'la tanışır.

Açık unutulan kamera, son derece ateşli bir hoca ve ben.

"Buldum seni."

taehyung bir mimardı, jeongguk ise anne rahminden çıktığı ilk andan itibaren taehyung'a gün yüzü göstermemeye yemin etmiş, onun evinde üniversite sınavına hazırlanan bir baş belası... 0 5 0 1 2 0 taehyung's pov ~texting+düz yazı~

Taehyung, Jeongguk'un dokunuşlarına olan muhtaçlığının farkında değildi. !omegaverse¡ [170320]

Ağlarken gözlüklerime dokunma. !text [161119 & 170320]