Davo.''përshpëriti ajo e përhumbur në tiparet e tij. ''Bukuroshe e fjetur.''përshpëriti Davo i saj. Në një rast tjetër do të kishte qëndruar të bisedonte me atë bukuroshen që dukej se e kish zënë gjumi duke pritur tek dera që dikush t'ia hapte asaj por sot jo.Donte të dinte përse ajo e thërriti Davo por mbase ditë tjetër .Sepse sot fati nuk ishte me të nëse i kërkonte shpjegim asaj pas tij qëndronte njeriu që ai i kish grabitur portofolin.Nëse do e kapte ai do e fuste përjetë në burg.Por si mund te zgjidhte ai të hynte sërish aty kur ai sapo ishte arratisur prej tij.

I vrane, i shkaterruan. U'a dogjen familjen para syve. E ata ishin ende femije, nuk kuptonin asgje..vetem qanin e vajtonin per vdekjen e prinderve te tyre.

Nje mister per tu zgjidhur... Pellgu i gjakut shtrihej pergjate dyshemese se shtruar me pllaka. Dhoma gjendej e mbushur plot me police duke nisur me verifikimin e vrasjes. Trupi i pajete femeror puthitej per dyshemene e ftohte duke mbajtur syte e ngrire, te palevizshem. Jashte mureve te asaj dhome, degjoheshin te qara e vajtime te shumta. Ate nate te erret, dikush kishte vrare nje vajze mjaft te re, duke tronditur shume njerez, duke prishur qetesine dhe gezimin qe ajo nate paraqiste. Tashme kishte ndodhur dhe cdo gje ishte shnderruar papritmas ne dicka te mistershme, te pergjakshme. Ishte nje ceshtje per t'u zgjidhur : Kujt i perkisnin ato duar qe kishin shtene pa meshire mbi trupin e vajzes ? #5 in Generalfiction

Dashuria eshte e vetmja ndjenje qe njeriu nuk e komandon dot. Ai eshte nje police i cili e dashuron profesionin e tij, ose keshtu duket. Ajo nje nxense ne shkolle te mesme babai i se ciles eshte burgosur per shume krime. Fati i vendos ata perballe njeri-tjetrit por a do mundet dashuria e tyre te perballoj cdo sekret dhe cdo penges? A eshte ajo dashuri e vertete? "Ke te drejte nese ti do te me kishe treguar une nuk do te isha lidhur me ty, edhe sikur te dashuroja vertet" "Cfare do te thuash me sikur te dashuroja vertet?" -nuk ndjeja me asgje po prisja nga casti ne caste te bija ne toke "Te lutem Greis mos bej keshtu.Te dy e dim shume mire qe thjeshte kemi kaluar kohen me njeri-tjetrin thelle brenda asnjeher se kemi dashur njeri-tjetrin." Ndalon qe te merte pak fryme nuk mund ta shikoja dot ne fytyre nuk mundja po ndjeja aq shume neveri ne ato caste per ate njeri sa smundte te thuhej"Mos me thuaj qe ti mendoje se lidhja jone do perfundonte sic perfundoj perrallat 'dhe ata jetuan te lumtur pergjithmone'?" Nuk po mundja te merrja dot fryme gjithcka perreth po me rrotullohej....