Bazı adamlar, incitmeden sevemezdi. Kırardı, dökerdi, yangınlar bırakırdı arkalarında. Bazı adamlarsa, tüm geçmişi unutturur, parmak uçlarından öperdi. Cemal SÜREYYA Ne de güzel demiş, aşkı ne de güzel anlatmış Cemal Süreyya. Hayat böyle değil mi zaten? Kırılırız, dökülürüz, inciniriz. Sonra biri gelir ve tüm dağınıklığı toparlar. Bu şiir bu hikayeyi özetliyor lakin tek fark ile. Bu sefer bir kadın öpecek parmak uçlarından. Parmak uçlarına kadar kırılmış bir adamı öpecek bıkmadan. Demeyin erkek kırılır mı diye. Onlarda kırılır fakat belli edemezler. Onun yerine uzaklaşırlar, soğuklaşırlar, güvensizleşirler. Bu adam kırık her yerinden. Tek bir sağlam noktası yok. Kendinden vazgeçti bu adam. Ama kadın geldi. Dayanamadı adamın kırıklıklarına toparladı adamı. Belki kendi de çok kırıldı ama hem adamın hem kendinin kırıklarını topladı kadın. O zaman 'Bazı kadınlar, tüm geçmişi unutturur, parmak uçlarından öperdi.' Diyelim. Ve sizleri bu Adam ile Kadının hikayesine davet edelim... !!! Çalıntı veya kopyalanma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır !!!

'İnsanın büyüdükçe mi artıyor dertleri? Yoksa insan büyüdükçe mi anlıyor gerçekleri?' ÖZDEMİR ASAF

#10 Mizah #4 Klasikler #12 Macera Küçük bir mahallenin küçük insanıydım ben. Uçuk kaçık hayallerim, çatlak bir ailem vardı. Bu kadardı işte her şey. Anlatacak pek bir şey yoktu. Türkan'dım ben. Üniversiteyi kazanamamış vurdumduymaz Türkan... Memur bir ailenin büyük prensesiydim. Bu sıradan hayatımı bir kağıt parçası sayarsak kader de eline kocaman bir fırça ve boyalar verilmiş haylaz çocuk rolünü alırdı. Annesi terli terli koşmasına kızdığı için eve kapanmış, enerjisini turuncu bir kağıt üzerinde atmaya çalışan küçük bir çocuk... Elindeki boyalarla hunharca kağıdı çiziyordu. Ah! Bir sürü renk vardı. Yeşil, mavi, kırmızı, sarı... Ve turuncuya en çok yakışan rengin sarı olduğuna karar verip bir sürü sarı eklemişti. İşte o sarı benim prensimin saçlarını temsil ediyordu. Ancak bir dakika! Bu çocuğun elinde siyah boyası da vardı. O kalemi eline aldığında her şeyi mahvedebilirdi! Çocuk o kalemi almadan önce yaşantımı değiştirip başka yerlere savrulmalıydım. Biliyorum. Çok sanatsal bir giriş oldu. Baya da elit... Ancak benim hikayem tamamen ucuz evlilik programlarında başlamıştı. Ve bana talip çıkan bir adam ile evlenmemle... İlk Yayımlanma Tarihi 15 Haziran 2017 İlk Yazılma Tarihi 26 Mart 2017

"Bırak artık beni! Görmüyor musun acı çekiyorum!" Derin bir nefes alıp konuştu, "Sen bana kalbimde taht kurmuş bir kraliçeyi kaybetmeyi öğretmedin. Sen bana sevdiğim insanı kaybetmeyi öğretmedin. Sen bana sevmeyi öğrettin, sevilmeyi öğrettin. Şimdi söyle bana. Bana sevdiğim kişiyi kaybetmemeyi öğretmediğin için nasıl seni bırakabilirim?" Ne diyeceğimi bilmiyordum. Ona şu an o kadar güvenmek istiyordum ki. Ama o yaptığı şeyler yüzünden buna izin vermiyordu. Acı çekiyorum çünkü bir katili sevdiğim için. Belki biz böyle biz olucaktık. Sevdiğin insan ne olursa olsun onu sevdiğine göre değer var ettiğini anlamam lazım. Kafamı yere eğip konuştum, "Belki kraliçe yalan söylüyordur. Belki seni bırakmak istemiyordur. Zaten kral olmasa kraliçe olamaz ki." ____________________ Başlangıç: 19/05/2017 "Telif hakkı bana aittir. Çalıntı değildir hiçbir olay. Çalınması sonucu yasal işlem başlatılır." "Kapak tasarımı bana aittir" Genç kız edebiyatı içinden #40 : 02/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #32 : 12/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #39 : 18/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #20 : 01/05/2018

"Yâre Osmanlıca'da hem 'yarı' hem de 'yara' anlamına gelir. Sen benim Yârem'sin Feda'm. Hem yaram, hem yarımsın." ●●● Feda: Az önce Didem Abla yoğun bakıma kaldırıldığını söyledi Feda: Sana ulaşamayıp delirince onu aradım Feda: Özür dilerim Feda: Evde elim kolum bağlı oturamazdım Feda: Belki de yarın bu mesajları yanımda okuyup yüzüme yüzüme söveceksin Feda: Vay anasını, cümlenin güzelliğine bak Feda: Özür dilerim Feda: Bana çok kızacaksın biliyorum Feda: Bildiğim bir şey daha var Feda: Kalbim çok hızlı atıyor, Yarem Feda: Hem korkuyorum, hem de heyecandan delirmek üzereyim Feda: Gelene kadar kalp krizi geçirmem umarım Feda: Geliyorum, Yarem ●●● Deplasman hikayesinin devamı niteliğinde bir kitaptır. İlk defa bu kitabı gördüyseniz, Deplasman'ı okumasanız da olur. Hikâyemize hoşgeldiniz🤙🏻♥️

Genç kız karşısındaki oğlanın nasıl bir sorunu olduğunu bilmiyordu. Yaşına göre oldukça garip davranışları onu sinirlendiriyor, bir yandan da merak içerisinde bırakıyordu. Engel olamadığı bir şekilde sürekli onunla aynı ortamları paylaşıyor ve arkadaşlık bile etmek istemediği biriyle muhatap olmak zorunda kalıyordu. Tüm detayları öğrendikten sonra fazlasıyla pişman olacaktı. Bu vicdan duygusu onu fazlasıyla üzecek ve istemediği iyilikleri sergilemek konusunda ona öncü olacaktı.

Babasının zorla evdendirerek hayatını mahvetiği sıradan bir kızdım. Hemde bir kendini altı yaşında sanan kocaman bir adamla evlendiriliyordum. Kendi karanlığına farkında olmadan beni de çeken bu deliyi o kör kuyudan çıkarmak zor olacaktı. Zorla yapılan bir evliliğin iki kurbanıydık. Hangimiz hangimizi kurtaracaktı en ufak bir fikrim yoktu. Yine de asla bu adamın hayatımın merkezi olacağı gerçeğini önceden kestiremezdim...

Ahu, Rüzgar,Asi,Mert, Emir,Burcu,Bulut,Mavi ve Toprak karakterlerimizin ilk başta kavga ile tanışsa da sonrasında hepsinin içini büyük bir aşk doğuyor.

Yüzlerimizi aynı mesafeye getirirken tek elini belimin yanından,diğer elini omzum üzerinden kapıya yasladı. "Cihangir'in anlamı ne demek,bilir misin Dünya?" "N..Ne?" "Dünyaya egemen olan, dünyayı zapt eden kimseye denir Cihangir." Dudaklarını iyice dudaklarıma yaklaştırdı. "İsimlerin kişiliği etkilediği fikrine inanıyorum.Ve," artık aramızda hiç boşluk yoktu. "İsmimin hakkını vererek Dünyaya egemen olacağım." Hangi ara açtığını anlamadığım kapıdan içeri iterken,ben hala şok olmuş,beni öpmesini bekliyordum. Güzel burunlu pislik! Sanki Osmanlı şehzadesiydi de yok Dünyaya egemen olacağım yok Dünyayı zapt edeceğim! Sen önce kendini zapt et be!