Herşeye rağmen devam etmeye çalışıyordum.Herşeye rağmen...

"Yosunduk bir kayanın altında özgürleşiyoruz" 💦 ÖFA resimler ve replikler

"Dün o kadarda iyi bir başlangıç değildi, değil mi?'' dediğimde gülümsedi ve devam ettim ''Umay, Umay Eysar.'' gülümsemesi dahada kuvvetlenmiş oda aynı şekilde elini elime uzatmış daha demin sert bir biçimden tuttuşunun aksine kibar biçimde sıkmıştı. ''Merih..'' şimdi sadece dudağının sol kısmı kıvrılmış bir biçimde özellikle ağzından çıkan ikinci isme vurgu yaparak konuşmuştu ''Merih Sert.'' İşte şimdi anlıyordum bu çocuktan gelen öz güven patlamasını! Soy adı gibiydi. Yüzündeki sert hatlar onu çekici kılmakla kalmıyor, edindiği sert tavırlar ona ayrı bir hava katıyordu. Ağzım ' o ' şeklini alırken kendime gelip düşüncelerimden kurtularak gülümsedim. ''Memnun oldum. Merih Sert.'' onun gibi vurgulamıştım soy adını. '' Görüşürüz.'' diyerek kapıdan çıkarken. ''Görüşeceğiz.'' diye mırıldandığını duydum. Derin derin nefesler almaya başlamıştım çünkü dükkandan kendimi attığım an nefesimi tuttuğumu fark ettim.

Not : Kitapta +18 içerik olacaktır . Rahatsız olan okumasın lütfen .. Anne ve babamın boşanması üzerine hayatım mahvoldu . Babamın şehirden taşınması ile birlikte kolejden alınıp mahalle lisesine yazdırıldım. Ve işte .... Yeni lisemde; - Ayaz'ı gördüm... Bir gülüşü vardı ki ömre bedel .Aşık olmak istemediğim karanlık gibi adama aşık oldum . Ama her zaman mutluluğumu engelleyecek bir şey oluyordu.Bela peşimi bırakmıyordu. Acaba mutlu olabilecek miydim ? İstediğim hayatı yaşayabilecek miydim ?

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."