"Birbirimize en yakın olduğumuz an, Gün doğumu." Baran ARSLANOĞLU: Bir şehre sahiplik yapan gözü kara,delikanlı bir adam. Mardin'in en büyük aşiretinin başı, Baran Ağa'sı. Roza KARACAN: İstanbul'da doğup büyümüş azimli,çalışkan bir kadın. İstanbul'un en büyük hastahanesinin güzide kalp cerrahı,doktor Roza'sı. 🍁 Planladıkları bir hayat onları bir araya getiremezdi. Getirse bile onlar istemezdi. Baran evleniyordu. Sevdiği kadın ile mutlu bir yuva kurmaya hazırlanıyordu. Roza doktorluk hayatında yeni bir o kadarda iddialıydı ve büyük kariyer hedefleri vardı. Bir de kendisini canından çok seven sevgilisi. Fakat hayat biz planlar yaparken başımıza gelenlerden ibaretti. Kendi irademiz ile kurduğumuz hiçbir plan kaderimizin önüne geçemezdi. Ve Kader; Onları bir araya getirmeye kararlıydı. Hem de çok kötü şartlar altında. Roza,Baran ile tanışacaktı, ona sevdiği kadının ölüm haberini vermek için. Baran,Roza'nın peşini bırakmayacaktı. Sevdiği kadının ölümüne sebep olduğu için. Fakat yine habersizlerdi. Onlar ölümün pençesinde dolaşırken, kader son kozunu oynayacaktı. Ve yapılan hiçbir plana dahil olmayan,ortaya ateş gibi düşen bir evliliğe kurban gideceklerdi. •Yayımlanma tarihi : 31/08/2018

"Bizi bir arada tutan sadece aşk mıdır? Söyle" •İlk Erencan Yardımcı fan fiction Futbolcu içinde #3

Ben Bahar GÜNDOĞAN. Yirmi dört yıl önce bugün karanlık bir dünyya merhaba demiştim ve yine aynı gün bir yabancının kollarında tutundum hayata. Kahramanım olan bu yabancı belki de aşkın ışığını getirecekti karanlığıma. O yabancı Deniz AKDUMAN'dı... ~~~~~~~~~~~~ Aşkın engel tanımadığını, engelli bir birey olmanın aslında hayatı yaşam.aya ve hayallerimize, hedeflerimize ulaşmada engel teşkil etmediğini anlatacağım ta ki herkes anlayana kadar. Bu konuda desteğinizi bekliyorum ❤

Abileri ve erkek kuzenleri arasında kalmış yarı Karadenizli yarı Kırgız bir kızın hikayesi.

Sosyal medya hesabı üzerinden futbol yorumculuğu yapan ve hayli popüler olan Dila Aral, kullandığı rumuz dolayısıyla herkes tarafından erkek zannedilmektedir. Mesaj kutusuna düşen bir fotoğraf ve ardından katıldığı olaylı canlı yayın sonrası hayatı tamamen değişir. Sosyal medyada yerin dibine soktuğu yetenekli futbolcu Barış Akdora'yla 6 ay boyunca çalışmak zorunda bırakıldığında ikilinin arasında dinamikler değişir ve güç savaşı başlar. Beraber çalışmayı öğrenebilecekler midir?

"BUNU YAPAMAZSIN!" diye bağırdım karşımdaki adama doğru. Bi katile bağırmak ne kadar mantıklı onu da siz düşünün,ne kadar salak olduğumu anlayın. "Haklısın, aileni öldürmek kolay olur. Hm... Ailene acı çektirmek? İşte bu daha mantıklı" dedi adam ve oturduğu yerde daha da yayıldı. "Aileme acı falan çektiremezsin" dedim ağlamaklı sesimle. En iyi arkadaşımla kavga ettiğimde bile ağlamamıştım ama bu... fazla ağırdı. "Babanı işinden kovsam aslında olur, zaten işe senin sayende girdi" dedi adam ve sırıtması yüzüne yayıldı. "Babamı işinden kovsan ne olur? Yeni iş bulur" dedim içim hafifte olsa rahatlarken.Karşımdaki adamdan korkuyordum bunu inkar edemem ama o yara izi... Beni dehşete düşürüyordu. "Biliyor musun bilmiyorum ama çoğu şirket bana bağlı, bu yüzden babana iş verdirtmem" dedi, ben daha ağzımı açamadan oturduğu yerden kalktı ve bana doğru gelmeye başladı. "Hadi diyelim bana bağlı olmayan bi şirket buldu- tabi bu çok zor, bi iki tehditle ailen sefalet içinde sürünür" dedi adam. Sonunda yanıma gelmiş ve bana bakıyordu, ya da eğilmiş bana bakıyordu. Adam 1.95 di ben ise 1.63, evet 1.63. "Benden ne istiyorsun o zaman?" dedim gözlerim dolarken, bu fazlaydı. "Sadece benimle evlenmeni istiyorum" dedi ve yüzüme daha da yaklaştı, geriye kaçamadım çünkü şuan şoktaydım. "Beni kendine fena bağladın küçük cadı" dedi ve yanağıma bi öpücük kondurdu.Öptüğü yerin yanması iğrençti, bu duyguyu hiç sevmedim. "Ben daha 17 yaşındayım, reşit bile değilim, seninle evlenmem git kendine başkasını bul... Hem bi daha bana dokunma!" diye isyan ettim. Bi iki adım geriye kaçtım.Bunu kendisinden 9 yaş küçük birisinden istiyordu. "Reşit işini hallederim ama aileni dilenci olarak bulabilirsin" dedi adam ve bana yaklaştı. "Bende onlarla birlikte-" "Yo, hayır" dedi ve kahkaha attı. "Sen istesen de istemesende benimle kalacaksın zaten" Kitap kapağı

X-18AB9 adında bir virüs..Kim bile bilirdi ki bu küçücük virüsün medeniyetin eşiğindeki Dünya 'nın sonunu getireceğini..Kaosun..Katliamın..Acı içinde haykırış ve çığlıkların kısacası vahşetin habercisi olduğunu.. Hayat ile ölüm arasındaki ince çizgide kıyasıya bir mücadele vererek bir o yana bir bu yana savruluyorsunuz..''Ölüm '' tüyleri diken diken eden soğuk ve sırlarla dolu bu kelime belki de tek kurtuluşunuz.. ''Şuanda bilmediğim dağların arkasında kuzeyde yaşam vardır umuduyla yürüyorum... '' Bilim kurgu #3 Zombi #1 Fantastik#10 Kitap tamamlanmıştır.Hakları saklıdır izinsiz kopyalanamaz ve çoğaltılamaz..!

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Bizim hikayemiz içimizden biri öldüğünde başlayacak. Ben Hakan Yılmaz. Öyle soyadıma bakmayın; çokta güzel yıkılışlarım olmuştur bu dünyada. Sağlam darbeler yedim çocuk yaşımda. Kanımın, yaralarımın arasında büyüdüm ben. Bir mahalle var içinde bir çok yaşantının olduğu; İhanet, aldatmak, yaralamak, sevmek, çok sevmek, fedakarlık ve en kötüsü de birini öldürmek. Birini kurban etmek. Ben bu olayların tam ortasındayım. Ben önce sevdiklerimi, sonra tek tek ölümü kucaklayanım. Ben aslında namlunun ucuyum. İncirli mahallesinde olan tehlikeli kovalamacalar, güçlü ve sadık dostluklar, derin ve açığa vurulmamış aşklar hepimizi dipsiz bir kuyunun sonuna getirecek. KÜÇÜK MAHALLENİN BÜYÜK SEVDALARI... 18.04.16 BU HİKAYE ACI BİR HİKAYEDİR. MUTLULUK ARAYANLAR HAYALKIRIKLIĞINA DÜŞMESİNLER.

Dünyanın Bir Türk Hacker İle İmtihanı. Türkiye de doğup büyümüş olan Kayra ŞAFAK, 21. yüzyılın en becerikli ve en zeki bilgisayar programcısıdır. Tek amacı canı pahasına sevdiği ülkesini iç ve dış tehditlere karşı korumak, sadece kendi ülkesindeki Müslümanlara değil, dünyadaki bütün Müslümanlara yardım etmektir. Kendisine, Sıradan Biri Fakat Türk anlamına gelen 'Ordinary But Turkish' adını veren Kayra, yaptığı bütün saldırıları bu kullanıcı adı altında gerçekleştirmektedir. İki yıl boyunca üzerinde çalıştığı YaparımBilirsin kod adlı virüsü ile aşamadığı hiçbir program, yazılım yoktur. Kayra, ABD'nin terör örgütlerine yapmış olduğu silah yardımlarını durdurmasını istemiş, aksi takdirde Pentogon'a tarih boyunca görülmemiş bir saldırı gerçekleştireceğini bütün Amerikan Haber Kanallarını hackleyerek, maske arkasından okuduğu bildiri ile duyurmuştur. Amerika'daki açık olan bütün televizyonlar bir anda kilitlenip, Kayra'nın üç dakikalık İngilizce bildirisini dinlemek zorunda kalmıştı ve bu olay Kayra'nın bütün dünya tarafından tanınmasını sağlamıştır. Hızla gelişen olaylar neticesinde bütün dünya tarafından tanınan bir Hacker haline gelen Kayra, başta CIA, MOSSAD ve BND gibi güçlü istihbarat teşkilatları tarafından Kırmızı Bülten ile arananlar listesine girmiş, hatta öldürülmesi için peşine kiralık katiller takılmıştır.