~ Eli pantolonunun kemerine gitti. ne yapacağını anladım. ama kaçamazdım, bunu biliyordum. kemerini çıkartıp sırtıma sürttü. " o zaman ağrın geçtiğine göre eski cezanı çekebilirsin değil mi?" diye kulağıma üfledi. Eliyle belimi ve Ellerimi sıkıca tuttu. diğer elindeki kemerle sırtıma sert bir şekilde darbe attı. bu bir anda olduğu için canım fazlası ile acımıştı. Ondan sonra daha sert darbelerle Ben bayılana kadar devam etmişti. ~

"Dediklerimi tekrarla," dedi kararlı bir tonda. İstemediğimi söylemeye cesaretim yoktu "Buradaki her şey doğrudur," sustum. Ağlamak istemiyordum fakat canım o kadar yanıyordu ki. Bakışları sertleştiğinde titrek sesimle tekrar ettim "Buradaki her şey doğrudur," Bakışlarındaki sertlik saniyeler içinde eridi "Tüm karakterler gerçektir," "Tüm karakterler gerçektir," dedim, sesim kısık ve güçsüzdü. Dilini şaklattı ve başını sağa sola salladı. "Tüm karakterler gerçektir," Biraz daha yüksek sesle "Tüm karakterler gerçektir,"dedim, sesim güçlüydü fakat bu güç gözyaşlarımı engelleyemedi, iri damlalar yanaklarımdan kulaklarıma doğru süzülürken sadece ona baktım. "Biz kurgu ya da oyun değiliz," Derin bir nefes aldım, ciğerlerim yanıyor, vücudum bu şiddeti protesto ediyordu"Biz kurgu ya da oyun değiliz," "Biz gerçeğin ta kendisiyiz," *Hikaye hakkında daha fazla bilgi için https://www.facebook.com/siyahinvedasi sayfamızı ziyaret edin. Tüm Hakları Saklıdır©11Mayıs 2014 ©Hikayenin isim hakları tamamen bana aittir.

"Babamın parası için değil miydi her şey?" Diye bağırdım ağzımdan akan kanı silerken. "Bıktım!" Dediğimde bir hışımla yanıma geldi. "Kes sesini!" Dediğinde içimden çıkamadığım yangında yanarken acı feryatla haykırdım. "Hiç bir şey istemiyorum! Boşa artık beni." Dediğim anda tuttu saçlarımdan. Dik duracak halim olmadığında çektiği yere doğru düşerken beni sürüklemeye başladı. "Boşanmak ha?" Dedi ve beni yere doğru savurdu. Düştüğüm yerde gözüm kapıdan kızıma ilişti yüzünü dizlerine gömmüş biçimde kulaklarını kapatmıştı. Acıya alışkın vücudumun alışamadığı tek şeydi kızımın acı çekmesiydi. Akan göz yaşlarımla kızıma bakarken saçlarımdan tekrar çekilmem ile ona döndüm. "Benden başka hayatın olabileceğini mi sanıyorsun Meryem Uluoğlu?" ••• Musa Uluoğlu, sana olan kinim beni getirdiğin son raddede kızım için son adımlarımı atarken yaptığının acısına merhem o adamla karşılaştım. Vurduğun her yeri seven, kızımı kızı gören, beni canına katan o adamla karşılaştım. Beni senden alabilecek o adamla, Kenan Dağcı ile karşılaştım.

"Boşanmak istiyorum..." koyu safirleri ani bir baş kaldırışla alayla gözlerime tırmandı. "Boşanmak istiyorsun?" alay kokan sesi soru sormak değil de analiz eder nitelikteydi. Burnunu baş ve işaret parmağı yardımıyla hafifçe ovalayarak birden gür ve bariton sesiyle kahkaha attı. Büyük kahkası rahatlıkla birkaç dakika sürmüştü. Yutkunarak ellerimi dizlerime koyarak ovaladım. Yanımdan hızlıca geçip, santimlerle kurtardığım kulağımı teğet geçerek duvarda parçalanan küllük dudaklarımın arasından küçük bir çığlığa sebebiyet verdi. Çığlığımın boğazımda tıkalı kalmasının sebebi dudaklarımın üzerindeki kocamın dudaklarıydı! Ne hareket ediyordu dudakları ne de geri çekiliyordu... "Beni zorlama kadın! Benden boşanacağın gün oğlumla da vedalaşacağın gün olur!" gözlerimi acıyla yumdum. Tehditlerden sıkılmıştım artık. "Sizin gibi soysuz bir aileye gelin geldiğim için kendimden utanıyorum!" dudaklarını dudaklarıma milimler kalacak mesafeye indirdi. "Bu konuda hemfikiriz karıcığım!" ve tekrar dudaklarını bastırdı. *** Yıllar önce olan bir yanlış anlaşılma... 2 insanın hayatına nasıl mâl olabilirdi? Adam, sevdiği kadının annesi hakkındaki gerçeği öğrendi. Kadın, sevdiği adamın aslında kim olduğunu öğrendi. İki sevdalı. Bir evlilik. Bir bebek ve doğmamış bir bebek. Ve gerçeklerin doğuracağı acılar... 3. Hikayemle birlikteyiz. Ve tekrar farklı bir kurgu işledim. Hadi gelin bu kurguyu beraber geliştirelim.

"Gelme!"dedim sadece. Ama o duymamış gibi ağır adımlarla yürümeye devam ediyordu. Sonunda sırtım pürüzsüz duvara çarptığında durmak zorunda kalmıştım. Dibimde bittiğinde oda durmak zorunda kalmıştı. Gözleri gözlerimdeyken elini kaldırıp yanağıma getirince şaşkınlıktan ağzım aralanmış ne diyeceğimi bilmiyordum. Gözleri hiçbir duyguyu barındırmazken başını hafifçe eğip aramızdaki boy farkını kapatmaya çalıştı. İpeksi bir sessizliğe büründük ikimizde. Sessiz ,mahcup ve duru.. Karşımda duran adam belalı bir medcezirdi. İçindeyken kendimi ondan uzaklaştırdığım örselenmiş bir aşk gibi. Daimi bir çekişme, didinme ve mücadele....

Esila yaklaştı genç adama , elleri titriyor bir şeyler demesi gerektiğini biliyordu . Ama ağzından sıcak nefesi dışında bir şeyler çıkmıyordu . Aklına gelenle usulca fısıldadı adama , bu işi yapabilirdi . Son kez adama şarkı söyleyebilirdi. " Efsanelerin dizelerinde Sahte bir tanrı gibi. Uyduruk mucizelerimle Kandırırım kendimi bitti." Adama yaklaşan kadın son kez fısıldadı, kaldırdığı bıçak ile adamın güçlü sırtına geçirdi . Gözleri iki çift siyah göze takılı kaldı, camda onu izleyen iki acımasız göze . "Ben kabullenmesem de gitti. Beğensem de beğenmesem de... Levlâ gözünde yaşlarla vazgeçti Levlâ sil yaşını bunlar da geçti." Adam sırtındaki bıçak ile yeri boylarken kadının gözlerinden iki damla süzüldü. Bedel bedene ağır gelmişti, Benlik ise büyük... Sizi etkilemeyecek bir şekilde düzenleniyor...