"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Lily bir akşam tuhaf bir saldırıya uğrar. Daha da tuhaf olanı, davetsiz misafirler ne yazık ki peşini kolayca bırakmaz. Ancak peşinde olmalarının nedeni sadece gizli kalmak istemeleri midir? Tuhaf bir yabancının akımına kapılıp onların dünyasına adım atmak üzere olan Lily, kendi dünyasının hiç de sandığı gibi olmadığını fark edecektir. ''...Gördüğüm şey hayallerimin ötesindeydi. Bana bulutlara dokunabileceğimi düşündürüyordu. Endişe dolu bakışları kaçıp gitmemi bekliyor gibiydi. Yumuşak, kadifemsi beyaz tüylere dokunduğumda ürpermişti...''

Bir sosyopatı iyileştirebilir misin doktor, yoksa o sosyopat seni de mi delirtir? • Gülce Ayoğlu - Barbaros Demirkan • 🔱 🔱 🔱 Acı içindeki sesiyle ellerini makinenin yanına vururken transa girmiş gibi "İstemiyorum, istemiyorum, istemiyorum. Çıkar beni! Çıkar!" diye bağırıyordu. Refleksle yumruk yaptığı ellerini tutup kendine zarar vermesini engellerken çıkması için hafifçe aşağı doğru kaymasına yardım ettim. "Barbaros! Barbaros sakin ol, iyisin. Çıkardık seni bak. Hadi bana bak." Hala beni fark etmemiş deli gibi titrerken alnından terler damlıyordu. "İstemiyorum, istemiyorum. Çıkar." diye sayıklamaya devam ederken ne yapacağımı bilemedim. Onun için hem endişelenip hem korkarken yanında olduğumu belli etmek için hafifçe elimin altındaki elini okşadım. Temasım biraz işe yaramış olacak ki varlığımı daha fazla belli edebilmek için biraz tedirginlikle de olsa ellerimi hafifçe sırtına doğru kaydırıp ona sarıldım. Kulağına doğru sakinleştirici olduğunu düşündüğüm bir sesle "Sakin ol Barbaros. İyisin, iyisin. Bak ben buradayım, çıkardık seni." Kollarımın arasında deli gibi titrerken sırtını yavaşça sıvazlıyordum. Sürekli tekrar eden telkinlerimle yavaş yavaş kendine gelirken bu kadar umursamaz ve güçlü duran dağ gibi adamı ne bu hale getirmişti, benim için yeni bir soru daha zihnimde yer ediyordu. 🔱 🔱 🔱 Cover by: MedGraphic (_moonnlightt_) Başlangıç Tarihi : 26 Ağustos 2020 #Sevgi'de 2. (05.04.2021) #Gizem'de 1. (02.01.2021) #Aksiyon'da 1. (31.12.2020) #Genel Kurgu'da 1. (17.12.2020) #Romantizm'de 3. (23.12.2020)

Ruhumuz bazen kendi bedenimize ait hissetirmez. Bunu farklı yollarla bize gösterir. Kafada duyulan sesler, görülen gölgeler ve daha fazlası. Ruhumuz özgürlüğüne kavuşmak için bir sürü doğaüstü yolu dener. "Her gece ruhumunun bedenimden ayrılmaya çalıştığını hissediyorum" dedim çaresizce. "Çünkü ruhun bu evrene ait değil" dedi gezgin. Arkedia'da her yüz yılda olabilecek felaketleri ön görüp, tanrı tarafından ateş mührü vurulan iki koruyucu vardır. Burada ruhlar tamamen ölmez ve sıradaki yaşamlarını bekler. İgnis'in ruhu ise büyüden uzak, farklı bir evrende, yeni bir bedende reekarne olmuştur. Bu gerçekliğe alışmak ve felaketi önlemek sanıldığı kadar kolay değildir. Bu gücü kontrol edebilmek, bu şansı yakalamak kadar zordur. Kimisi için şans, kimisi için de bir lanet. Yarı tanrının gücü, İgnis ve Mortem. 1.Kitap tamamlandı! (ATEŞ MÜHRÜ) 2.Kitap devam ediyor. (İGNİS YOLU)

WattpadMysteryTr Psikolojik Gerilim Dolu Dakikalar Okuma Listesinde! ◇Birinci kitap Orenda '21 Gün' TAMAMLANDI ◇İkinci kitap Orenda 'Ölüme Sen Kala' Yazılıyor... *Yetişkin içerik! Elli yıl önce askeri üs olarak kullanılan ada, yıllar sonra askeri üs binasının otel olarak tekrar hizmete açılmasıyla psikolog Atlas ve beraberinde bir grup insanı kabul ediyor. Bütün yükünü yaşadığı ülkede bırakıp gelen onlarca insan burada dünyadan kopuk ve habersiz halde geçireceği mükemmel tatili düşünürken yaşadıkları vahşet sonucu sarsılıyor. Bu yaşananlar herkesi korkuturken eve dönme planları işe yaramıyor. Bu istek sadece yirmi bir gün sonra gerçekleşebilir. Dünyadan kopuk yirmi bir gün hayatta kalmak gitgide zorlaşırken katliam sayısı beraberinde bunu yapanların sayısı da artıyor. Bir ada, yirmi bir gün ve vahşileşen insanlar. Herkesten uzak hiçbir iletişim hattı olmadan kafa dinlemek için gittiğiniz adada vahşice öldürülen insanlar sonucu mahsur kalıyorsunuz. Gün geçtikçe vahşet sayısı kendiliğinden artıyor ve bunu önlemek ve engellemek elinizde değil. Üstelik katil bile katil olduğunu bilmiyorsa... Yirmi bir günü birlikte ilmek ilmek işlemeye var mısınız? .... Bölümler düzenleniyor~

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

İzlerimiz, bunlar bizim kaderimiz ve bizi bırakmayan tek şey kaderlerimizdir. Biz izimizden ibaret değiliz ama izimiz bizden ibaret. Kendimizi buna adadık. Gelecekler, az kaldı... - "Bir karanfil, işte siz oydunuz..." - 07.19 savaş kategorisi #10 Kapak tasarımı: @kairosay