Niedorzeczność! Karygodnym zachowaniem było tylko pomyślenie o zajęciu jego ulubionej ławki, ale wcielenie tego pomysłu w życie było absurdem. Felix był pewien, że to podchodzi pod ograniczenie jego praw obywatelskich, których nie miał w zamiarze dać sobie odebrać. Nie bez walki. Jego knykcie pobielały od silnego uścisku dłoni na notatniku, który zabrał ze sobą w celu napisania pracy zaliczeniowej. Miał ją pisać na swojej ulubionej ławce, która zawsze sprzyjała jego twórczości, jednak ktoś postanowił pokrzyżować te plany. Nieznajomy zdawał się nie uświadomić sobie jego obecności będąc całkowicie pochłoniętym bazgraniem po głupiej kartce białego papieru. Za kogo on się uważał? -- Przepraszam, masz może zapalniczkę? -- Odezwał się nagle chłopak będący podmiotem jego nienawistnego wewnętrznego monologu. Jego głos był aksamity i przyjemny w osłuchu. -- Przecież byłeś świadkiem odpalania przeze mnie fajki, więc po co zadajesz pytanie, na które znasz już odpowiedź? -- Mruknął Felix, mimo wszystko wsuwając dłoń w kieszeń swojej bluzy w poszukiwaniu przedmiotu, o który pytał jego niechciany towarzysz. -- Nie chciałem być niemiły, ale skoro taki sposób preferujesz -- uśmiechnął się nieznajomy, wyciągając dłoń w jego stronę. Tyle tylko, że nie był to gest powitania, a płaskie ułożenie dłoni sugerujące, że chłopak czeka aż zostanie czymś obdarowany przez Lee. -- Daj mi swoją zapalniczkę, blondi. Felix patrzył z niedowierzaniem na uśmiechniętą twarz sąsiada z ławki i nie mógł przetrawić tego, co właśnie wypadło z ust chłopaka. To był jakiś kiepski żart, prawda? Start: 14/02/2023 Koniec: 02/04/2023 Jako, że jest to wytwór mojej wyobraźni i moja własna praca nie masz żadnych praw, aby ją kopiować. Taka kradzież zostanie zgłoszona, a Twoje konto ulegnie blokadzie.

Jeśli nałożysz kapelusz błazna na potwora w szafie, przestanie on być straszny, ale dla samego siebie, wciąż będzie potworem. Kiedy Jeongguk otwiera swoje dłonie, natychmiastowo je zamyka, ponieważ nie podoba mu się brzydota, którą widzi. Neonowe światła przeciekają przez jego pory, a on przestaje być jasny. Ból zmienia ludzi. A szczególnie zmienił Jeon Jeongguka. _____ TŁUMACZENIE FANFICTION HARUDAY (AO3)

podwójna zbieżność potrzeb, czyli jednoczesne spełnienie wzajemnych potrzeb dwóch osób. lub, siedem razy, gdy seokjin i jungkook odmawiają przyznania, że są w sobie zakochani i jeden razy, gdy butelka chateau lafite zmusiła ich do powiedzenia tego głośno.

Haedogje Pa to najpotężniejsze imperium w Korei. Młody chłopak wysłany przez tajną agencję rządową ma za zadanie wniknąć w szeregi mafii i doprowadzić do jej upadku. Wszystko zależy od tego, jak daleko się posunie, aby tego dokonać. Wszystko... Wszystko stoi pod znakiem zapytania, łącznie z życiem Taehyunga, po spotkaniu Jeon Jungkooka, następcy mafijnego tronu.

Hoseok pracuje nad aplikacją, a Yoongi nad tym by się do niego zbliżyć. Poboczne: NamJin, JiHope, VKook #690 fanfiction - 22.09.2017r. #586 - 14.10.2017r. #345 - 13.01.2018r.

Słowa nie przychodzą z łatwością, Yoongi nie znosi upałów, a Hoseok marzy o tatuażu z henny. 240618 7# w sope

Nie wiem co tutaj napisać, ale jeżeli trafiłeś na tą książkę, czytasz na własną odpowiedzialność. Autorka nie odpowiada za uszkodzenia twojego mózgu itp.

❪ show me it's true ❫ gdzie hoseok jest ɯǝɹǝʇɾǝɥ yoongiego fluff, angst & maybe smut [top!?] twitter!au [ porzucony ff, nie będzie nigdy kontynuacji ]

»Gdzie Yoongi i Jungkook są hejterami, którzy nienawidzą siebie z wzajemnością.« »fluff, czasem angst« Parring: Yoonkook, vhope !Uwagi!bl!internet!wolnopisane!

Hej nazywam się Jeon Jeongguk. Mam 17 lat i mieszkam sam. Moi rodzice umarli kiedy miałem 7 lat.