MUM OLMAK KOLAY DEĞİL KİTABININ DEVAMIDIR.

"Sevgisiz büyüyen her çocuk, 'Seni seviyorum' diyen herkese inanabilecek kadar çocuk." derler. Hayatım henüz çözülmemiş bir olay yeri gibiydi. Yaşanmamış çocukluğumun kanıtları sarı bantlarla çevirili alanda dağınık bir şekilde duruyordu. Bir yerde beyaz küçük oyuncak ayımın boğazına babamın intihar ettiği ip sarılıydı. Diğer yerde renkli tokalar birbirine düğümlenmiş, yerin tozuyla kirlenmişti. Annemin saçımı taradıktan sonra onlarla bağlamasını hayal ederdim ama kırık tarak da tokaların hemen yanındaydı. Hiç uyumamı beklerken okunulmamış hikaye kitapları parçalanmış bir şekilde olay yerimin zeminini süslüyordu. İnsanlar acımasızdı, insanlar dışarıdaydı. Hayatımda ruhuma karşı işlenen bütün cinayetleri izliyorlardı ve beni dışlıyorlardı. "Senin annen deli!" "Senin annen seni öldürmeye çalıştı!" Sevgisiz büyüdüğüm kesindi. Ama 'Seni seviyorum' diyen hiç kimseye inanmazdım. Zaten birinin de bunu söylediği yoktu ama söyleseydi de bu cinayetlerin arasına aşk acısını da ekleyemezdim. Belki de olay yerime dışarıdan bakmak yerine bana yardım etmeye kalkışmış Barlas'ı hayatımdan çıkarmam bu yüzdendi. Kendime ayıracak vaktim yoktu. Ben sadece benden alınan kardeşimi yetiştirme yurdundan kurtarmak için gereken parayı bulacaktım. Bunun için bir hırsızlık çetesine katılıp, Siyah'ın Çırağı olmam gerekse bile.

Kız küçük bir filika adam büyük bir okyanus... Aşk ise onlara rüzgar olup yön gösteren bir mucize.

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

" yürüyen ego ! " dedim " melek yüzlü şeytan ! " dedi " patates ! " dedim " erkek Fatma " dedi " götalp " dedim " plaj " dedi " çirkin ördek yavrusu " dedim Kaşlarını kaldırıp " 'seksi şey ' diycektin galiba " dedi " Hah sen mi ? Seksi ? Bende çirkinim " dedim " evet yeni mi fark ediyosun " dedi Ya bi gün bu çocuğu boğucam yemin ediyorum . " pislik ! " " bende seni canım " dedi ve öpücük attı Yok ya yada boğmıycam Küfür içerir . Kitabın içine saçma sapan yorumlar yapmayın . Aklımda kalan nerden bildiğimi hatırlamadığım espri yada alıntıları koyuyorum. Eğer bu şu kitapta vardı özenti gibi yorumlar yapıcaksanız hiç kitabı kütüphanenize eklemeye zahmet etmeyin. Eğer okuyacaksanız... Aileye hoş geldiniz <3

Watpadde kitap aramak mı? Bir de tamamlanmış kitap mı? Hadi ama kaç saatte arayıp bulacaksın. Dur ne yapabileceğimizi bir düşünelim hahh tamam buldum bir kitap yazalım içinde de tamamlanmış, özetli ve güzel kitaplar olsun nasıl fikir? Bence de güzel. Dur sen yazma ben yazdım bile sen sadece oku.

Mum Işığı serisinin ikinci kitabıdır. Çağrı ile geçmişini öğrenen Pelin için gerçek kimliğiyle yüzleşme zamanı gelmiştir. Ve elbette bu yüzleşme bir seçimi de beraberinde getirmektedir: gitmek ya da kalmak. Çağrı'nın yokluğuyla Pelin eski savunmasız haline dönmüştür. Yaz için planladığı geçici Almanya seyahati Bulut'u rahatsız ederken Pelin kendisini hiç ummadığı bir durumun içinde bulacaktır.  Çünkü alacağı karar onu bekleyen büyük seçimden önce sadece ufak bir adımdır. Yolun sonunda hep kaçtığı o soruyla yüzleşecektir. Aşk mı; güven mi?

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

"Sevgili ailem tarafından yaz kampına postalanan benim azılı bir rakibim var mallıkta mastır yapmış biri-" "Ve yakışıklılıkta" "Lan olum bölmesene tanıtım yapıyoruz burda" "Sen bide bu tanıtıma bak:Huysuzların kraliçesi olan Cemre yaz kampına geldiğinde yakışıklılar yakışıklısı, kaslılar kaslısı, yunan tanrısı, afroditin amca oğlu-" "Biz çıkalım mı Ayaz?Biraz sonra kendine çıkma teklifi falan etcen galiba da" "Öldüm Cemre" "Geber sen. Herneyse ben ne diyodum ha evet mallıkta mastır yapmış olan şu varlıkla karşılaşıyorum ve-" "Ve ona aşık oluyosun" "Hiçte bile" "Evet benim için deliriyosun" "Hee evet tapıyorum sana" "Öyle diyosun ama bi gün benim olucaksın" "Avcunu yalarsın,yapmıyorum lan tanıtım manıtım okuyun işte!Ayaz sende siktir git!" ••• ©Tüm hakları Cemrenin papkorn kasesinde saklıdır.

❝Geçmişinde yaşadığı travmatik bir olaydan dolayı polislik mesleğinin adından bile ölesiye korkan bir kadın, farkında olmadan başına ömürlük bela olacak bir başkomiserle Adana sokaklarında denk düşer. Adamın polis olduğunu öğrendiğinde korkuyla oradan bir daha karşılaşmayacaklarını düşünerek ayrılsa bile kaderin ikisi içinde farklı planları vardır. Bir yanda geçmişin getirdiği aşılamaz korkular, diğer yanda bugünün önlerine çıkardığı aşk...❞ |🌼| "Ne oldu? Sessizleştin İzel?" "Adam karşımda. Suratıma bakıyor?" Birkaç saniye durdum ve bakışlarımı gökyüzüne çıkarttım. "Dövecek gibi?" "İzel, alt üstü bir teklif sundu? Seni dövecek değil ya? Yanından mı geçeceksin?" "Hı-hım." Korkak birisi değildim aslında. Gereksiz bir cesaret abidesi bile sayılırdım hatta. Ama mesleğine duyduğum korku beni ondan korkutmaya yetiyor hatta artıyordu bile. "Bebeğim, korkma. Sen sadece iş teklifinde bulundun. Adam seni neden dövsün bunun için?" "Meslek sahibi olmuşsun ama adam olamamışsın dedim." Diyerek Ilgaz'ın kahkaha atmasına sebep olmuştum. "Gülme Ilgaz. Adam şey." "Ney?" "Mavi üniformalı!" Dedim mesleğinin adını söyleyemediğim, söylemek istemediğim, için kıyafetin renginden yola çıkarak. |🌼| 14/04/2020 ******** Kapak tasarımı •fusunyldrir•