Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğini anlamanı istiyorum. Amacım kendimi sana affettirmek veya bana olan nefretini azaltmak değil, omzumdaki bu ağırlıktan kurtulmak sadece. Çünkü zaten burada her gün, birbirinden kötü onlarca hikaye dinliyorum. Zırvaladığımı düşünebilirsin, ama hapiste olmak beni öylesine değiştirdi ki... o tanıdığın hırçın Jungkook yok artık. Bunu da ben yazdıkça anlarsın zaten, her şeyden bahsedeceğim çünkü. Ben henüz on yedi yaşındayken tanıdığın, büyüttüğün, sevdiğin, sevmeyi öğrettiğin, bağlandığın, kendine bağladığın, yaraladığın ve ruhen öldürdüğün Jungkook'u, onun ağzından anlatacağım sana.

gözlerimin içine bakıp seni seviyorum derdin ama ben benimkilerin yansımasından kendine baktığını bilirdim tw// aleksitimi texting

"Eğer beni terk edersen, elimde, avucumda ne varsa alıp gideceksin. Benden çocuklarımı, ailemi ve biricik eşimi alacaksın, Taehyung. Düşünebiliyor musun? Bunun ne anlama geldiğini biliyor musun? Beni öldürmenle, kapıdan çıkman eşdeğer. Ben zaten sensiz yaşayamam. Beni kendi ellerinle öldürmüş olacaksın..." Eşinin yaşlarla dolmuş, parlak gözlerinin içine baktı: "Bana bunu yapabilir misin sahiden? Beni kendi ellerinle öldürebilir misin?"

Sosyalist Gazeteci Jeon Jungkook, Güney Kore'deki askeri darbe haberini aldıktan sonra Sovyetler Birliği'nden kaçarak anavatanına geri döner. Güney Kore artık hatırladığı gibi değildir. Sıkıyönetim altındaki halk ile askerler arasında amansız bir çatışma yaşanmaktadır. Jungkook ve birkaç cesur arkadaşı baskıcı rejimin sansürünü kaldırmak ve halkı doğru bilgilendirmek için gizlice bağımsız bir gazete basmaya başlar. Ancak bu tehlikeli girişim, Jungkook'un yakalanmasına ve cezaevine atılmasına yol açar. Cezaevi, dışarıdaki acımasız rejimin küçük bir yansımasıdır; hayatta kalmak için Jungkook'un tek şansı soğuk ve esrarengiz Gardiyan Kim Taehyung'un dikkatini ve güvenini kazanmaktır.

sen ya da hiç

ama New York'a geldiğimden beri bir kokusu var for vanilla baby

buralarda bir yerdeyim tw// anksiyete - h

Psikolojik bir çöküşün öyküsü. "O ev bir cennet, Taehyung, ben ise Adem'im." diyorum, gözlerim koyu irisleri arasında mekik dokuyor. "Bir kez tadıp pişman olmadığım yasak meyveyi benden koparıp alamazsınız."

İsimsiz, meleklerin dahi gitmekten korktuğu şehirden, yorgun dönmüş bir gezgindir. Cennetin kapıları, bizim aksimize daha başından üstüne kapatılmıştır. Ne çaredir, ne yazıktır ki, dudağının kenarında duran Eden'e ulaşması için hiçbir yol yoktur. O kadar yakındır cennet ona ve o kadar uzaktır.

hırçın çocuklar, hoyrat öpüşler. itlik ve serserilik. paylaşılamayan sigaralar, ağlarsan devrileceğim. 1 haziran 2020.