Hayatı sırandandı. Ta ki yan eve birileri taşınana kadar...

Bazı insanlar hayatlarını kendileri için yaşarlar bazıları ise sevdikleri için. Defne kesinlikle ikinci tip insanlardan, sevdikleri için yaşayanlardan yani. Özellikle Duru için... Ablasının vefatından sonra hem teyzelik hem annelik hatta bazen de babalık yaptığı küçük, tatlı yeğeni için...

Ateşin Oğlu Hikayesinin devam kitabıdır. Hikayeyi ve karakterleri anlayabilmek için, önce, onu okumanız gerekmektedir. Tanıtım: Her ateş bir gün söner; külleri yeniden doğacağı günü bekler. Eylül Avcı karanlık bir gecede Aras Karahanlı'yla karşılaştığında hayatının ortasına bir bombanın düştüğünü hissetmişti. Ancak o bomba patladığı zaman duyulacak tek şeyin birbirleri için atan kalplerinin sesi olacağını düşünememişti. Lakin yaşadıkları dünyanın karanlığında bu sesi bastırmaya çalışan kötülükler gizliydi; silah, kan, kirli eller, içinden vicdanın sökülüp çıkarıldığı yürekler... Ateş sönüp küle evrildi, sönmüş bir yangının emaresi olan küller ise kızgın bir lavın iziydi. Peki bu Lav, kanla karışık yağmurlara, güç fırtınalara rağmen coşup yükselebilecek miydi?

Tüm renklerinle benim siyahıma karışır mısın? Aras Karahanlı, bir kalp taşıdığını Eylül'ün hayatına girmesiyle hatırlamıştı. Ona bu soruyu sorarken ne intikam ne düşmanları ne de içinde bulunduğu hayat umurundaydı. Bildiği tek şey, tüm ömrünü Eylül'le beraber geçirmek istediği ve onu diğer her şeyden koruyacağıydı. Yüreği henüz yeni tomurcuklanmış bir gül kadar küçük ve naif olan Eylül'se, çoktan kaptırmıştı kendini Aras'ın karanlık dünyasına. Tek istediği, her koşulda, şartlar ne olursa olsun Aras'la beraber olmaktı. Fakat hayat, kusursuz değildi. Ödenmesi gereken bedeller, alınması gereken bir intikam ve baş edilmesi gereken azılı düşmanlar vardı. Sevgi tüm zorlukların üstesinden gelebilir miydi? Peki, renkler siyahı değiştirebilir miydi? Yoksa siyah, tüm renkleri kendine mi hapsederdi?

#Gençkurgu da 1. - 07.03.2017 Ölüm; dört harf, iki hece, içinde sayısız anlam ve acı besleyen, ne zaman, nerede, nasıl geleceği belli olmayan bir olay. Küçük yaşta gözlerinin önünde ailesi katledilen ve bu nedenle hayata siyah bakan Aras Karahanlı ile, çocukken annesini kaybeden ve babası tarafından terk edilen Eylül Avcı'nın yolları bir gece tesadüfen kesiştiğinde, ikisi de başlarına geleceklerden bihaberdi. Aşk, bazen hiç ummadık bir zamanda, olmayacak kişiyle doğar ve bütünleşir. Peki, ölümle bu kadar erken yaşta tanışmış iki genç insanın nasır tutmuş kalpleri, birbirine bağlanabilir mi?

TÜM KİTAP + İKİNCİ KİTAP YAYINDA!

"Kimsin sen ?"diye sorması ile ruhsuzca kıvrılmıştı dudaklarım yeniden...Gri boş bakışlarımı koyu kahvelerine diktim, başımı hafif sağ omzuma doğru bükmüş psikopat ruhumu dışa vuran bir ifade ile bakmaya başlamıştım ona... "Ben ölümün ayak sesleriyim komutan..Peki sen kimsin?"sesim bir fısıltıdan farksız çıkmıştı, fazlasıyla soğuk...

Yeni sürtüğün hayırlı olsun" "Sen kime surtük diyorsun?" "Sevgiline" "Sen hiç kendine baktın mı da konuşuyorsun aral?" "Aynen ya sen önce kendine bak sürtük!" Bu orospu bana sürtük dedi sakinim. "Eda sakın beni tutma yoksa sende dayak yersin" Elimi yumruk yapıp yeşimin gözüne yumruk atıp diğer elimlede saçlarını yakaladım. "Sen kime sürtük diyorsun seni fahişe!! Okuldaki herkezle birlikte olan benmiyim lan!!"

-Elanur Kervankıran ❤ Herkes bilir herhangi bir okulun nasıl olduğunu. Fakat bu okul o sizin bildiğiniz okullardan değil. Bu okul yerin altında, onca toprağın altında ama toprağın altında olması bu okulu ilginç yapan değil. Bu okulu ilginç yapan şey içinde okuyanların... Merhaba ben Açelya. Açelya Bozan. Kendim parfüm yapıyorum ve İlk okuldan beri hatta ana sınıfından beri tuhaf bir kızım. Tuhaftan kastım şöyle bir tuhaflık: -Uçabilmek. Ve -istediğim yeri buz yapabiliyorum... Ailemde benim gibi garip ve onlarda biliyorlar normal bir okula gitmenin ne kadar zor olduğunu. Bu yüzden beni bu sene buraya yazdırdılar. İki abim ve ben ana sınıfından beri normal bir okula gidiyoruz ama şimdi Acayayipler Üniversitesine gidiceğiz. Hemde iki gün sonra. Bizim gibilerin olduğu bir yere...

Elanur Kervankıran ❤ Gizemli bir kızın hikayesi, tuhaf bir anlatıcı, siyah rengin en çok yakıştığı kız.. ?Benim adım kumsal soyadımsa, soyadımı bilmiyorum neden mi annem ve babam kim bilmediğim için soyadımı da öğrenemedim ben şimdilik soyadımı size "yıldız" olarak söyliyim, belki bir gün geri dönerlerse size asıl soyadımı söylerim. Size biraz Hayatımdan bahsedeceğim. Ben 10. Sınıfı sürekli okumak zorunda olan bir vampirim.. Ama bu sene diğer okul senelerinden daha farklı olucak susayınca uzayan dişler ve kırmızılaşan gözler okulda sıkıntı çıkaracakmı? Bu sene arkadaşım olucak mı? YOKSA Korkunç olduğum için dışlanılacak mıyım? Tabi 1 tanede baş belası.. DİKKAT! Okulda vampir bir kız var! VAMPİR BİR KIZ yükleniyor..%99 İyi okumalar dileğiyle...