Bulimia/ #1 3 Aralık 2014 tarihinde yayımlandı. "Bu; Bulimia Çağı. Bir diğer anlamı, Karanlık Çağı."

"Yenildim." dedi Mete, nefesi sadece birkaç milim uzağındaki titreyen dudaklara çarparken. "O kadar farklısın ki," diye devam ederken elini siyah saçlara götürüp ürkek dokunuşlarla okşadı. "O kadar güzelsin ki, sana karşı koyamıyorum." Karşısındaki genç adam, yüreğinin hiç uğranmamış köşelerini sözleriyle ve ona diktiği mavileriyle okşarken, Uzay hiçbir tepki veremiyor sadece yutkunuyordu. Mete, dudaklarının arasındaki mesafeyi sıfıra indirdiğinde tekrarladı. "Yenildim" dudaklarına değen dudaklar sesinin titremesine sebep olurken devam etti. "Sana yenildim."

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.

Hafifçe kıkırdadı. Ve ben o an hep hayalini kurduğum bir şeyi yaptım. Gülüşünden öptüm. Gözlerini örttü ve sol gözünden bir damla yaşın süzülmesine izin verdi. "Özür dilerim lan, çok özür dilerim." dedi ve yumduğu gözlerini açarak yüzümü elleri arasına aldı. Özür dileyerek geçiyor muydu? "Senden kurtulmak istedim çünkü beni dağıttın. Bir erkeğe karşı bir şeyler hissetmemi sağladın sonra ise o hisleri tek tek aldın benden. Sen de masum sayılmazsın Esved. İkimizin de yaptığı hatalar var ve şimdi de bu hataların bedelini ödeyeceğiz. Birlikte?" Kafamı gökyüzüne doğru çevirdim ve derin bir nefes çektim içime. Haklıydı, bu hikayede iyi adam yoktu. "Birlikte." diye fısıldayarak onayladım onu. O çaresi olmayan bir uyuşturucuydu. Ve ben de ona bağımlıydım.

|Tamamlandı.| "Acıdan bir dağ olduk." dedim sessizce. Gözlerini yumdu ve avucuma ufak bir buse bıraktı. "Nasıl atlatacağız?" diye yineledim, az önce sorduğu soruyu. Bilmiyorum dercesine dudak büktü. "Yan yana?" Sorunun anlamını anlamasını bekliyordum. Bundan sonra beraber mi olacaktık yoksa ayrı mı anlamına getirmiştim. Gözlerini kıstı ve alt dudağını dişlerinin arasına aldı. Evet demesini her şeyden çok istiyordum. "Yana yana." dedi, çarpık bir gülümsemeyle. Derin bir nefes aldım ve hızlıca kafamı salladım. Bu birbirimize yenilişimizin kaçıncı keziydi?

"Ee, işe alındım mı?" diye sordum rahat bir tavırla. Alt dudağını dişlerinin arasına aldı ve burnundan sert bir soluk verdi. "Artık benimlesin." dedi ve önüme kağıt parçalarını uzattı. Bunlar sözleşmeler oluyordu. Başarmanın verdiği rahatlıkla gülümsedim ve uzattığı kalemi elinden aldım. Bundan sonra sevdiğim adamı koruma görevi bana düşüyordu ve ben bunu layığıyla yapacağıma adım gibi emindim. İsmimin yazılı olduğu yere imzamı attım ve yeni hayatıma kısık bir sesle merhaba dedim.

"Ölen bir insanın anısına bile saygın yok."

Baby Powder'daki alternatif evrenin Güneş'i gerçekten rüyadaki gibi olsaydı...

enes: sizinkiler kısa oluyormuş doğru mu? zixuan: gel göstereyim 2018-2019

DÜZENLENDİ! "Basat..." diye inlerken ellerimi tam başının olduğu noktada tişörtümün üzerine koydum. Başını kalbimin üzerine koyduğunda altında kıpırdandım. Karnımdan garipten sesler gelmeye başlamıştı. Bedenim çöküyordu sanki. Tüm uzuvlarım uyuşurken kalbim isyan ediyor, bunu kaldıramadığını bağırıyordu. Sanki Basat'ı itmek ister gibi, hızlı hızlı çarpıyor, göğüs kafesimi delme pahasına yukarı doğru sertçe vuruyordu. Beynim ise düşünmeyi bırakmış, sıcak başın keyfini çıkartmaya başlamıştı. "Basat..." diye mırıldandım tekrar. İki gözümden birden iri taneler yuvarlandı, kulaklarımı sıyırıp yastığa döküldüler. Bir öpücük daha indi kalbim üzerine. Hıçkırdım. "Şşş..." Sıcak nefesi tenimi kavurdu. Başını tişörtümün yakasından çıkarttığında tişörtüm göğsüme kadar açılmıştı zaten. Yüzü yüzümün hizasına geldi, eli önce gözlerimdeki yaşları nazikçe sildi, sonra saçlarım arasına daldı. "Özür dilerim." diye mırıldandı. Şimdi ikimizin kalbinin atışları birbirine karışmıştı sanki. Sol tarafımda kendi kalbimin çarpıntıları, sağ tarafımda göğsüme baskı yapan onun kalp atışları... Ağzımı açtığımda lafları ağzıma tıktı. "Çok, çok özür dilerim." Burnunu burnumun yanına, alnını alnıma yaslayıp gözlerini gözlerime dikti. Titreyen dudakları çok ufaktan dudaklarıma temas edince gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. Onu durdurmak istedim ama konuşamadım. Kendini kasa kasa, dünyanın en güzel bahçesine doğru çekti beni. Şimdi dudaklarımdan biri dudakları arasındaydı. Kısa sürdü ama mükemmeldi. Çekti dudaklarını, gözlerini araladı. Usulca fısıldadı. "Yeniden benim kibritim ol. Bir daha asla sönmene izin vermeyeceğim. Söz veriyorum, Barış."