Avuç içi duvara değdiğinde zaman acıya karıştı. Elini duvara sürterken yavaş adımlar attı. En az tanık olduğu gece kadar siyaha boyanmış saçları, belinde sallandı ve gündüzü karaladı. Botlarının tanıdık sesi artık yabancılaşmıştı. Duvarların bittiği yerde basamaklar vardı. Soğuk duvardan çektiği eli, ölü bir ruhu resmetmek istermiş gibi zayıf bedeninin yanında sallandı. Basamaklardan inerken, ölen bir zamanı temsil eden çerçevelerde gözleri yerine elleri dolaştı. Son basamak aslında ilk basamaktı. Tamamen buz tutmuş şömineyi geçtiğinde, botlarının tabanları karla kaplı yerle buluştu. Artık kan kokusu bir silahın sesi kadar yakındı. Gözlerini yavaşça kapadığında, artık geriye dönüşü yoktu.

.

Ben buraya acılarımı ben buraya yaşadığım sorunları yazıyorum. Ben benim acılarımın dinmesini dileyerek, herşeyi anlayabilmek için, doğru yolu bulabilmek için sadece yazıyorum. Biliyorum işe yaramıyor. Çünkü içimde bir ses öyle diyor diğer ses ise ' İşe yarayacak. Sen sadece yaz' diyor. Bende ikisini dinliyerek hem yazıp hem kendi yok oluşumu anlatarak gerçekleri yüzüme vuracağım. Çünkü bu benim gerçekten yavaş yavaş bitişim ve yok oluşum. Uzun sürecek yok oluşum ama ben yaza yaza bitireceğim herşeyi. Kimse görmeden kimse hissetmeden yok olacağım. Bu benim acılarımın hikayesi olacak. Ben Melek. Ben Kanatsız Melek. Kanatları olmayan, yok oluşu ile birlikte kaybolan kanatları umutları, sevgisi, hisleri her şeyi ile yok olmaya devam eden Kanatsız Melek. Siz siz olun kendinize iyi bakın. Benim yaptığımı yapmayın. Siz benim kadar beceriksiz olamayın. Sizin kanatlarınız kırılmasını, yıpranması. Siz o kanatlara iyi bakın. Siz siz olun kendinize zarar vermeyin. İyi bakın kendinize. Ben deniz Kanatsız Melek, buda Kanatsız Melek'in hikâyesi....

Başım hep bela içerisinde. Acaba beni merak ediyor mu? Gerçekten bana karşı birseyler hissediyor mu? Benim ona hissettiğim gibi...

"Ben...." Konuşamadı,ağlamaya başladı Sonra hıçkırıklar içinde "Ne fark eder ki Olan oldu artık Sende lütfen bekleme Evin önünde Beybabam evden çıkarmaz yoksa beni" "Biz ne olacağız" "Kaderde ne varsa o olacak" Kapak Tasarımı: @fatmagulballı'ya aittir

İnsanlar içlerindeki kimliklerin komutanıdır. Dünyada sayısız acı vardı.Her acının bir bedeni Dünyada sayısız beden vardı.Her bedenin bir bedeli Sessizce dinle.Fısıldıyor biri inceden.Hangi sen? Karar veren acıyı yener. ...Goethe...

merhabalar! bu bir bilgilendirme yazısıdır. buraya 4-5 sene öncesinde yazdığım ultra cringe bir kaç tane yazı, anime ve Harry Potter ile ilgili resimlerin olduğu kitaplar var. hesaba artık tabiki bir şeyler yazmak için girmiyorum :d ancak yayımladığım şeyleri silmeyeceğim. aynı zamanda hesabı da silmeyeceğim. çünkü yıllar sonra ergenlik döneminde yazdığım saçma sapan şeyleri okuyup dalga geçmek eğlenceli oluyor. ancak hesabı anonim bir hale getirip daha da cringe bir hale soktum :d ayrıca uzun zaman oldu ama buranın oldukça garip bir yer olduğunu hatırlıyorum. neyse neyse sevgiler saygılar

merhabalar! bu bir bilgilendirme yazısıdır. buraya 4-5 sene öncesinde yazdığım ultra cringe bir kaç tane yazı, anime ve Harry Potter ile ilgili resimlerin olduğu kitaplar var. hesaba artık tabiki bir şeyler yazmak için girmiyorum :d ancak yayımladığım şeyleri silmeyeceğim. aynı zamanda hesabı da silmeyeceğim. çünkü yıllar sonra ergenlik döneminde yazdığım saçma sapan şeyleri okuyup dalga geçmek eğlenceli oluyor. ancak hesabı anonim bir hale getirip daha da cringe bir hale soktum :d ayrıca uzun zaman oldu ama buranın oldukça garip bir yer olduğunu hatırlıyorum. neyse neyse sevgiler saygılar

Kitabımda , dünyada olan Bir çok güzel harekteleriyle dolu insanların yaptığı işler ve 'hala böyle insanlar var mı' diceğiniz karakterler dolu. Ve şuna da inan bu kitap size kitapların ne kadar önemli olduğunu öğreten bir çok delilden daha gerçekçi delillerle dolu. Her gün iç karartan onlarca haber alıp birbirinden üzücü birçok olay öğreniyoruz belki ama... Dünyada hala iyi insanlar da var! Yaptıkları ufacık bir hareketle insanın gözlerinden kalpler çıkaran da var, sokaklarda yaşayan minik dostlarımızı asla unutmayanlar da, hiç tanımadıkları bir insana sadece içlerinden geldiği için ettikleri yardımlarla kalpleri eritenler de... Buyursunlar, en mutsuz, en umutsuz olduğunuz günde bile gününüzü güzelleştirecek, yüzünüzü güldürecek, "İyi ki varlar" dedirtecek birbirinden harika insanlarla tanıştıralım sizi.

Bir hayat nasıl mahvolur. Bildiğin yaşadığın herşeyin yalan olduğunu öğrenmek ne kadar yaralar bir insanı... Hayat bu kadar acımasız olabilir mi? Henüz 17'sinde herşeyden habersiz bir Ayşem. Babasının mirası olan şirket ve yeraltı dünyasının liderliğiyle boğuşan piskopat bir Yağız. Peki ya kader onları bir araya getirirse. 'Yağız yemin ederim benim bir suçum yok. Bana dokunmak istedi. Yapmaması için yalvardım. Lütfen bana inan.' 'Benim hayatımda hataya yer yok Ayşem. Her hatanın bir cezası vardır. Şimdi banyoya geç ve soyun!' Başlarda biraz kısa gelebilir. Sizi sıkmamak adına uzun tutmadım. Lütfen görüşlerinizi bildirir ve destek olursanız sevinirim 🙏