Hayran Kurgu Güz Günceleri Kazananı Sen güzün ortasında rastlaştığım hiç eskimeyen melodi, yaprakları asla dökülmeyen bir ağaç, ilhamım, sen hikayemin baş karakterisin. Senin varlığın, ikimizin de dibe batışı ama sana gelmekten kendimi alıkoyamıyorum. [18.05.1980] Gwangju Ayaklanması ©jisakura | Eylül 2018

"Hiç kolay olmayacak." Erkek olan iç çekerek konuştuğunda, kız en yakın arkadaşının sesindeki hüzün içinde boğulduğunu hissetti. Kolay olmayacaktı ama bir kere kaderleri yazılmıştı. Birleşen yolları ayıramazlardı, kaderin düğümlerini çözmeye onların gücü yetmezdi. Daha doğdukları anda, boyunlarına kazınmış olan mühür onlarla birlikteydi. Herkes biliyordu, onlar kaderin seçtiği kişilerdi. Kız, düşündü. O kötü biri değildi, hiçbir zaman olmamıştı ama başka bir çaresi yoktu. Kendi türünün devamı için bunu yapması gerekiyordu. Bir melezin katili olacaktı. Derin bir nefes aldı, onların kötü olduğunu biliyordu. Melezler hiçbir zaman iyi olamazdı, eğer olsalardı Ely'ler onları öldürmezdi. Sadece kendini teselli ediyor gibi hissediyordu ama bunu engelleyemiyordu. O, bir meleze mühürlenmişti. Daha doğduğu anda, bir katil olacağını biliyordu. Hayran kurgu #1

"Hatırlamazsın diye diyorum ben Jimin, kalçalarımı ve beni unutma olur mu?" Göz kırparak bana el sallamasının üzerine koşmaya başladığını görmüştüm. Söylemesine gerek bile yoktu, bugünü istesem de unutabileceğimi sanmıyordum.

"Neden sadece akşamları karşıma çıkıyorsun?" 'Neden sadece, bana sarılmıyorsun?' ¤ "Bana aşık olamazsın!" 'Artık çok geçse ne yapacaksın?' kapak:dlazaru.tumblr.com

"Sana bunları neden anlatıyorum bilmiyorum, Leylak. Ama güzel gözlerinle bir alakası olabilir."

Wattys 2018 Uyarlamacılar Kazananı "dünyanın geri kalmış tüm toprak parçalarına çiçekler ekiyorsun, tüm dünya buna karşı üstelik, çok savaşıyor, çok yeniliyor! ama hep sen kazanıyorsun, hepimize karşı... şiir senin ellerinden sonra şiir oluyor, bazı şarkıları sen söylemesen biraz eksik. üzülsen siyah kurdele yağıyor gökten, hepimiz için yas. sevinsen zafer bayraklarını çekiyoruz içimizin göklerine, adın, adın gibi bembeyaz bir güne uyanıyoruz. sen yoksun... sana rastlayan kim şair değildir artık, adını bir kez söylediyse yeter. yüzüne bakmış hiç kimse görmedim diyemez, dünyanın güzelliklerini. kış olsa dahi, kiraz çiçekleri açıyor nefes aldığın şehirlerde. geçtiğin yolların asfaltlarından yükseliyor, o keyifli eski zaman şarkıları. tamam diyorum, şuraya basmış geçerken, toprak orada kendinden utanıyor çünkü..." 🌸 ©jisakura | Temmuz 2017

Tebrikler, artık yedi yalancının ekip biçtiği ve kilit vurduklarını sandığı o tarlanın davetsiz misafiri sizsiniz. Tırnaklarına çamur dolmuş bu oyunbazların karanlık dünyasına hoş geldiniz. ©jisakura | Haziran 2018