Bu hikayenin tüm telif hakları yazarın şahsına ait olup, izini dışında çoğaltılması ya da ticari bir amaç uğruna kurgunun kullanılması kesinlikle yasaktır. Böyle bir durum ile karşılaşılırsa, gerekli mercilere ulaşılacaktır. 18.10.2013 - 02.07.2014 -------------- Daha 18 yaşında öksüz, yetim bir genç kız.. İnsafsız bir üvey baba.. Üvey Babasının ünlü bir şirketi zarara uğratması sonucu, kendi hatalarının karşılığı olarak onu satmasıyla hiç bilmediği bir yolun başındaydı Lara. En saf, temiz duygularıyla bir adamın önüne fırlatılmıştı. Tek kadın, bir imza.

Aspendos Yayınları ile anlaşılmıştır, kitap olacak. Çağla Gürpınar, stilettolarının yerleri dövdüğü bir çift uzun bacak olmanın yanı sıra dişli ve çekici bir kadındı. Yıkılmaz görüntüsü yıkılmışlığından geliyordu. 12 yaşındayken anne babasının yaşattığı travma onu duygusuz kalmak gerektiği kanısına ulaştırmıştı. Kimselerin bilmediği çaresizliği onu yapayalnızlığa ve güvensizliğe itiyordu. Kadir Tuna, evli kadınların bile hayır diyemediği lider ruhlu, ağır bir genç adamdı. Kadınlar... Oyuncaktı. Hayat ona güzeldi. Aşk sadece bazı eylemleri daha edepli söylemenin yoluydu. Türlü bağlantılarla sürekli hayatının bir köşesinde olan Çağla'yı gördüğünde de oynayabilecek miydi? Biri aşkın yıkıcılığına diğeri de cinselliğine inanan iki insan nasıl anlaşacaktı? "Lüks mekanın terasına açılan kapı aralandı ve içeriye stilettolu bir çift uzun bacak adım attı. " Güçlü Kadınların Yazarı

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Bir kitap gibidir hayat. Her sayfasında, her cümlesinde bir gizilik vardır. Bizim geleceğimizi değiştirecek kadar güçlüdür bu cümleler. Tabi herkesin hayatı farklıdır. Bazıları bu yalancı hayatta mutlu mesut yaşarken, bazıları kaderlerine razı olup mutsuzlukları ile hapis olur bir ömür boyu... Bu adaletsizlik falan değil aslında. Sadece bizim sınavımız. Sanki bir kağıt ve bir kalem üzerinde olan sınav... Eğer bu sınavda güzel sonuçlar alırsak, belki şans bize de gülecek, bizim de kapımızı çalacak fakat kötü bir sonuç gelirse hapis olduğumuz küre ve aynı hayat bizi bekliyor olacak. İşte herkesin bir sınavı var bu hayatta. Şevval'in, Azad'ın, Armina'nın sınavı da bu işte. Birisinin çocuğu olmazken, diğeri ise sevdiği adamın kardeşine kuma olarak gidiyor. Azad ise dengede tutmaya çalıştığı bir terazide eşitliği sağlamak için tüm gayretini gösteriyor. İster başarılı olsun, ister başarısız... Peki bu hikayenin mutlu bir anı, mutlu bir güne başlangıcı, mutluluklarla gülümsemeleri olacak mı? Bu hikaye de mutlu bir son olacak mı? Eğer mutlu bir sonun olup olmayacağını merak ediyorsan, hadi durma Kuma kitabı senin onu okuman için sabırsızlıkla seni bekliyor... KEYİFLİ OKUMALAR....

Her insanın hayalleri,umutları vardır.Ve bu hayalleri gerçekleştirecek bir şehir... Peki ya bu hayallerin yanına psikopat bir aşk da eklenirse ne yapardınız?

Yakışıklı biri ya popi ya da gey oluyordu ona göre. Ece, hiçbir şeye gereğinden fazla değer vermeyen, okuldaki yeni kız. İzmir hep onun sevdiği bir şehir olmuştur. Ancak İzmir'de yaşayacağı yeni hayat İzmir'in ona tattırmadığı şeyleri yaşatacaktır. Peki neler yaşayacak? Hepsi ona doğum gününde gelen günlükte yazılı... (Şimdi tüm kitapçılarda)

.

Lisede havalı havalı üyesi olduğum bir grupla ortalıkta takılmam gerekirken neden üyesi olduğum grupla birlikte sayısız kere rezil olmuştum ki ben... Doruk denen çocuğun ve hep onun arkasında dolaşan ördek sürüsünün bizimle alıp veremediği şey neydi? Karar ver artık kimi daha çok sevdiğine... Kararsız olma sen üzme herkesi... Ah sen üzgün... Ah ben üzgün... O da üzgün yapma herkes de üzgün...

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.