როდესმე გიგრძვნიათ ადამიანის მიმართ სიძულვილი და თან სიყვარული? მე მაგალითად მიგრძვნია ...იმის შემდეგ რაც ჩემს ისედაც არეულ ჩხოვრებაში ჩემი ბავშვობის მეგობარი :კიმ თეჰიონი დაბრუნდა! მაგრამ ის აღარ არის ის ვინც იყო. -"გგონია მე კიმ თეჰიონი ამის უფლებას მოგცემ? მხოლოდ იმიტომ რომ ბავშვობაში ერთად "ვთამაშობდით"?" -"ამიერიდან დაუკვირდი რას აკეთებ ! მე კიმ თეჰიონი ვარ." ჯიუტი,გათამამებული,თავხედი,უტაქტო, ფლეიბოია ! რომელსაც მთელი სამყარო თავისი საკუთრება ჰგონია და ასევე აღარანაირი კავშირი არ აქვს ძველ თეჰიონთან,რომელსაც ვიცნობდი. მაგრამ რა იქნება,ბედმა ერთმანეთს ისევ რომ დაგვაკავშიროს ? რა იქნება? შევძლებ მის შეყვარებას ისევ? ან ის ჩემს შეყვარებას? (ჩემი პირველი ფიკი🙏🏻🤭)

《დასრულებულია》 და აი ამ სამყაროში, სადაც ყველაფერი თითქოს ასე გამჭვირვალეა. სადაც ადამიანები ადვილად ენდობიან ერთმანეთს.....ყველაზე დიდი შიში იმალება. ვინ იცის იქნებ ცოცხლად შეგჭამოს, გაწამოს.....ან თუნდაც სისხლისგან დაგცალოს მან! ვისაც ყველაზე მეტად ენდობი

ემილი ის გოგონა რომელიც ერთ-ერთ ყველაზე სახენგალთქმულ სკოლაში სწავლობს ,ამ სკოლაში უსამართლობა და დააჩაგვრაა გაამეფებული ,მაგრამ არავის არ შეუძლია ამ ყველაფერთან დაკავშირებით ხმის ამოღება,რადგან ვერავინ ვერ ბედავს! აქ ხომ ყველას ეშინია გამეფებული უსამართლობის მთავარ მიზეზთან "ჯონ ჯონგუკთან" სკოლის მეპატრონის შვილთან ,დააპირისპირება. ადგილი სადაც დაჩაგვრა ჩვეულებრივი მოვლენაა..სადაც ყველა ერთმანეთს ზემოდან უყურებს,ადგილი სადაც მხოლოდ ფულიან ადამიანს შეუძლია გადარჩენა . და ნუთუ ვინმე შეიძლება იყოს ისეთი მამაცი ,რომ შეძლოს გაიმარჯვოს, სკოლის პუბლიკის წინაღმდეგ? და დაუპირისპირდეს სკოლის ყველაზე საშინელ და ყველასათვის შემზარავ ადამიანს: "ცუდ ბიჭს" 👑🔥ჯონ ჯონგუკს?🔥👑

ფანფიკი მექალთანე და ამბიციურ ჩანიოლზე და მის მომავალ შეყვარებულ ლუსიზე. ლუსი კორეაში ახალი ჩასულია, მას ადრე მის დაქალთან ერთად როინთან საშინელება გადახდა თავს: "წარსული ყოველთვის თავს გვახსენებს... არასოდეს დაგავიწყდება, სულ თან გდებს და გულს უფრო გიკლავს! მომავალი ვერ იქნებოდა რომ არა წარსული. არასოდეს უნდა დაივიწყო ის, რაც არ უნდა მწარე იყოს" ლუსი "ცუდი გოგოა" რომელსაც "ცუდ ბიჭთან შიფავენ" რა მოხდება მომავალში? Highest rank: 38 in Fanfiction

ზედმეტად კონტრასტული და ზედმეტად ზღაპრული. ზედმეტად გამოგონილი, არარეალური, მაგრამ ამავდროულად ყველა სხვა დანარჩენზე რეალური-აი როგორ აგღგწერ მე შენ, უცნობო ნაცნობო!

- კი! - არა! - კი! - არა! - ნუ მეჯიუტები როგორ არა?! - აბა შენ საიდან იცი?! - ვგრძნობ! - უხეშად უთხრა და უხეშადვე დაეწაფა მის ტუჩებს... ... ... ... ... ... დანარჩენი იხილეთ ფიკში ❤️

-მითხარი, თორემ გადაგიგდებ ლეპტოპს ფანჯრიდან! -ვერ გადააგდებ! წამიერად მომიკიდა მკლავზე ხელი და მისკენ სწრაფად მიმიზიდა, რაზეც წონასწორობა ვერ შევინარჩუნე და ტუჩებით ტუჩებზე დავეჯახე... გაოგნებისგან ჩემი ტუჩები ერთმანეთს დაშორდა, ამით კი მან ისარგებლა და...

ორი გრძნობა: სიხარული და რაღაც, უსახელო, ამოუცნობი ტკივილი ერთმანეთს ერეოდა და ერთ დიდ ბურთს ქმნიდა, რომელიც გაიძულებდა შერეული გრძნობის ცრემლებისთვის იმის ნება მიგეცა, რომ შენი ლოყები დაეტროლა...

" როცა გიყვარდება ზუსტად მანდ ჩერდება მთელი სამყარო. და მე რა ვქენი? გავუშვი ჩემგან, დიახ გავუშვი. მერე რა?! თქვენ გგონიათ ახლა ჩემთან არ არის? სულ ჩემთანაა. გულში არა! მთელს სხეულში. "

"ძალიან ძნელია დაშორდე იმას, ვინც მთელი გულით, მთელი არსებით გიყვარს, როცა ცრემლები წააგავს წვიმას, ტირი და ამბობ, მე მაინც მიყვარს!"