✨ Κάτω από τα αστέρια ✨

> λέω στον εαυτό μου... Ανεβαίνω... Ο αέρας μου τρυπάει το κορμί και ίσα που έχει αρχίσει να βρέχει. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και γέρνω προς τα μπροστά. >ψιθυρίζω. Ξαφνικα με πιάνει ένα χέρι και με τραβάει προς το μέρος του... > αναστενάζω και γυρίζω... Και τότε είναι που τον βλέπω...